زندگي نامه لژيونر ها

در اين قسمت زندگينامه تمام بازيكنان مطرح دنيا قرار مي دم براتون

زین الدین یزید زیدان (متولد 23 ژوئن 1972 در مارسی) ملقب به زیزو فوتبالیست سابق و حرفه ای فرانسه است که اصلیتی الجزایری دارد . این ستاره با تیم ملی فرانسه در سال 1998 قهرمان جهان و یورو 2000 شد و همچنین در سال 2006 به توپ طلای جام جهانی رسید و در فینال پس از درگیری با مارکو ماتراتزی از زمین اخراج شد .

به گزارش یوفا: او در 4 باشگاه اروپا بازی کرده است که در این میان نامهای یوونتوس و رئال مادرید دیده می شود که با آنها لالیگا و سری آ را برده است . او در فینال چمپیونزلیگ 2002 گل پیروزی بخش رئال مادرید را به ثمر رساند و جزء دو بازیکنی است که سه بار عنوان برترین یازیکن سال جهان را کسب کرده است (دیگری رونالدو است) و سه بار دیگر هم جزء سه بازیکن برتر سال بوده است و در سال 1998 برترین بازیکن سال اروپا شده است . در سال 2004 مردم او را به عنوان برترین بازیکن نیم قرن اخیر اروپا برگزیدند و همچنین توسط په له به عنوان یکی از 125 بازیکن برتر تاریخ جهان انتخاب شده است .

سالهای اولیه ، کن و بوردو
زیدان زمانی که خیلی کودک بود (10 سالگی) فوتبال را با تیم سن هنری - یک باشگاه محلی در کاستیانه در حوزه های مارسی- شروع کرد . در 14 سالگی ، او سپ تمز را رها کرد وبرای اولین سال در یک تیم حرفه ای حضور یافت . استعدادیاب آث کن "ژین وارائود" او را کشف کرد و او به این باشگاه رفت تا تنها شش هفته در این باشگاه بماند اما به دلیل هنرش در این تیم پذیرفته شد حضور او در این تیم و بازی در سطح حرفه ای چهار سال ادامه یافت .

زیدان در هفده سالگی در لاشامپیونه حضور یافت و اولین گلش را در 8 فوریه 1991 به ثمر رساند که او به عنوان هدیه برای این گل یک جایزه از رئیس تیم دریافت کرد . اولین فصل او با کن با راهیابی این تیم به جام یوفا توام شد .

زیدان در فصل 93-1992 به بوردو ترانسفر شد و با این تیم در سال 1995 قهزمان جام اینترتوتو و در فصل 96-1995 نایب قهرمان جام یوفا در چهار سال حضور در این باشگاه شد . او در این تیم با "لیزارازو" و "کریستوف دوگاری" همراه شد که این سه نفر با هم در جام جهانی 1998 و در بوردو به یک نماد تبدیل شدند . در 1995 "کنی دالگلیس" مربی بلکبرن به خرید هر دوی دوگاری و زیدان ابراز علاقه کرد که در این زمان "جک واکر" مدیر تیم به او پاسخ داد : چرا می خواهی زیدان را بخری در حالی که ما "تیم شر وود" را داریم ؟

یوونتوس (1996-2001)
در 1996 ، زیدان با 3 میلیون پوند راهی تیم قهرمان چمپیونزلیگ ، یوونتوس شد . زیدان در تیم "مارچلو لیپی" با بازیسازی فوق العاده اش در فصل 97-1996 قهرمان اسکودتو کرد و مسابقه ی جام بین قاره ای برابر ریور پلات را 1-0 برد . او همچنین به فینال چمپیونرلیگ 1997 راه یافت که در این سال یووه 3-1 مغلوب بوروسیا دورتموند شد . او با 7 گل در 32 بازی یوونتوس را بازی کرد تا در فصل بعد از قهرمانی اش در ایتالیا دفاع کند و همچنین برای دومین سال پیاپی راهی فینال چمپیونزلیگ شود که در این سال 1-0 مغلوب رئال مادرید (به مربیگری "یوپ هنکس" شود . در 01-2000 یوونتوس با دو امتیاز کمتر از رم در ایتالیا دوم شد . در مجموع او 24 گل در 5 فصل حضورش در یوونتوس به ثمر رساند و یا این تیم یک جام بین قاره ای ، جام اینترتوتو 1999 و دو اسکودتو را برد .

رئال مادرید (2001-2006)
در 2001 ، زیدان با 76 میلیون یورو به عنوان گرانقیمت ترین بازیکن تاریخ فوتبال قرارداد چهار ساله ای با رئال مادرید منعقد کرد .

او در این تیم به موفقیتهای پی در پی تیمی و فردی رسید که اوج آنها شلیک فوق العاده ی او در فینال چمپیونزلیگ سال 2002 در پیروزی 2-1 برابر لورکوزن در گلاسکو بود . در فصل بعد ، رئال مادرید سوپرکاپ اروپا و سوپر کاپ اسپانیا را برد و زیدان به عنوان برترین بازیکن سال در سال 2003 برای سومین بار برگزیده شد تا در این عرصه با رونالدو برابر شود .

او اولین و آخرین هت تریک خود را در رئال مادرید در پیروزی 4-2 برابر سویا انجام داد . آخرین سال بازیگری زیزو چندان مثمر ثمر نبود . او با رئال خیلی زود از جام پادشاهی (به مربیگری "رومن لوپز کارو" ) و چمپیونزلیگ (به مربیگری "واندرلی لوکزامبورگو" ) کنار رفت و فصل را با 12 امتیاز اختلاف نسبت به بارسلونا در رتبه دوم به پایان رساند .

در 7 می 2006 او رسما اعلام کرد که یک ماه بعد بازنشسته می شود . آخرین بازی او با رئال مادرید با گلزنی در تساوی 3-3 برابر ویارئال همراه بود . هم تیمی های زیدان در این بازی با پوشیدن پیراهنهایی که در کنار لوگوی رئال مادرید "زیدان 2006-2001" نوشته بود از او یاد کردند .

هواداران در طول بازی زیدان را تشویق کردند . او در این بازی پیراهنش را با "خوان رومن ریکلمه" (ستاره ی محبوب فعلی من!) تعویض کرد . هواداران با گفتن کلمه ی "مرسی" به تشویق وی پرداختند .

عرصه ی ملی
این گونه شایعه شده است که زیدان در حالی که می توانست بین فرانسه و الجزایر یک تیم را انتخاب کند بازی در الجزایر را انتخاب کرد اما گویا عبدالحمید کرمالی مربی وقت الجزایر از استفاده از او امتناع کرد زیرا اعتقاد داشت که این بازیکن جوان سرعت کافی ندارد . زیدان در سال 2005 این شایعه را رد کرد و گفت که زمانی بحث بازی در الجزایر مطرح شد که او برای فرانسه بازی کرده بود و چاره ای نبوده است .

او اولین بازی ملی اش را برای تیم ملی فرانسه با حضور از دقیقه 63 بازی دوستانه برابر جمهوری چک در 17 آگوست 1994 انجام داد که این بازی 2-2 تمام شد و زیدان هر دو گل بازی را به ثمر رساند تا فرانسه از شکست 2-0 فرار کند .

یورو 1996
در این زمان ، "امه ژاکه" مربی وقت فرانسه ترجیح داد که از او در کنار "اریک کانتونا" ستاره ی وقت منچستر یونایتد استفاده کند اما پس از مصدومیت بلند مدت کانتوتا در ژانویه 1995 پس از برخورد با یک هوادار ، ژاکه تصمیم گرفت که زیدان را تنها بازیساز تیمش کند . علیرغم تمامی انتقادات کارشناسان و هواداران در مورد این اقدام او ، فرانسه راهی نیمه نهایی یورو 1996 شد که در این مرحله در حالی که در وقت قانونی بازی 0-0 شد در ضربات پنالتی جمهوری چک برنده شد .

جام جهانی 1998
در دومین بازی فرانسه در دور اول زیدان در پیروزی 4-0 برابر فرانسه زیدان با کارت قرمز مواجه شد و دو بازی محروم شد . او در این بازی به "فواد امین" بازیکن عربستان لگد زد . او بعدها اظهار داشت که امین به او اهانت کرده است . بعد از پیروزی در ضربات پنالتی برابر ایتالیا ، او دو گل با ضربه ی سر برابر برزیل دئر فینال به ثمر رساند تا این تیم با نتیجه ی 3-0 برنده ی جام جهانی 1998 شود .

یورو 2000
زیدان با بازیهای موثرش به تیم کمک کرد تا به فینال یورو 2000 راه یابد . او در مقابل اسپانیا در یک چهارم نهایی یک کاشته به ثمر رساند و در نیمه نهایی هم با یک ضربه ی پنالتی برابر پرتغال گل طلایی را به ثمر رساند . فرانسه در فینال با برد برابر ایتالیا قهرمان اروپا شد تا پس از آلمان غربی 1974 دومین تیمی باشد که چنین کاری می کند . فرانسه از سوی یوفا به مقام تیم اول جهان رسید .

مصدومیت ، بازنشستگی و بازگشت (2002-2006)
مصدومیت ران پا مانع از بازی زیزو در دو بازی اول جام جهانی 2002 شد او برای بازی سوم به طور ناقص آماده شد و نتوانست کار خاصی برابر دانمارک انجام دهد و این تیم بدون زدن حتی یک گل از این جام کنار رفت .
آنها راهی یورو 2004 شدند تا از موفقیتهای پیشینشان دفاع کنند . زیدان و تیمش بسیار استوار بودند و زیدان یک پنالتی و یک کاشته به ثمر رساند تا این تیم در مرحله گروهی 2-1 انگلیس را ببرد . در 12 ژوئن 2004 بعد از شکست حیرت انگیز فرانسه برابر یونان این تیم حذف شد و زیدان تصمیم گرفت که از فوتبال ملی کناره گیری کند هر چند که تلاشهای "ریموند دومنک" و به مشکل خوردن فرانسه برای راهیابی به جام جهانی 2006 موجب شد که زیدان در 3 آگوست 2002 زیدان اعلام کرد که بازنشستگی را کنار گذاشته و بلافاصله کاپیتان تیم شد. او با برد 3-0 برابر جزایر فارو در 3 سپتامبر 2005 حضور پر قدرتی داشت و فرانسه صدرنشین گروه خود شد . در 25 آوریل 2006 بعد از یک فصل مصدومیت در رئال مادرید زیدان اعلام کرد که پس از جام جهانی 2006 رسما از فوتبال حرفه ای کناره گیری می کند .
در 27 می 2006 زیدان صدمین بازی ملی خود را برابر مکزیک در سنت دنیز انجام داد . این آخرین بازی او در این استادیوم بود و او چهارمین بازیکن در طول تاریخ فرانسه بود که به باشگاه صدتایی ها می پیوست . بعد از "مارسل دسایی" ، "دیدیده دشامپ" و "لیلیان تورام" .
جام جهانی 2006
فرانسه این تورنمنت را به یک نمایش ناموفق شبیه به جام جهانی کره-ژاپن شروع کرد . آنها در ابتدا با سوئیس 0-0 کردند و در آخرین دقایق بازی برابر کره گل خوردند . زیدان در این بازی به خاطر هل دادن یک مدافع کره کارت زرد گرفت که دومین کارتش در این تورنمنت بود و او را از بازی فینال گروه محروم کرد . فرانسه در بازی پایانی 2-0 توگو را شکست داد تا زیدان باز هم برای فرانسه بازی کند . در بازی با اسپانیا ضربه ی کاشته ی او با ضربه ی سر پاتریک ویرا همراه شد و در دقیقه 91 هم پنالتی او به هم تیمی اش در رئال ایکر کاسیاس موجب صعود فرانسه شد . این پیروزی فرانسه را راهی یک چهارم نهایی کرد تا فینال جام جهانی 1998 برابر برزیل در این مرحله تکرار شود . ضربه ی کاشته ی زیدان در این بازی و ارسال توپ برای تیری هانری موجب شد تا یک بار دیگر برزیل مغلوب فرانسه شود و راهی نیمه نهایی شود که زیدان در این بازی برترین بازیکن میدان شد . در نیمه نهایی برابر پرتغال در چهار روز بعد زیدان با یک پنالتی تک گل بازی را به ثمر رساند تا یک تنه تیم را به فینال برده باشد . در 9 جولای فرانسه و ایتالیا در فینال جام جهانی 2006 بازی فینال یورو 2000 را تکرار کردند . بعد از گلزنی زیدان در دقیقه هفت از روی نقطه ی پنالتی با یک ضربه ی چیپ زیدان چهارمین بازیکن جهان شد که در دو فینال گلزنی کرده است پیشتر فقط "پل برایتنر "، "په له" و "واوا" چنین کرده بودند . هر چند که زیدان در این بازی در دقیقه 110 از زمین اخراج شد و شانسی برای حضور در ضربات پنالتی نیافت . ایتالیا در ضربات پنالتی 5-3 برنده شد . علیرغم این کارت قرمز زیزو موفق به دریافت توپ طلای این جام شد .

انضباط
زیدان به خاطر خلق تنگ خود در زمین مشهور است به طوری که چهارده بار در طول دوران بازیگری اش از زمین اخراج شد . علاوه بر این اخراحها در حام جهانی های 2006 و 1998 او زمانی که در یوونتوس بود با ضربه ی آرنج به "یوخن کینتز" در بازی با هامبورگ در چمپیونزلیگ حمله ور شد . او یکی از چهار بازیکنی است که در فینال جام جهانی اخراج شده است . او همچنین به همراه "ریگوبرت سونگ" تنها دو بازیکنی هستند که در دو جام جهانی متفاوت اخراج شده اند . او تنها بازیکنی است که در وقت اضافه ی فینال جام جهانی اخراج شده است .

مواجهه با مارکو ماتراتزی
زیدان پس از برخورد با ماتراتزی در فینال جام جهانی از زمین اخراج شد که بعد از مسابقه رسانه ها در پی این بودند که چه حرفی از ماتراتزی زیدان را تا این حد خشمگین کرده است و زیزو را مجبور کرده است تا با ضربه ی سر به سینه ی ماتراتزی شاخ بزند . این صحنه توسط داور چهارم "لوئیز مدینا کانتالخو" گرفته شده بود و خود "هوراسیو الیزوندو"ی آرژآنتینی داور این بازی آن را ندیده بود .

صحنه های تلویزیونی اثبات کرد که ماتراتزی به زیدان توهین لفظی کرده است . رسانه های انگلیسی در مطالب خود به آنچه ماتراتزی گفته بود پرداختند . روزنامه ی "تایمز" نوشت که ماتراتزی زیدان را " فرزند تروریست فاحشه " خطاب کرده است . زیدان در اولین اظهار نظرها در این باره گفت که اگر یک بار دیگر در چنین شرایطی قرار بگیرد کار خود را تکرار می کند و توهین به خواهر و مادر او چنین واکنشی را در پی داشته است . ماتراتزی هم پذیرفت که توهین کرده است اما اعتقاد داشت که رفتار زیدان در مقابل آن کار کوچک گستاخانه بوده است !

ماتراتزی همچنین اظهار داشت که هیچ توهینی به مادر زیدان ( که در آن زمان مریض بود) نکرده است . وی گفت : "من درباره ی مادرش صحبت نکردم . من وقتی 15 ساله بودم مادرم را از دست دادم و هنوز نمی توانم درباره ی ی او به خوبی سخن بگویم " . اما زیدان جواب داد که ماتراتزی مکررا به مادر و خواهرش توهین کرده است و قطعا این صداها از دهان ماتراتزی خارج شده است . سپس در یک برنامه ی تلویزیونی از بچه ها ، فرهیختگان و بییندگان عذرخواهی کرد اما از کارش پشیمان نبود چون اعتقاد داشت که کار درستی برابر ماتراتزی انجام داده است . دو ماه بود در یک برنامه ی تلویزیونی رسما عذرخواهی از زیدان را رد کرد اما خواهان مصالحه با زیزو شد . اما گفت که زمانی که پیراهن زیدان را می کشیده است زیدان به او نیشخند تمسخرآمیز زده است و ماتراتزی نیز پاسخش را داده است که خواهرش را ترجیح می دهد ! بعدها ماتراتزی در یک برنامه ی تلویزویونی این جمله را دقیقا بیان کرد که چنین بود : "فاحشه ای را که خواهرت است ترجیح می دهم ."

عکس العمل ها
بعد از فینال "ژاک شیراک" رئیس جمهور وقت فرانسه به زیدان به عنوان قهرمان ملی درود فرستاد و او را " مرد دل و جانها" نامید . شیراک بعدها گفت که درست است که این حمله غیر قابل قبول بوده است اما فکر می کند که زیدان تحریک شده است . "عبدالعزیز بوتفلیکا" رئیس جمهور الجزایر حمایتش را در یک بیانیه ی رسمی از زیدان اعلام کرد . هر چند که "فیگارو" روزنامه ی فرانسوی این ضربه ی شاخ را "نفرت انگیز" و "غیرقابل قبول" نامید . روزنامه نگارهای مجله ی اکیپ به مقایسه ی زیدان با محمد علی پرداختند . آنها از زیدان خواستند تا به میلیونها بچه در سراسر جهان پاسخگو باشد . مجله ی تایمز او را نماد "مبارزه با فرهنگ سازی" در اروپا نامید . اما اسپانسرهای زیزو اعلام کردند که او را حمایت می کنند . این حادثه تا مدت ها در اینترنت به سوژه ای برای طرفداران فرهنگ در سراسر جهان تبدیل شده بود . این صحنه ی ویدیویی به پرطرفدارترین صحنه در یوتیوب تبدیل شده بود و ترانه ای هم به نام کوپ بوله ( به معنای ضربه ی شاخ) به صدر آهنگهای پر طرفدار فرانسه رسید .این صحنه به نماد یک شرکت چینی به نام "مارژ گیمر" تبدیل شد .

پیگیری فیفا
فیفا پرونده ی این حادثه را در کمیته انضباطی خود گشود و از تصمیم ایزوندو برای اخراج زیدان حمایت کرد . فیفا دو بازی محرومیت برای ماتراتزی و پرداخت 5000 فرانک در نظر گرفتن و زیدان نیز سه بازی محروم شد که زیدان بازنشسته شد و از محرومیت در امان ماند .

فعالیت های نیکوکارانه
در 24 فوریه 2007 زیدان در شمال تایلند حضور یافت تا در یک بازی انساندوستانه برای تیم "کیودارون" برای مبارزه با ایدز حضور یابد . زیدان در این بازی یک گل زد و یک پاس گل به هم تیمی مالزیایی اشش داد تا این بازی 2-2 شود . این بازی 10 هزار تماشاگر داشت و 7750 دلار نیز کمک انسانی جمع آوری شد .

در 19 نوامبر 2007 زیدان در پنجمین بازی سالانه ی مبارزه با فقط در مالاگا حضور یافت که این بازی هم 2-2 تمام شد . زیدان در این بازی گل نزد اما درد دقیقه 70 موقعیت گل را برای هم تیمی اش آماده کرد . او و هم تیمی سابقش رونالدو هر ساله در یک بازی انساندوستانه ستاره های جهان را جمع آوری می کنند . او از سال 2001 به عنوان سفیر فقر برگزیده شده است. او پیش از بازی باران رونالدو - یاران زیدان گفت : "هر کسی می تواند هر کاری انجام دهد تا جهان بهتری داشته باشیم."

جایزه ها ، افتخارات و منصب ها
در 2004 ، محله ی "فوربز" زیدان را به عنوان چهل و دومین ورزشکار پردرآمد جهان با در آمد 15.8میلیون دلار در سال نامید . زیدان مدیریت یک باشگاه فرانسوی به نام "لابف فور نوویه واگ" را که باشگاهی در مارسی به مربیگری برادرش "فرید" است به عهده دارد . از سال 2000 زیدان در یک نظر سنجی روزنامه ای به عنوان یکی از محبوبترین شخصیتهای فرانسه حضور داشت . او در سالهای 2000 ، 2003 ، 2004 و 2006 رتبه ی اول در 2005 رتبه ی دوم و ذر 2001 و 2002 رتبه ی چهارم محبوبترین شخصیت فرانسه را بدست آورد .

در نوامبر 2006 ، زیدان به بنگلادش سفر کرد تا مهمان "محمد یونس" برنده ی جایزه ی نوبل شود . "ناز هاکه اتک" مدیر انگلسی بنگلادش رپر بنگلادشی نیز رفیق دیرینه ی اوست . زیدان به رسانه ها گفت که هاکه به همان خوبی ترانه هایش است . او همچنین زادگاهش را در الجزایر ملاقات کرد و ملاقاتی نیز با عبدل بوتفلیکا داشت .

اسپانسر
زیدان تا کنون با کمپانی های زیادی همچون : آدیداس ، لژو ، فرانس تله کام ، اورنج ، آئودی و کریستین دیور به توافق رسیده است . این اسپانسرها به او 8.6 میلیون یورو کمک کرده اند که از دستمزد سالانه ی او در رئال مادرید (6.4 میلیون یورو در سال در فصل آخر) بیشتر است و او را به ششمین بازیکن پردرآمد تاریخ تبدیل کرده است .

خانواده
زیدان زنش ورونیک فرناندز مانکن اسپانیایی را زمانی که در کن بود در 92-1991 ملاقات کرد . پسرانشان ، انزو فرناندز و لوکا زین الدین زیدان عضوی از تیمهای پایه رئال مادرید هستند .

افتخارات
باشگاهی
بوردو
جام یوفا : نایب قهرمان (1996) / اینترتوتو (1995)
یوونتوس
سری آ (1997 و 1998) / سوپرکاپ اروپا (1996) / جام بین قاره ای (1996) / سوپرکاپ ایتالیا (1997) / چمپیونزلیگ (نایب قهرمانی در 1997 و 1998)
رئال مادرید
لالیگا (2003) / چمپیونزلیگ (2002) / جام بین قاره ای (2002) / سوپرکاپ اروپا (2002) / سوپرکاپ اسپانیا (2001 و 2003)
ملی
قهرمانی جام جهانی (1998) / نایب قهرمانی جام جهانی (2006) / قهرمانی اروپا (2000)
فردی
بهترین هافبک اروپا : سال 1998
بهترین بازیکن سال ورلدساکر : 1998
بهترین بازیکن سال جهان : 1998 ، 2000 و 2003
دومین بازیکن سال جهان : 2006
سومین بازیکن سال جهان : 2002 و 1997
بهترین بازیکن سال اروپا : 1998
موثرترین بازیکن سال چمپیونزلیگ : 2002
بهترین بازیکن نیم قرن اخیر اروپا : 2004
برنده ی توپ طلای جام جهانی : 2006
حضور در تیم منتخب جهان : 2005 و 2006
جایزه ی اونز :1998 ، 2000 و 2001
بهترین بازیکن چمپیونزلیگ : 2000
حضور در تیم سال جهان : 1998 و 2006
حضور در بهترین 11 بازیکن اروپا : 2001 ، 2002 و 2003
عنوان شوالیه ی لژیون فرانسه : 1998
حمل کننده ی مشعل المپیک تابستانی : 2004

چهارشنبه 29 اکتبر 2008 آغاز پانزدهمين سال حضور او در رئال مادريد خواهد بود. "رائول گونزالس بلانکو" که از او به عنوان فرشته رئال مادريد ياد مي شود متولد 27 ژوئن 1977 در شهر مادريد است. رائول از سال 1994 به عضويت تيم بزرگسالان رئال مادريد درآمد.

به گزارش یوفا: رائول بيش از 100 بار براي تيم ملي اسپانيا به ميدان رفته است. وي با 44 گل همچنان بهترين گلزن تاريخ تيم ملي اسپانيا است.

مشخصات:

نام کامل : "رائول گونزالس بلانکو"

تاريخ تولد : 27 ژوئن 1977

محل تولد : مادريد، اسپانيا

قد : 1 متر و 80 سانتي متر

نام هاي مستعار : El Angel De Madrid (فرشته رئال مادريد)

El Capitan (کاپيتان)

Raulito (رائوليتو)

El Siete (شماره 7)

پست : مهاجم نوک، مهاجم دوم

به گزارش یوفا: اگر بخواهيم از مهمترين رقابت هاي معتبري که رائول در آنها حاضر شده است ياد کنيم مي توان به جام هاي جهاني 1998 فرانسه، 2002 کره و ژاپن و 2006 آلمان و همچنين جام ملتهاي اروپا در سالهاي 2000 هلند و بلژيک و 2004 پرتغال اشاره کرد.

رائول دوازدهمين گلزن برتر تاريخ ليگ اسپانيا است. او در 14 سال گذشته 296 گل براي کهکشاني ها به ثمر رسانده است. با اين تعداد گل، او به دومين گلزن برتر تاريخ باشگاه رئال مادريد پس از آلفردو دي استفانو مبدل شده است.

سبک بازي :

رائول در حقيقت يک مهاجم نوک است اما او توانايي بازي به عنوان مهاجم دوم و يا حتي بازيکن خط مياني را نيز دارد. رائول يک بازيکن پرجنب و جوش است و علاقه زيادي به تغيير پست در زمين دارد.

او مي تواند هم بازيهاي خود را صاحب موقعيت ساخته و خالق فرصت هاي بزرگ گلزني باشد.

مربيان بسياري در باشگاه رئال مادريد و تيم ملي اسپانيا سعي در يافتن موثرترين پست رائول در زمين را داشته اند. رائول صرفاً يک تمام کننده است. بدون شک او بهترين سالهاي خود را در اواخر دهه 90 و درکنار "فرناندو مورينتس" سپري کرد.

از زماني که "مورينتس" از رئال مادريد جدا شد، رائول بيشتر به عنوان مهاجم دوم پشت سر بازيکناني همچون "رونالدو" و "فان نيستلروي" انجام وظيفه کرده و يا به عنوان بازيکن گوش چپ در خدمت باشگاه بوده است.

به گزارش یوفا: در جام جهاني 2006 نيز رائول به همراه "فرناندو تورس" جوان و جوياي نام، داويد ويا، "خوسه آنتونيو ريس" و خواکين سانچس در ترکيب اصلي تيم ملي اسپانيا قرار گرفت.

*زندگي ورزشي

رائول پس از موفقيت در تيم غير حرفه اي شهر خود با نام سان کريستوبال، در سن 13 سالگي موفق به امضاي قرارداد با باشگاه نوجوانان اتلتيکو مادريد شد. رائول با پيراهن تيم ملي اسپانيا موفق به قهرماني در جام جهاني زير 15 ساله هاي جهان شد و اينطور به نظر مي رسيد که وي قصد راهيابي به تيم بزرگسالان اتلتيکو مادريد و يافتن جايگاهي در نزد شاگردان "خسوس گيل" مربي آن زمان تيم را داشت.

پس از اينکه رائول از حضور در اتلتيکو مادريد ناکام ماند به رئال مادريد رفت و آنجا بود که سرنوشتي باورنکردني انتظار او را مي کشيد. رائول فصل 95-94 را با حضور در تيم سوم رئال مادريد آغاز کرد و در 7 بازي نخست خود 13 گل براي تيمش به ثمر رساند. در اکتبر 1994 "خورخه والدانو" سرمربي وقت رئال مادريد از اين بازيکن جوان و با استعداد در ترکيب تيم خود استفاده کرد. در آن زمان رائول تنها 17 سال و 4 ماه سن داشت و به عنوان جوان ترين بازيکن تاريخ باشگاه رئال مادريد در ترکيب اصلي اين تيم شناخته شد.

او طي نخستين فصل حضور خود در رئال مادريد 28 بار در ترکيب اين تيم حضور پيدا کرد و 9 گل نيز به ثمر رساند که نخستين گل وي در بازي مقابل اتلتيکو مادريد و در دومين حضور او در لاليگا به ثمر رسيد. در پايان همين فصل، رائول به همراه هم تيمي هاي خود جام باشگاههاي اسپانيا را بدست آورد.

در عرصه ملي رائول نخستين گل خود براي تيم ملي اسپانيا را در بازي مقابل تيم جمهوري چک به ثمر رساند. بازيهاي رائول در تيم ملي اسپانيا خوش بيني را در نزد هواداران اين تيم به ارمغان آورد و با گل هاي وي، تيم ملي اسپانيا به دنبال جبران ناکامي هاي خود در رقابت هاي معتبر بود.

رائول نقش عمده اي در بدست آوردن 6 جام معتبري که رئال مادريد در بين سالهاي 1998 تا 2003 به مجموعه افتخارهاي خود اضافه کرد ايفا نموده است. او در سالهاي 2000،1998 و 2002 جام قهرمانان باشگاههاي اروپا را به همراه رئال مادريد بالاي سر برد که در اين ميان در بازي هاي فينال سالهاي 2000 و 2002، رائول براي تيمش در مقابل والنسيا و بايرن لورکوزن گلزني کرد.

در ميان جام هاي داخلي نيز او چهار بار به قهرماني در لاليگا در سال هاي 2001،1997،1995 و 2003 به همراه رئال مادريد دست يافت. در سال 2002 پس از خداحافظي "فرناندو ئييرو" از تيم ملي اسپانيا و همچنين بدرود گفتن وي با باشگاه رئال مادريد، رائول به عنوان کاپيتان تيم ملي اسپانيا و رئال مادريد که در آن زمان به قوهاي سفيد معروف شده بود برگزيده شد.

ر بين سال هاي 2003 تا 2007 رائول از سوي کارشناسان فوتبال به شدت مورد انتقاد واقع شد. که ريشه بيشتر اين انتقادها بازيهاي ضعيف او طي اين چهار سال بوده است. ناکامي هاي رائول در چهار سال گذشته با ناکامي هاي باشگاه رئال مادريد و همچنين تيم ملي اسپانيا در راستاي بدست آوردن جام هاي معتبر تواٌم گشت.

اين ناکامي ها سبب نيمکت نشيني هاي پياپي وي در تيم ملي اسپانيا و باشگاه رئال مادريد گرديده و در نهايت چندي پيش منجر به خط خوردن وي از تيم ملي اسپانيا و شاگردان لوئيز آراگونس شد. اين روزها بسياري از منتقدان، دليل حضور رائول در ترکيب اصلي رئال مادريد را قدرت نفوذ بالاي اين بازيکن در باشگاه رئال مادريد مي دانند.

در 28 سپتامبر 2005 رائول در بازي مقابل المپياکوس يونان در ليگ قهرمانان اروپا و در نود و هفتمين حضور خود در اين رقابتها با گلي که در اين بازي به ثمر رساند نام خود را به عنوان اولين بازيکني که در تاريخ اين رقابت ها پنجاه بار توپ را از خط دروازه حريفان عبور داده است مطرح کرد و رکورد پيشين باشگاه رئال مادريد را نيز که در اختيار "آلفردو دي استفانو" بازيکن افسانه اي رئال مادريد بود را کنار زد. در حال حاضر نيز رائول با 2 گلي که اخيراٌ در ليگ قهرمانان و در بازي مقابل بايرن مونيخ در مرحله حذفي به ثمر رساند رکورد 56 گل در اين رقابت ها را به نام خود ثبت کرد و رکورد آندري شوچنکوي 54 گله را از اذهان فوتبال دوستان محو کرد. وي هم اکنون با 63 گل نخستين گلزن برتر تاريخ ليگ قهرمانان اروپا است.

به گزارش یوفا: هر چند رائول در فصل 2007-2006 توانست تنها 5 گل براي تيم خود به ثمر برساند اما او به دليل تعصبي که نسبت به تيم خود دارد حاضر شد تا در پست هاي مختلفي از جمله سمت چپ و راست در اين فصل ايفاي نقش کند. تيم رئال مادريد در اين فصل و به خصوص پس از تعطيلات سال نو توانست با روحيه بالا، همکاري مثال زدني و به خصوص رهبري يک سرمربي توانا همچون "فابيو کاپلو" و کاپيتاني همچون "رائول گونزالس" عنوان قهرماني رقابت هاي لاليگا را از آن خود کند تا ديويد بکام و روبرتو کارلوس يک خداحافظي شيرين را با سانتياگو برنابئو تجربه کنند.

رائول پس از قهرماني تيم رئال مادريد و در مهماني اي که در آن رامون کالدرون رئيس باشگاه نيز حضور داشت، گفت: «به نظر من تيم ما چيزهاي از دست رفته زيادي را دز 4 ماه گذشته دوباره بدست آورد. اين جام در واقع حاصل اتحاد، روحيه تيمي و همچنين سخت کوشي ما بود. در اينجا لازم مي بينم که از تمامي هم تيمي هاي خود، سرمربي، اعضاي کادر فني و تدارکات تيم سپاسگذاري کنم. همگي آنها نقش فراواني در اين قهرماني ايفا کردند و همواره همانند عضوي از خانواده رئال مادريد در دشواري ها ما را ياري نمودند. همچنين نبايد والدين خود را فراموش کنيم، آنها بسيار موثر بودند. آنها با هر شکست ما اندوهگين شده و با هر پيروزي ما خوشحال شدند.»

قرارداد رائول با تيم رئال مادريد تا سال 2011 ميلادي است و اگر مسئولان رئال بخواهند او را بازيکن آزاد اعلام کنند بايد براساس يکي از مفاد قرارداد وي، مبلغ 180 ميليون يورو به گونزالس پرداخت کنند.

در عرصه ملي نيز رائول در بازي مقابل سن مارينو در رقابت هاي مقدماتي جام جهاني 2006 در تاريخ 12 اکتبر 2005 با بستن بازوبند کاپيتاني تيم ملي اسپانيا بر بازوي خود رکورد بيشترين حضور در تيم ملي اسپانيا را که قبل از وي در اختيار "فرناندو ئييرو" بود شکست و يک بار ديگر نام خود را در تاريخ فوتبال اسپانيا جاودانه ساخت.

او همچنين در 19 ژوئن 2006 و در بازي مقابل تونس در جام جهاني به عنوان هجدهمين بازيکني شناخته شد که در عرصه ملي در 3 جام جهاني مختلف گلزني کرده است.

از نظر اخلاقي نيز رائول يک بازيکن مثال زدني است. او در يک مقطع زماني در مدت 30 ماه هرگز کارت زرد از داوران دريافت نکرد. رائول از اندک بازيکناني است که در دوران فوتبال حرفه اي خود هرگز با کارت قرمز داوران روبرو نشده است.

*زندگي شخصي:

رائول متولد حومه شهر مادريد و از يک خانواده نجيب است. پدر او دن پدرو يکي از هواداران اتلتيکو مادريد بود، جايي که رائول مدت زمان کوتاهي را در آن سپري کرد و مربيان اتلتيکو استعداد قابل توجهي را در وجود او نيافتند چرا که رائول در آن زمان بسيار لاغراندام، نحيف و ضعيف بود.

رائول پس از به ثمر رساندن هرگل، حلقه ازدواج خود را به نشان علاقه خود به همسرش بوسه مي زند. همسر او "مامن سانز" نام دارد. رائول داراي چهار فرزند پسر است.

پسر نخست آنها "خورخه" نام دارد و متولد 25 فوريه 2000 است، رائول نام او را به سبب نام "خورخه والدانو" نخستين مربي حرفه اي خود در باشگاه رئال مادريد "خورخه" ناميده است. "اوگو" پسر دوم او متولد 20 نوامبر 2002 است که نام او نيز برگرفته از نام "اوگو سانچيس" قهرمان دوران کودکي رائول و بازيکن افسانه اي باشگاه رئال مادريد است. دو پسر ديگر او به نام هاي "هکتور" و "متئو" هردو متولد 17 نوامبر 2005 هستند. رائول به دليل علاقه اش نسبت به "لوتار ماتئوس" بازيکن بزرگ فوتبال آلمان نام "متئو" را براي پسر خود برگزيد.

رائول اهل مطالعه است و علاقه خاصي به کتابهاي "آرتورو پرز ريورته" دارد، او تمام سبک هاي موسيقي اسپانيايي را دوست داشته و همچنين از شکار و تماشاي مسابقه هاي گاوبازي لذت مي برد.

"فرناندو مورينتس" از دوستان بسيار نزديک رائول است. اين دو بازيکن اسپانيايي زوج طلايي خط حمله رئال مادريد را در بين سالهاي 1998 تا 2002 تشکيل مي دادند، تا زماني که "رونالدو" جاي "مورينتس" را در خط حمله گرفت و "مورينتس" راهي باشگاه موناکو شد. او در رقابتهاي ليگ قهرمانان اروپا در فصل 2004-2003 در بازي مقابل رئال مادريد تيم سابق خود، در مرحله حذفي اين رقابت ها و در مقابل ديدگان هواداران قوهاي سفيد يک گل زيبا به ثمر رساند اما به قدري در نزد هواداران رئال محبوب بود که با تشويق آنها مواجه شد. رائول و "مورينتس" همچنان دوستان صميمي براي يکديگر هستند. در فصل 2006-2005 در حالي که رائول دوران آسيب ديدگي خود را پشت سر مي گذاشت اکثر بازيهاي دوست قديمي خود را در ليگ برتر انگلستان و در پيراهن تيم ليورپول را از نزديک تماشا مي کرد.

*افتخارات تيمي در عرصه باشگاهي :

جام باشگاههاي اسپانيا در سالهاي 2001،1997،1995، 2003، 2007 و 2008

سوپر جام اسپانيا در سالهاي 2001،1997، 2003 و 2008

جام حذفي اسپانيا در سالهاي 2001،1997 و 2003

جام بين قاره اي در سالهاي 1998 و 2002

افتخارات فردي در عرصه باشگاهي :

بدست آوردن عنوان بهترين گلزن لاليگا يا پيچيچي در سالهاي 1999 و 2001

عنوان بهترين بازيکن فصل ليگ اسپانيا در فصل 97-96

جايزه بهترين مهاجم جام باشگاههاي اروپا در سالهاي 2001،2000 و 2003

عنوان بهترين بازيکن زمين در يکي از مسابقات در جام بين قاره اي در سال 1998

جايزه بهترين گلزن از نگاه فدراسيون تاريخ و آمار فوتبال در سال 1999

عنوان بهترين گلزن ليگ قهرمانان اروپا در فصول 2000-1999 و 2001-2000

کفش برنز فوتبال اروپا در سالهاي 1999و 2001

سومين بازيکن برتر جهان در سال 2001

دومين بازيکن برتر اروپا در سال 2001

نشان اختصاصي :

27 مارس 1999 : رائول هشتصدمين گل تاريخ تيم ملي اسپانيا را در مقابل استراليا به ثمر رساند.

7 سپتامبر 2002 : رائول نهصدمين گل تاريخ تيم ملي اسپانيا را در مقابل يونان به ثمر رساند.

عنوان بهترين گلزن تاريخ تيم ملي اسپانيا

بيشترين حضور در ترکيب اصلي تيم ملي اسپانيا با بيش از 100 بازي ملي

بيشترين حضور در ليگ قهرمانان اروپا با بيش از 116 بازي

بهترين گلزن تاريخ ليگ قهرمانان اروپا با 63 گل زده

به ثمر رساندن 2 گل در 2 فينال مختلف در ليگ قهرمانان اروپا

بهترين گلزن تيم رئال مادريد در ال کلاسيکو در مصاف با بارسلونا با 10 گل به ثمر رسانده

نقل قولهايي از بزرگان فوتبال جهان در مورد رائول :

فابيو کاپلو (15 نوامبر 1999) : رائول براستي يک برنده و وارث رئال مادريد است.

خاوير کلمنته (1 آوريل 2000) : رائول حقيقتاً بهترين مهاجم جهان است.

ژوزه مورينيو (23 آوريل 2000) : رائول ممکن است مانند لاک پشت کند باشد اما او لاک پشتي است که گل هاي فوق العاده اي به ثمر مي رساند.

فرانس بکن بائر (9 مي 2000) : رائول يکي از بهترين هاي اروپاست. او روح رئال مادريد است. نقش او در رئال مادريد مانند نقش "لوتار ماتئوس" در تيم ما بايرن مونيخ است.

تيري آنري (25 ژوئن 2000) : زماني که رائول در زمين حاضر مي شود، گلزني تنها ملکه ذهن اوست.

سر الکس فرگوسن (8 آوريل 2003) : اميدارم که رائول علاقه اي به مسافرت نداشته باشد، در غير اين صورت ما مجبوريم از ورود او به منچستر جلوگيري کنيم. رئال مادريد بازيکنان بزرگي همچون فيگو،زيدان و رونالدو را در اختيار دارد اما از نظر من رائول در ميان بهترين ها نيز بهترين است.

ديويد ترزگه (8 مي 2003) : همه ما به خوبي مي دانيم که رائول نه تنها به تيم خود بلکه به تمام فوتبال روحي تازه مي بخشد.

زين الدين زيدان (12 فوريه 2004) : بازيکنان مورد علاقه من در اروپا بدون شک فيگو و رائول هستند.

به گزارش یوفا: لوئيس فيگو (11 ژوئن 2005) : فکر مي کنم که رائول يکي از بزرگترين بازيکناني است که تاکنون دنياي فوتبال به خود ديده است. هنگامي که او در زمين حاضر مي شود همگان را حيرت زده مي سازد. رائول شگفت انگيز است.

ديويد بکام در آخرين نشست رسانه اي خود در مادريد (14 ژوئن 2007) : مي خواهم براي رائول آرزوي موفقيت کنم چرا که او همواره نمادي از قدرت و استقامت براي ما بوده است. او انساني است که بسياري از مردم بايد از وي الگو برداري کنند زيرا او خود را فداي کار و باورهايش مي کند. براي تمامي بازيکنان رئال مادريد و رائول آرزوي موفقيت مي کنم.

کاپيتان رئال مادريد روز جمعه در گفت و گو با شبکه تلويزيوني باشگاه رئال مادريد به توضيح در مورد تمامي مسائل موجود در تيم اسپانيايي پرداخت. او که روز چهارشنبه پانزدهمين سال حضور خود در رئال مادريد را جشن مي گيرد از خاطره هاي حضور در جمع قوهاي سپيد نيز سخن گفت. وي از نخستين گل به ثمر رسانده براي رئالي ها به عنوان به يادماندني ترين گل خود ياد کرد. متن اين گفت و گو به شرح زير است:

*شرايط تا چه اندازه نسبت به 15 سال گذشته تغيير کرده است؟

همه چيز تا حدودي تغيير کرده است. چهار آسمان خراش قديمي وجود داشتند و حالا ما "والدربباس" را در اختيار داريم که مکاني پيشرفته و کاملاً مناسب کار است. تمامي تحول هاي شکل گرفته مثبت بوده است و اميدوارم بتوانيم به دنبال اين مساله هواداران را خوشحال کنيم و باعث شويم که به افتخار کنند.

*در مورد تحول شکل گرفته در فوتبال چه نظري داري؟

15 سال پيش، دو يا سه تيم بودند که همواره بالاتر از سايرين قرار مي گرفتند و حالا تمامي تيم ها توانايي قهرماني را دارند چرا که پيشرفت بسياري در زمينه تمرين ها و روش هاي تاکتيکي شکل گرفته است. فوتبال بيش از پيش حرفه اي و رقابتي شده است و تماشاگران بيش از همه از اين مساله سود مي برند.

*نقش تو به عنوان کاپيتان چيست؟

شما تنها زماني به کاپيتان رئال مادريد تبديل مي شويد که سال ها در اين تيم حضور داشته باشيد. من معلمان بزرگي داشته ام. زماني که در سن 17 سالگي نخستين بار براي رئال مادريد به ميدان رفتم، الگوي من مانولو سانچيس، فرناندو ئييرو و ساير بازيکنان کهنه کاري بود که تجربه بازي در باشگاه هاي مختلف و تيم هاي ملي کشورهايشان را داشتند. نخستين الگوي من خورخه والدانو بود که اعتماد بنفس را به من القا کرد و به من نشان داد که مي توانم يک بازيکن فوتبال باشم. ديگر الگوي من فابيو کاپلو بود که در سال 1996 با ورود خود به تيم براي همه به ويژه من فوق العاده بود چرا که او به من کارهاي تاکتيکي را آموخت و به من ياد داد که فعاليت هاي بدنسازي از چه اهميتي برخوردار هستند. او از ما مي خواست که همواره تمرکز خود را حفظ کنيم و همين مساله باعث شده است که من در داخل و خارج از زمين در مسير درستي قرار گرفته و در اين مسير باقي بمانم. نخستين آسيب ديدگي هايي که در طول چند سال پشت سر گذاشتم حاصل تمرين هاي ويژه اي بود که در دوره بدنسازي داشتيم.

*و حالا خود تو چگونه مي تواني در نقش يک معلم ظاهر شوي؟

تعيين يک الگو، سخت کوشي و لذت بردن از آنچه انسان انجام مي دهد همگي مهم هستند. من زودتر به تمرين مي روم تا بتوانم بيش از ورود به زمين کمي خودم را گرم کرده و آماده کنم. همچنين ديگر مساله مهم همدلي همه با يکديگر است و اينکه بازيکنان جديد بتوانند خود را هرچه زودتر نه تنها با شرايط تيم بلکه با شرايط شهر تطبيق دهند. باشگاه گام بزرگي در راستاي کمک به بازيکنان و خانواده هاي آنها برمي دارد. همين موضوع به ما کمک مي کند که چنين تيم عمل گرايي داشته و بتوانيم به فعاليت در زمينه آنچه بيش از هر چيز ديگري دوست داريم يعني فوتبال بپردازيم.

*تو به بازيکناني اشاره کردي که همين تازگي به تيم اضافه شده اند. آيا نسل آينده با قدرت فراوان در راه است؟

ما اکنون پنج بازيکن هلندي داريم که به معناي واقعي اداره تيم را در دست گرفته اند و بازيکناني همچون دلارد و خاوي گارسيا که در اين باشگاه پرورش يافته و پس از مدتي بازي قرضي در تيم هاي ديگر به اينجا برگشته اند. درکنار اينها مي توان به مدرسه فوتبال رئال مادريد اشاره کرد که بازيکناني همانند ايکر(کاسياس)، ميچل (سالگادو)، گوتي و من را سال ها در اينجا ديده است. ما همچنين کاناوارو، فان نيستلروي و هاينسه را که بازيکنان بسيار شناخته شده اي هستند در اختيار داريم. ما گروه بسيار همگني با تعادل ميان بازيکنان جوان و کهنه کار هستيم. بازيکنان ما روز به روز پيشرفت مي کنند و اين درست همان چيزي است که اين تيم براي بدست آوردن عناوين نيازمند آن است.

*هواداران رئال مادريد نمونه واضحي از متعهد بودن هستند، اينطور نيست؟

آنچه در اينجا اهميت دارد خوب بازي کردن و پيروز شدن است، اين دو قاعده از ابتدا در اين باشگاه آموزش داده شده اند اما ارزش هايي هم هستند که توسط بازيکنان روزهاي دور بنا شدند. ارزش هايي همچون پشتکار، منش، فداکاري و تلاش تا سوت پايان بازي از جمله ارزش هايي هستند که ما در بسياري بازي ها به نمايش گذاشته ايم. در اين فصل همه بازيکنان در ديدار برابر والنسيا در سوپرجام اسپانيا فداکاري خود را نشان دادند. ما درحالي که تنها 9 بازيکن در اختيار داشتيم نتيجه بازي را به سود خود کرديم و فکر مي کنم هم هواداران و هم بازيکنان به معناي واقعي اين ارزش ها را در قلب خود جاي دادند.

*شما در آن ديدار 2 بازيکن کمتر داشته و از حريف عقب بوديد. در چنين شرايطي چه حرف هايي در رختکن زده شد؟

بازي در سانتياگو برنابئو بسيار خاص است و ما همواره احساس مي کنيم که هواداران مي توانند به ما نيروي اضافه ببخشند. آن روز، والنسيا تيم بهتر ميدان بود اما ما به هيچ وجه قصد تسليم شدن نداشتيم. برخي مواقع نيازي به گفت و گو نيست و يک نگاه، خود گوياي همه چيز است. همه ما از وجود انگيزه و تعهد براي پيروزي بهره مي بريم. گاهي همانند ديدار برابر يوونتوس که 2 بر صفر از آنها عقب بوديم تلاش مي کنيم به بازي برگرديم. اگر کمي خوش اقبال تر بوديم نتيجه مي توانست متفاوت باشد. تيم ما هرگز ايمان و باور خود را از دست نمي دهد و همه ما مي دانيم که در هر زمان مي توانيم بر حريف خود غلبه کنيم. همين ويژگي باشگاه ما را از سايرين متمايز مي سازد.

*زماني که نام بازيکناني همچون "پول اسکولز"، "جان تري"، "دل پيرو"، "مالديني" و "ئييرو" به گوش تو مي خورد چه فکري مي کني؟

آنها نمادهايي هستند که ارزش باشگاه هاي خود را به نمايش گذاشته و هر روز بزرگي بيشتري به وجهه باشگاه هاي خود مي بخشند. مالديني يکشنبه هفته گذشته بيستمين سال حضور خود در ميلان را تجربه کرد و همانند هميشه با انگيزه به نظر مي رسيد و ديدن اين مساله براي تمام بازيکنان جديدي که به تيم مي پيوندند اهميت دارد.

*کدام ويژگي مالديني را بيش از همه تحسين مي کني؟

تمامي ويژگي هاي او تحسين برانگيز هستند. دوست داشتم جاي او بودم. بازي کردن براي تيمي همچون ميلان به مدت 20 سال باورنکردني است. هرکس که درکنار مالديني بازي کرده از اعجوبه بودن او سخن گفته است. افسوس مي خورم که ما هرگز در کنار يکديگر بازي نکرده ايم اما من از هر لحاظ او را تحسين مي کنم. مالديني با گذشت و با صلاحيت است و روزي که او تصميم به آويزان کردن کفش هاي خود بگيرد فقدان بزرگي براي همه خواهد بود.

*در مورد فرناندو "ئييرو" چه نظري داري؟

فرناندو همانند مانولو سانچيس معلم من در اينجا بود. او کاپيتان باشگاه و تيم ملي اسپانيا بود. هرآنچه آموخته ام مديون او هستم. فرناندو رهبري بود که همه ما به او نياز داشتيم و خط دفاعي نيز به او نياز داشت.

*نسل بزرگي از بازيکنان جوياي نام نيز در اسپانيا به چشم مي خورد، در مورد اين مساله چه نظري داري؟

اين موضوع براي پيشرفت فوتبال فوق العاده است. بازيکنان واقعاً خوبي هم هستند که خود را بالا مي کشند و اين مساله در يورو 2008 به وضوح ديده مي شد. آنها بازيکنان با استعداد و باهوشي هستند که در هر لحظه از بازي مي دانند بايد چه کنند. ژاوي، اينيستا، کاسورلا، سنا، فابرگاس از اين دسته هستند. آنها بازيکناني هستند که پيشرفت فوق العاده اي به ويژه پس از قهرماني در اروپا داشته اند.

*به نظر مي رسد تو احترام فوق العاده اي براي فوتبال ايتاليا قائل هستي و فوتبال اين کشور را مورد تحسين قرار مي دهي، اينطور نيست؟

به گزارش یوفا: بله، همين طور است. ايتاليا فرهنگ متفاوتي دارد. ايتاليايي ها احترام بسياري به بازيکناني همانند مالديني، توتي، دل پيرو و پيش از آنها روبرتو باجو مي گذارند. آنها همواره مورد احترام هستند، حتي زماني که در حد و اندازه هاي خودشان ظاهر نشده باشند به سبب آنچه براي باشگاه و تيم ملي کشورشان انجام داده اند مورد احترام واقع شده اند. هر زمان که من به شهري در ايتاليا مي روم، مردم آنجا همانند مردم محلي با من رفتار مي کنند. آنها نسبت به من با گرمي و محترمانه برخورد کرده اند. ايتاليايي ها دوستداران بزرگ فوتبال هستند. آنها تمامي بازي ها را تماشا مي کنند.

*تو هم باعث خوشحالي مردم مي شوي و بايد از اين بابت احساس غرور کني.

نمي توانم گلايه کنم. روز 29 اکتبر 14 سال از نخستين بازي من براي رئال مادريد مي گذرد و هرآنچه فوتبال به من بخشيده خالي از لطف نبوده است. من تجربه هاي بسياري به همراه بازيکنان، مربيان، رقبا و هوادران سرتاسر دنيا داشته ام. اين براي من زيبايي هايي به همراه دارد و هرجا که باشم اين زيبايي ها از من جدا نمي شوند.

*کداميک بهتر است؛ به ثمر رساندن گل يا دادن پاس منجر به گل؟

هر دو. به عنوان يک مهاجم، گلزني را ترجيح مي دهم اما گاهي ارسال يک پاس گل زيبا پس از يک حمله تيمي فوق العاده به همان اندازه لذت بخش است. به ثمر رساندن آن گل فوق العاده برابر منچستر يونايتد در فصل 2000-1999 برايم آسان بود چرا که ردوندو همه کارهاي دشوار پيش از گل را انجام داده بود.

*چند بازيکن حاضر در تيم، پاسورهاي خوبي هستند؟

ما بهترين ها را در اختيار داريم. "اسنايدر"، "فان درفارت"، "گوتي" و "دلارد" بازيکناني هستند که با توجه به سبک تيم ما برجستگي پيدا مي کنند. زماني که آنها آماده باشند، کار ما در گلزني به مراتب آسان تر مي شود.

*تو تا به حال 296 گل براي رئال به ثمر رسانده اي، کداميک بيش از همه متمايز بوده است؟

من در مورد به ثمر رساندن گل هاي فراواني، بسيار خوش اقبال بوده ام اما فکر مي کنم هنوز هم نخستين گل برايم متمايزترين است چرا که از زمان پيوستن به باشگاه در سن 15 سالگي روياي به ثمر رساندن آن را در سر داشتم. همواره رويايم اين بود که نخستين بار در سانتياگو برنابئو براي رئال مادريد به ميدان بروم و موفق به گلزني شوم. زماني که گل را به ثمر رساندم ديوانه شده بودم. فکر مي کنم دوندگي ام پس از به ثمر رساندن گل و در زمان خوشحالي بيشتر از دوندگي ام در تمام زمان بازي بود. گل بسيار خاصي بود، به ويژه اينکه آن را برابر اتلتيکو مادريد به ثمر رساندم. لادروپ، يکي از بهترين بازيکناني که تا به حال در کنارش بازي کرده ام پاس گل را داد. او همچنين در زمينه مربيگري نيز شايستگي هاي خود را به اثبات رسانده است.

*پس از به ثمر رساندن گل، چه کسي را در آغوش گرفتي؟

دني را در آغوش گرفتم که در زمان سرمربيگري بنيتو فلورو نخستين بازي خود را براي تيم انجام داد. ما با يکديگر، هم اتاقي بوديم و او همواره حمايت بسياري از من مي کرد. احساس کردم که او بايد به جاي من در ترکيب اصلي قرار مي گرفت. او نسبت به گلزني من اطمينان داشت و من قصد داشتم از او به خاطر رفاقتي که با من داشت سپاسگذاري کنم چرا که اين رفاقت براستي بيش از هر چيز ديگري ارزش داشت. همه اعضاي تيم به من کمک کردند.

*آيا هنوز هم پيش از رفتن به ميدان دچار اضطراب مي شوي؟

من هنوز هم تا حد کمي اين احساس را دارم. درحال حاضر بيشتر از گذشته از بازي در سانتياگو برنابئو و ويسنته کالدرون لذت مي برم. هو کردن شما از سوي هواداران حريف براي آنها لذت بخش است چرا که آنها اين کار را واقعاً از روي کينه انجام نمي دهند. اين مساله حاکي از بي احترامي است و حتي باعث مي شود علاقه بيشتري نسبت به بازي در چنين ورزشگاه هايي پيدا کنيد. فکر مي کنم بايد در موقعيت هاي ناسازگار تمامي تلاش خود را بکنيد. به خاطر دارم که پس از نخستين بازي خود برابر بارسلونا حتي متوجه نشدم که چه اتفاقي افتاد. من سرجاي خود ميخکوب شده بودم و با جو خاصي روبرو بودم و تنها کاري که توانستم انجام بدهم تماشاي بازيکنان بارسلونا بود. من حتي نتوانستم توپ را در اختيار بگيرم. اين مساله با حضور در ديدارهاي بيشتر تغيير مي کند.

*احساس مي کني بيش از بازي، تازه واردها تو را زيرنظر دارند؟

من واقعاً هرگز به اين مساله توجه نکردم چرا که روي کارهاي خودم تمرکز داشتم. برخي مردم پس از اتمام بازي، پيراهن شما را درخواست مي کنند، مطرح شدن اين مساله از سوي بازيکنان تيم هايي که هرگز در سانتياگو برنابئو بازي نکرده باشند طبيعي است. خود من هم نخستين باري که در نوکمپ به ميدان رفتم اين کار را کردم.

*کدام بازي را بيش از سايرين به خوبي به ياد مي آوري؟

بازي در جام بين قاره اي در سال 1999 را بيش از همه به خاطر دارم. آرزوي هرکسي به ثمر رساندن گل پيروزي بخش در فاصله 5 دقيقه مانده به پايان بازي است. در آن زمان تازه از آسيب ديدگي کشاله ران رهايي پيدا کرده بودم و شرايط دشواري داشتم اما حضور در آن ديدار، به من کمک کرد تا اين شرايط دشوار را پشت سر بگذارم. گل زيبا و مهمي بود چرا که سال ها از آخرين موفقيت تيم ما در جام بين قاره اي مي گذشت.

*آيا در زمان تماشاي يک مسابقه فوتبال، هيجان زده مي شوي؟

نه، من دوست دارم بازي ها را در يک فضاي آرام تماشا کنم. روي نيمکت نشستن بدتر است چرا که شما مي خواهيد بازي کنيد و در مورد آنچه مي بينيد با خود کلنجار مي رويد و گلايه مي کنيد چرا که هيچ کاري از دست شما برنمي آيد. زماني که در منزل، مسابقه فوتبالي را تماشا مي کنم آرام هستم. فکر مي کنم با تماشاي يکي از مسابقه هاي تنيس رافائل نادال اضطراب بيشتري پيدا مي کنم. در فصل 2003-2002 به دليل عمل جراحي مجبور شدم ديدار برگشت برابر منچستر يونايتد در ليگ قهرمانان اروپا را از دست بدهم و رونالدو سه گل در آن ديدار به ثمر رساند که باعث خوشحالي بي حد و اندازه من شد.

*ترجيح مي دهي در اين فصل به قهرماني در ليگ قهرمانان اروپا، لاليگا و يا جام پادشاهي دست پيدا کني؟

چالش واقعي ادامه موفقيت در بدست آوردن عناوين است. بزرگترين اهداف ما لاليگا و ليگ قهرمانان اروپا هستند اما در جام پادشاهي نيز بيکار نخواهيم نشست چرا که قهرماني در اين جام حسرت بزرگي در دل بسياري از بازيکنان تيم است. اميدوارم امسال به قهرماني در اين جام دست يابيم. هدف شخصي من رسيدن به رکورد گلزني دن آلفردو دي استفانو است. اين مساله به آماده سازي بهتر من کمک کرده و انگيزه مرا دو چندان مي سازد.

*بازيکنان تيم جوانان رئال مادريد شما را الگوي خود قرار مي دهند، درست است؟

آنها شروع فوق العاده اي در اين فصل داشته اند. بازيکنان جوان بسيار خوب کار مي کنند و رهبران کنوني آنها هستند. ساير تيم هاي رده هاي سني پايين تر هم فوتبال زيبايي ارائه مي دهند. همه ما مي خواهيم برخي از اين نونهالان به تيم نخست راه يافته و تجربه اندوزي کنند تا روزي بتوانند به بازيکنان مهمي مبدل شوند.

*چه پيغامي براي هواداران داري؟

ما نمي توانيم خواسته بيشتري از هواداران داشته باشيم چرا که آنها هر روز به پشتيباني بيشتر ما مي پردازند. آنها با حضور خود، ورزشگاه سانتياگو برنابئو را پر از جمعيت کرده و از تماشاي بازي ها لذت مي برند. مي توانم تضمين کنم که تيم ما هرگز تسليم نمي شود و در طول فصل همواره سعي در شگفت زده کردن آنها خواهد داشت. رقابت تازه آغاز شده است و شک ندارم که موفقيت هاي بيشتري در آينده انتظار ما را مي کشد. اميدوارم در سال هاي آتي به مبارزه براي بدست آوردن عناوين بيشتر ادامه دهيم.

در جام برلوسكنی كه با پیروزی میلان به پایان رسید این ماسیمو آمبروسینی هافبك گلزن روسونری بود كه با عملكرد فوق العاده خود باعث بی اثر ماندن قدرت بالای یوونتوس شد.

به گزارش یوفا: در جام برلوسكنی كه با پیروزی میلان به پایان رسید این ماسیمو آمبروسینی هافبك گلزن روسونری بود كه با عملكرد فوق العاده خود باعث بی اثر ماندن قدرت بالای یوونتوس شد.

او نزدیك به ۱۲ سال را در تركیب میلان از سر گذرانده است تا بتواند تا حد قابل قیاس با اسطوره های قدیمی باشگاه روسونری شود اما باید گفت كه این هافبك با تجربه از لحاظ توانایی های كاری خود از سایر هافبك ها در میلان قابلیت بیشتری دارد. او اكنون در ۳۱ سالگی قرار دارد و هم در باشگاهش و هم در تیم ملی كشور خود، ایتالیا توپ می زند.

● ماسیمو ، در ۲ سال گذشته شما به سختی یك بازی را در میلان یا تیم ملی ایتالیا از دست داده اید. چه رازی در این میان است؟

▪ خیلی خوش شانس بوده ام مربیانی كه با آنها كار كرده ام به من ایمان داشته اند. من همچنین به خودم خیلی خوب توجه دارم. یك فوتبالیست باید یك محدودیت های رژیمی و مقررات تعیین شده ای را رعایت كند، به خصوص هنگامی كه شما برای تیم ملی كار می كنید، همان گونه كه در میلان هستید.

● در جام برلوسكنی ما اولین بار شما را در دفاع میانی دیدیم اما پست دلخواه شما در مركز زمین است. در كدام موقعیت احساس راحتی بیشتری می كنید؟

▪ مردم از من این سؤال را بیش از یك میلیون بار پرسیده اند (می خندد) اما من هرگز یك اولویت را مطرح نكرده ام. امسال گالیانی پیشنهاد داده تا در دفاع میانی بازی كنم و من راضی هستم و در این موقعیت باز هم آزادی عمل بیشتری برای جلو رفتن دارم. در نقش میانی شما مسئولیت بیشتری دارید و هر اشتباهی دروازه بان را با ریسك مواجه می كند. در حال حاضر اگر من یك انتخاب داشته باشم می گویم خط میانی اما من هر ۲ پست را دوست دارم.

● شما قطعاً در كنار خط هم خوب بازی می كنید و در هر مسابقه تمایل به گلزنی دارید. آیا نمی خواهید كه یك مهاجم باشید؟

▪ (لبخند) هنگامی كه من كوچكتر بودم این موقعیت جایی بود كه من دوست داشتم در آن بازی كنم اما در طول سال های گذشته مربیان مرا عقب تر كشیده اند اما من عاشق رفتن به جلو هستم، من گلزنی را دوست دارم.

● اما یك لغزش در حال حمله می تواند بقیه هافبك ها را در موقعیت خطرناكی قرار دهد؟

▪ خب این ریسك بالایی هم دارد اما نقطه اساسی برای كل تیم هماهنگی خیلی خوب ما با یكدیگر است. در سیستم آنچلوتی ما با ۲ محور در خط میانی كار می كنیم و آنها می توانند شما را به خوبی پوشش بدهند اما واضح است كه در ضد حمله برخی اوقات شما مشكل پیدا می كنید.

● به نظر می رسد كه درك خوبی از همتیمی هایتان دارید. آیا این به خاطر جو خوب داخل رختكن تان است؟

▪ بله. همیشه گفته شده است كه جو خوبی در رختكن ما وجود ندارد اما در این باره، در سال های حضورم در اینجا، می توانم به شما بگویم كه جو اینجا عالی است. بازیكنان همدیگر را به طرف هم می كشند كه این قطعاً مهم است.

● همیشه بحث های زیادی درباره رختكن میلان بوده است، آیا وضع به همان بدی بود؟

▪ همه آنها شایعه بود. مردم آنچه را كه در رختكن می گذرد نمی دانند و هنگامی كه نتیجه گرفته نمی شد آنها باید یك چیزی درباره برجسته كردن روحیه ضعیف رختكن می نوشتند اما این تیم همیشه متحد بوده است.

● پیشرفت شما به عنوان یك فوتبالیست حیرت آور بوده است. آنها همیشه می گویند كه شما یك بازیكن كامل هستید. آیا در بازی شما نكاتی وجود دارد كه شما هنوز هم باید آن را اصلاح كنید؟

▪ خب البته. من در دوران فوتبالی ام رشد سریعی داشته ام اما باید فرصت ها را چنگ بزنم. درباره هر چیزی كه درباره خودم روی داده است خوشحالم. در زمینه توانایی های پاس كاری و شعور تاكتیكی كار می كنم. من می توانم در همه زمینه ها بهتر باشم.

● شما این شانس را داشته اید كه با بازیكنان بزرگی همراه باشید. چه كسی به شما چیز بیشتری یاد داد؟

▪ بهترین بازیكنان در جهان در اینجا بازی كرده اند و شما می توانید چیزهایی زیادی از آنها فرا گیرید. از مالدینی، كاستاكورتا، سیدورف، كافو و روی كاستا. برای من این یك افتخار بود كه در چنین تیمی با آنها باشم.

● شما زمانی در میلان اوج گرفتید كه فابیو كاپلو مربی این تیم بود، اسكودتو را با فابیو كاپلو بردید و اكنون دوران آنچلوتی را تجربه می كنید. با كدام سبك شما احساس راحتی می كنید؟

▪ من به همان اندازه كه زیرنظر كاپلو راحت بودم زیرنظر آنچلوتی هم هستم اما یقیناً هر مربی روش خودش و عقاید متفاوتش را دارد. یك بازیكن باید خودش را تطبیق بدهد و بهترین مربیان می دانند كه چگونه بهترین عملكرد را از بازیكنانشان داشته باشند.

● از كدام یك شما بیشتر لذت می برید: یك فینال مقابل اینتر یا رم؟

▪ رم، چون آنها خیلی زیبا بازی می كنند، اما به شرطی كه ما پیروز شویم!

● تیم ایتالیا، جام ملت های اروپا را در حالی به پایان رساند كه نامش در جمع تیم هایی جای داشت كه شانس قهرمانی داشتند اما ما نتایجی را دیدیم كه به هیچ وجه انتظار آن را نداشتیم.این نتایج را چگونه دیدید؟

▪ ایتالیا به آرامی كار خود را انجام داد، با اطمینان به شانسی كه داشتند، با وجود توقف های تاكتیكی معدودی كه بود. در خاتمه ما در سطح خیلی بالایی بازی كردیم. ما احساس خوبی درباره بازی های بزرگ داشتیم اما مقابل اسپانیا شانس نداشتیم.

● شما گفته بودید كه بهترین خاطره تان از سال گذشته جشن گرفتن با همتیمی هایتان به خاطر قهرمانی در جام باشگاه های جهان بود. چه آرزویی برای فصل آینده دارید؟

▪ قهرمانی در لیگ ایتالیا و كسب اسكودتو و سپس جام یوفا.

اسطوره میلان، پسر چزاره مالدینی، بازیکن اسبق میلان در تیم ملی ایتالیا که در کودکی یکی از هواداران یوونتوس و شیفته بازی روبرتو بوتگا بود خیلی زود با اثبات شایستگی هایش راه پدر را ادامه داد.

هنگامی که در 10 سالگی موفق به گذراندن تست تمرینی باشگاه میلان شد همه از نفوذ چزاره صحبت می کردند. در 17 سالگی به دعوت نیل لیدهولم سرمربی وقت آث میلان به تیم بزرگسالان پیوست و اولین بازی اش در تاریخ 20 ژانویه 1985 برابر اودینزه انجام داد. در آن بازی پائولو جانشین باستینی مصدوم شد، بازی که با نتیجه یک - یک خاتمه یافت. مالدینی در مورد آن بازی می گوید: «استرس زیادی داشتم ولی لید هولم مرا در آغوش گرفت و گفت همیشه به این فکر کن که این فقط یک بازی در مقیاس بزرگتر است.»

در سال 86 وقتی چزاره او را برای بازی در تیم زیر 21 سال ایتالیا دعوت کرد هنوز بسیاری او را فقط پسر چزاره می دانستند و نفوذ پدر را دلیل حضورش در تیم ملی ... انزو بیزوت سرمربی ایتالیا در قهرمانی 82 در رابطه با پائولو گفته بود: «فقط شناسنامه پائولو می گوید او 19 ساله است. در حقیقت و به نظر من او خیلی بیشتر از سن واقعی اش پخته است.»

آزلیو ویچینی که بر خلاف بسیاری به توانایی های پائولو آگاه بود نام وی را در فهرست مدافعان تیم ملی قرار داد و پائولو اولین بازی ملی خود را در تاریخ 31 مارچ 1998 در برابر یوگسلاوی تجربه کرد، بازی که مشابه اولین بازی باشگاهی اش با نتیجه یک - یک به پایان رسید. همان سال مالدینی به همراه میلان اولین اسکودتوی فوتبال حرفه ای اش را فتح کرد. در سال 90 پائولو اولین جام جهانی اش را هم تجربه کرد، جایی که مقامی بهتر از سومی برای لاجوردی پوشان نداشت.
در سال 94 که خود پائولو به عنوان بهترین سال زندگی اش از آن یاد می کند، جام قهرمانان اروپا برای سومین بار طی چند سال حضور وی در میلان نصیب میلان شد. پائولو در آن سال به عنوان مرد سال فوتبال اروپا نیز برگزیده شد

وی به همراه تیم تحت نظر آریگو ساچی به فینال رقابت های جام جهانی راه یافت اما این بار نیز ایتالیا مغلوب ضربات پنالتی بود. پس از بازی های جام جهانی به عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شد و این اولین باری بود که یک مدافع این عنوان را از آن خود می کرد. حالا دیگر پائولو پسر چزاره نبود، همه از او به عنوان «پسر محبوب ایتالیا» یاد می کردند.

خوانندگان روزنامه «واشنگتن پست» آمریکا و «کی» ایتالیا طی دو نظرسنجی مالدینی را به عنوان محبوب ترین بازیکن جهان انتخاب کردند. در همان سال پائولو و آدریانا فوسا مدل لباس ونزوئلا - ایتالیایی پس از دوستی طولانی مدتشان با یکدیگر ازدواج کردند.
در سال 94 پائولو مدل بودن را نیز تجربه کرد و پیش از عزیمت تیم ملی به آمریکا به درخواست جورجیو آرمانی به روی صحنه رفت. مالدینی در دوران حضورش در تیم ملی تحت نظر آزلیو ویچینی، آریگو ساچی، چزاره مالدینی، دینوزوف و جیووانی تراپاتونی بازی کرده اما دوران سرمربیگری پدرش را یکی از سخت ترین زمان های فوتبال حرفه ای اش می داند. پائولو مالدینی هم اکنون رکورددار حضور در تیم ملی ایتالیاست. وی طی حضور در 126 بازی ملی که در 74 تای آنها بازوبند کاپیتانی را نیز در اختیار داشته، 7 گل برای ایتالیا به ثمر رسانده است.

پائولو در میلان نیز روزهای بسیار خوبی را تجربه کرده، فتح 7 اسکودتو، 4 جام قهرمانی اروپا، یک جام حذفی ایتالیا، 5 سوپر کاپ ایتالیا، 3 سوپر جام اروپا و 2 جام بین قاره ای از جمله افتخاراتی است که وی به همراه میلان به دست آورده است.

پائولو سال گذشته بیستمین سال حضورش در سری آ را نیز جشن گرفت. وی در گفتگویی با شبکه میلان گفته بود: «توپی که روی زمین می غلطد، تمرینات دسته جمعی، مسابقات، ورزشگاه پر از جمعیت، پیروزی و شکست ها، این ورزش، همه و همه باعث می شوند تا شور و هیجان و علاقه من به فوتبال سال ها ادامه یابد.
تمایلی ندارم آخرین سال های بازی خود را در تیمی پایین تر از میلان سپری کنم. من در میلان به دنیا آمده ام و همیشه در اینجا زندگی کرده ام. چه کسی تضمین می کند که من در باشگاهی دیگر به شرایط ایده آل دست یابم؟ من رابطه نزدیکی با میلان دارم. پدر من کاپیتان تیم بوده و اکنون من جای او را گرفته ام. نام خانواده ما از صفحات تاریخ میلان پاک نخواهد شد. میلانو خانه من شده. بخصوص اتاقی که در آنجا دارم. گرچه آن اتاق به دلیل آنکه قدیمی ترین اتاق آنجاست کوچکترین اتاق آنجا نیز هست.»

چزاره نیز مثل هموطنانش پائولو را یکی از دلایل زیبایی سری آ می داند و می گوید: «لزومی نداشت چندان او را نصیحت کنم. او نیاز نداشت و به نظر می رسید که می داند دور و برش چه می گذرد. من به او افتخار می کنم، نه به خاطر اعداد و ارقام، بلکه برای شخصیت و منش والایی که از خود نشان می دهد.»

مالدینی در سال 2004 از فوتبال ملی خداحافظی کرد. با وجود اصرار بازیکنان و دعوت های بیشمار تراپاتونی و لیپی دیگر پیراهن لاجوردی را بر تن نکرد. وی می گوید: «قبل از اینکه بگویند برو، خودت را کنار بکش.» در همان سال پله از او به عنوان بزرگترین بازیکن زنده جهان نام برد.
پائولو هم اکنون صاحب دو پسر به نام های کریستیان (10 ساله) و دانیل (5 ساله) است که پسر بزرگش سال گذشته با تیم جوانان میلان قرارداد بست.

پدی انیو در کتابی با عنوان «مالدینی آنقدر خوب که حقیقی به نظر نمی رسد» می نویسد: «زندگی پائولو سرشار از موفقیت شده که باورکردنی به نظر نمی رسد. بهترین مدافع جهان شد. درآمدی بیش از سالی 3 میلیون دلار بدست آورد. خوش سیما بود. همه جام ها را به دست آورد و از همه مهمتر، همه دوستش دارند.
یک حرفه ای واقعی باقی ماند. همه آمدند و رفتند و او با موفقیت مسیرش را بدون انحراف طی کرد. مشکل موجود با مالدینی بی نقص بودن اوست. او یک مدل حرفه ای است چه از نظر بازی و چه شخصی. او حتی بیشتر از یک مدل است، او بزرگترین هدیه خداست به تیمی که در آن بازی می کند، سرمربی، دیگر بازیکنان و طرفداران آن تیم.»

گابریل مارکوتی نویسنده گاتزتا دلواسپورت می نویسد: «پائولو مالدینی با ظاهری آراسته، قیافه جذاب، تکنیک بالا و لبخندهای خیره کننده اش بخشی از جذابیت سری آ را تأمین می کند. اگر از برلوسکنی بپرسید چه چیزی مردم میلان را برای تماشای قرمز و مشکی ها به سن سیرو می کشاند می گوید سابقه پرشکوه و افتخارآمیز میلان. اما من نیم بیشتر این انگیزه ها و کشش های موجود برای تماشای بازی میلان را در پائولو مالدینی می بینم که اسطوره فوتبال ایتالیا شده است.
بدون پائولو انگیزه ما هم برای نقد کردن بازی های سری آ کمتر می شد. به همان اندازه که پائولو خوش شانس بوده سال ها در سطح اول فوتبال اروپا دوام آورده و اسطوره شده، ما هم خوش شانس بودیم که مالدینی در ایتالیا بازی می کند و به لیگ فوتبال ما رونق و جذابیت می دهد. این یک همزیستی مسالمت آمیز است. پائولو شهرت، افتخار، اعتبار، ثروت و مقام جمع می کند و ما از تماشای بازی او لذت می بریم.

فابیو کاپلو نیز می گوید: «نگاه پائولو به فوتبال استثنایی است.»

پائولو آملی در فیلمی 90 دقیقه ای صحنه های متنوعی از زندگی خانوادگی و حرفه ای پائولو مالدینی را نشان می دهد. وی در این فیلم با 60 شخصیت سرشناس نیز مصاحبه کرده و نظرات آنها را در مورد اسطوره فوتبال ایتالیا جویا شده است.

بازیگران مورد علاقه مالدینی: بروس ویلیس، جودی فاستر
خواننده مورد علاقه: ویل اسمیت
فیلم مورد علاقه: سکوت بره ها
تفریح مورد علاقه: تنیس
پائولو مالدینی طی 819 حضور در میلان، 32 گل برای این باشگاه به ثمر رسانده است.

افتخارات:
1998: قهرمانی سری آ، سوپر کاپ ایتالیا
1989: قهرمان جام قهرمانان اروپا، قهرمان سوپر جام اروپا، قهرمان جام بین قاره ای
1990: قهرمان جام قهرمانان اروپا، قهرمان جام بین قاره ای
1992: قهرمان سری آ، قهرمانی سوپر جام ایتالیا
1993: قهرمان سری آ، قهرمانی سوپر جام ایتالیا، مقام دوم لیگ قهرمانان اروپا
1994: قهرمانی سوپر جام ایتالیا، قهرمان جام قهرمانان اروپا، قهرمان سوپر جام اروپا، قهرمان سری آ، مقام دوم جام جهانی آمریکا
1995: مقام دوم جام قهرمانان اروپا
1996: قهرمان سری آ
1998: مقام دوم جام حذفی ایتالیا
1999: قهرمان سری آ
2000: مقام دوم جام قهرمانان ایتالیا
2003: قهرمان جام حذفی ایتالیا، قهرمان جام قهرمانان اروپا، قهرمان سوپر جام اروپا
2004: قهرمان سری آ
2005: مقام دوم جام قهرمانان اروپا

آندرسون لویس دی سوزا ملقب به دکو که در سال 1977 در سائوبرناردودوکامپو در برزیل متولد شد.او با قدی 177 سانتی متری و 73 کیلو یکی از بهترین هافبکهای دنیا است.

دکو فوتبال حرفه ای خود را از برزیل با تیم سائوپائولو (96_1995 و 97_1996) اغاز کرد. او فصل بعد را هم در برزیل با تیم کورینتیناس سپری کرد.

دکو در فصل 98_97 به تیم پرتغالی بنفیکا پیوست. بعد از گذراندن یک فصل خوب در بنفیکا به تیم سالگویروس رفت و از انجا با پیشنهاد فرناندو کاسترو مربی پورتو به این تیم پیوست و پنج فصل برای این تیم توپ زد.(2004_1999)

دکو در جام باشگاههای اروپا در سال 2004 همراه مورینیو قهرمان این جام معتبر شد. بعد از قهرمانی در این جام مورد توجه بعضی از تیمهای مطرح اروپا از جمله بارسلونا قرار گرفت.

او در تابستان سال 2004 به تیم بارسلونا پیوست و همراه این تیم در فصل 2005_2004 نایب قهرمانی اسپانیا را به دست آورد و در فصل بعد از آن (2006_2005) همراه بارسلونا قهرمان اسپانیا شد و در همان سال قهرمانی جام باشگاههای اروپا را فتح کرد.

دکو در 29 مارچ 2003 با مسئولین پرتغال برای گرفتن تبعیت این کشور وارد مذاکره شد و در تابستان 2004 باتیم پرتغال در فینال جام ملتهای اروپا با نتیجه ی یک بر صفر مغلوب یونان شد تا به عنوان نایب قهرمانی دست یابد و همچنین در جام جهانی 2006 همراه پرتغال به مقام چهارمی دست یافت.

خوزه ماريو داوس سانتوس مورينيو فليكس معروف به خوزه مورينيو متولد 26 ژانويه 1963 در ستوبال يك مربي پرتغالي فوتبال است. او مدت‌ها مربي باشگاه چلسي بود ولي روز بيستم سپتامبر 2007 اين باشگاه را ترك كرد. مورينيو در چهار ليگ متوالي (دو ليگ در پورتو و دو ليگ در چلسي) توانست تيم خود را در صدر باشگاه‌ها قرار دهد و در دو سال متوالي (2005-2004) از سوي فدراسيون بين‌المللي فوتبال لقب بهترين مربي دنيا را از آن خود كرد.

به گزارش یوفا: پدر مورينيو «فليكس مورينيو» يك دروازه‌بان و مربي پرتغالي بود و مادرش «ماريا جوليا» در مدرسه تدريس مي‌كرد. خانواده مورينيو همگي به فوتبال علاقه‌اي خاص داشتند. پدر خوانده ثروتمند خوزه، رييس باشگاه بزرگ فوتبال شهر «ستوبال» بود. خوزه از همان دوران كودكي در مديريت و برنامه‌ريزي استاد بود و برنامه‌ بازي‌هاي تيم پدرش را ترتيب مي‌داد.

پس از پايان تحصيلات به مدرسه آمادگي جسماني ليسبون رفت ولي مدتي بعد مادرش كه از توانايي مديريت او اطلاع داشت نام او را در مدرسه مديريت ثبت‌نام كرد اما خوزه از آن مدرسه خوشش نيامد و دوباره در مدرسه آمادگي جسماني شركت كرد و پنج سال بعد از آن‌جا مدرك گرفت.

مورينيو دوره مربيگري خود را در اسكاتلند گذراند و سپس به پرتغال برگشت و مربي ورزش يك دبيرستان شد. او مدتي در باشگاه‌هاي كوچك و متوسط پرتغال بازي و در همان زمان تحصيل نيز مي‌كرد. اما در زمينه بازي توفيق چنداني نيافت. در دهه نود مدتي را به مربي‌گري پرداخت و پس از آن با لقب «تراديوتور» (مترجم) معروف شد چون مترجم يا مفسر «سر بابي رابسون در باشگاه‌هاي «اسپورتينگ» و «پورتو» بود. در سال 1996 به همراه رابسون به بارسلونا رفت و همچنان مترجم او بود. پس از رفتن رابسون او همچنان در بارسلونا ماند و با جانشين هلندي رابسون يعني «لوييس ون‌گال» كار كرد. مورينيو انساني بي‌نهايت بااعتماد به نفس و باشخصيت بود و همين موضوع باعث شد پيشرفت چشمگيري كند. او در كلاس‌هاي مربيگري و مديريت شركت مي‌كرد و ناگهان همه شنيدند كه او مربي تيم دوم بارسلونا شده است.

روياي او براي سرمربي شدن سرانجام در سال 2000 تحقق يافت و او مربي بنفيكا شد ولي با تغيير سرپرستي باشگاه و روي كار آمدن سرپرست جديد، مورينيو در تاريخ پنجم دسامبر 2000 بركنار شد و مربي يك تيم سطح پايين شد.

در سال 2002 مورينيو مربي باشگاه «پورتو» شد. باشگاهي كه بسيار ضعيف كار مي‌كرد در آن سال و تحت مربيگري مورينيو تيم سوم كشور شد و مورينيو قول داد سال آينده آن تيم را تيم اول سازد و خود تشكيل يك تيم قهرماني بدهد و همين كار را هم كرد تا جايي كه قهرمان جام باشگاه‌هاي اروپا شد. قبل از قبول پيشنهاد چلسي براي عنوان مربيگري آن تيم، مورينيو باشگاه ليورپول را كه آن تيم هم خواستار اين مربي بود ترجيح مي‌داد و مي‌گفت: ليورپول تيمي است كه علاقه همه را برمي‌انگيزد ولي من به چلسي علاقه چنداني ندارم چون چلسي يك پروژه جديد با سرمايه‌گذاري بالاست. فكر مي‌كنم در چلسي اگر يك مربي برنده نشود، آبراموويچ فورا او را بركنار مي‌كند. به همين دليل كار در آن جا يك شغل مطمئن نيست.

ولي سرانجام مورينيو در ژوئن سال 2004 با حقوق سالانه 2/4 ميليون يورو كه در سال 2005 به 2/5 ميليون يورو افزايش يافت به باشگاه چلسي پيوست و عنوان گران‌ترين مربي فوتبال را به خود اختصاص داد.روز بيستم سپتامبر 2007 و با موافقت دو جانبه، مورينيو باشگاه چلسي را ترك كرد. كمي قبل از ترك مورينيو باشگاه تشكيل جلسه داده و به اين نتيجه رسيده بود كه وقت آن است كه مربي خود را تعويض كنند. اين اقدام چلسي خشم هواداران اين تيم را برانگيخت. فرداي آن روز چلسي اعلام كرد «اورام گرنت» جايگزين مورينيو شده است. در طول چهار فصل حضور او در چلسي، او در هيچ يك از بازي‌هاي داخلي تيمش شكست نخورد.

خوزه مورینیو در سال ۲۰۰۸ قراردادی را با تیم اینتر میلان منعقد کرده و سمت مربیگری این تیم را بر عهده گرفته است.

بيوگرافي خوزه مورينيو:

نام کامل : خوزه ماريو دوسانتوس مورينيو فليکس
نام : خوزه
نام خانوادگي : مورينيو
تاريخ تولد: 1963/7/26
محل تولد : ستوبال
قد : 80 1متر
وزن : 74 کيلو گرم
وضيت تاهل : متاهل
همسر : تمي
تعداد فرزند : يک دختر و يک پسر ، ماتيلدا و خوزه جونير
تاريخ ازدواج : 1989
تيم فعلي :اینتر
پست تخصصي : مربي و سر مربي
غذاي مورد علاقه : ماهي

افتخارات : قهرماني جام يوفا در سال 2003 وقهرماني ليگ قهرمانان اروپا در سال 2004 به همراه پورتو بزرگترين افتخار از نظر وي است .

جملاتي خواندني از مورو : کار سختي است که به آينده فکر کنيد . بازيکنان فقط مجاز اند به دوران فعلي و بازي پيش رو فکر کند .

فشار؟ فشاري وجود ندارد . تنها آدم هاي ضعيف براي توجيه اشتباهات هميشگي خود ، از فشار نام مي برند . در فوتبال هيچ فشاري وجود ندارد .

همه مي خواهند چلسي شکست بخورد . اگر اين اتفاق چند بار پياپي رخ دهد در انگستان تعطيل رسمي اعلام مي شود .

ما به خاطر قدرت اقتصادي در صر جدول ليگ انگلستان قرار نگرفتيم . فقط به اين خاطر در رتبه اول جاي داريم که من به سختي براي موفقيت قرار تلاش مي کنم .

گاس هيدينك در تاريخ 8 نوامبر سال 1946 در فارسفلد هلند به دنيا آمد.

به گزارش یوفا: او فعاليت حرفه‌اي خود را به عنوان مدافع فوتبال در سال 1967 در تيم گرافشاپ دوتينشنم آغاز كرد، اما در اين ميان در باشگاه آيندهوون و ليگ حرفه‌اي فوتبال آمريكا هم فعاليت داشته است.

ژوئيه 1967 – ژوئن 1970: گرافشاپ دوتينشم هلند
ژوئيه 1970 – ژوئن 1971: آيندهوون هلند
ژوئيه 1971 – ژوئن 1976: گرافشاپ دوتينشم هلند
ژوئيه 1976 – دسامبر 1976: واشينگتن ديپلماتس آمريكا
ژاويه 1977 – دسامبر 1977: سن خوزه آمريكا
ژانويه 1978 – ژوئن 1981: نيژمگن هلند
ژوئيه 1981 – ژوئن 1982: گرافشاپ دوتينشم هلند

هيدينك در سال 1981 در آخرين تيمي كه به عنوان بازيكن فعاليت داشت،‌ كارش را به عنوان كمك مربي شروع كرد.

او از ژوئيه سال 1982 تا ژوئن 1986 به عنوان كمك مربي كار در آيندهوون مي‌كرد،‌ قبل از اين‌كه در مارس 1987 مربي شود. با آيندهوون در آن موقع سه بار قهرمان باشگاه‌هاي هلند (1987، 1988، 1989) و سه بار قهرمان جام حذفي اين كشور شد (1988، 1989، 1990) و در سال 1988 بزرگ‌ترين موفقيت خود را به عنوان يك مربي باشگاهي، زماني كه با تيمش قهرمان جام باشگاه‌هاي اروپا شد، جشن گرفت. وي پس از فصل 1990/1989 آيندهوون را ترك كرد.

در فصل 91-1990 مربي فنرباغچه استانبول شد اما نتوانست با اين تيم به موفقيتي دست يابد.

در تابستان 1991 به لاليگاي اسپانيا رفت. او دو بار باشگاه والنسيا را به مقام چهارم رساند و بدين ترتيب اين تيم را راهي جام يوفا كرد. اما نتايجي كه با اين تيم به دست آورد،‌ مايوس كننده بود (براي مثال شكست 7 بر 0 مقابل كارلسروهه) و اين‌چنين بود كه در نوامبر 1993 از والنسيا اخراج شد.

هيدينك در سال 1995 سرمربي تيم ملي هلند شد و اين تيم را به جام ملت‌هاي 1996 اروپا در انگليس رهنمون ساخت كه در آن جام در مرحله يك چهارم نهايي در مقابل فرانسه در ضربات پنالتي (4:5) حذف شدند. سال 1998 هلند در جام جهاني فرانسه شركت كرد و بازي‌هايي سراسر تهاجمي به نمايش گذاشت، اما در مرحله نيمه نهايي بازهم در ضربات پنالتي و اين بار در برابر برزيل حذف شد (3: 5). هلند در آن جام به مقام چهارم رسيد (2 : 1 در مقابل كرواسي). مدت كمي بعد از آن، هيدينك استعفا داد.

در ژوئيه سال 1998 سرمربي رئال مادريد شد. در آنجا هم به دليل كسب نتايج ضعيف در فوريه 1999 از كار بركنار شد. وي در دسامبر 1998 با رئال، قهرماني جام باشگاه‌هاي جهان را به دست آورد.

در اول فوريه سال 2000 مربي بتيس سويا شد و فعاليتش در اين باشگاه اسپانيايي در ماه مه همان سال، ‌پس از آن‌كه در 13 بازي فقط يك پيروزي توانست كسب كند و تيم در خطر سقوط به دسته دوم قرار گرفت، ‌پايان يافت. در پايان آن فصل،‌ سويا راهي ليگ دسته دوم شد.

هيدينك از ژانويه سال 2001 سرمربي تيم ملي كره جنوبي شد. كره جنوبي در سال 2002 به همراه ژاپن ميزباني جام جهاني را به عهده داشت و همگان از اين تيم انتظار صعود به مرحله دوم را داشتند. تكليف سختي به نظر مي‌رسيد، چراكه كره جنوبي در جام جهاني قبلي حتي در يك بازي هم به پيروزي نرسيده بود. اوايل از او انتقاد مي‌شد كه كارش را جدي نمي‌گيرد و وقت كمي را با تيم سپري مي‌كند. با اين وجود موضع كره‌اي‌ها در برابر هيدينك به وضوح تغييركرد.

درست در اولين بازي در جام جهاني، كره موفق شد با دو گل بر لهستان غلبه كند و اولين پيروزي را در جام جهاني به دست آورد. بعد از يك تساوي 1 بر 1 برابر آمريكا و پيروزي 1 بر 0 مقابل تيم پرقدرت پرتغال، تيم كره جنوبي به مرحله يك هشتم نهايي رسيد كه در آن تيم ايتاليا در يك بازي تماشايي در وقت اضافه شكست خورد ( 1 : 2 ).

در مرحله يك چهارم نهايي اسپانيا در ضربات پنالتي حذف شد ( 5 : 3 )، و تازه در نيمه نهايي بود كه كره با شكست 1 بر 0 برابر آلمان از دور رقابت‌ها‌ خارج شد. هيدينك در آن جام جهاني به همراه كره جنوبي پس از شكست 2 : 3 مقابل تركيه به مقام چهارم رسيد. بعد از آن وي در كره تبديل به موجودي مقدس شد و عنوان شهروند افتخاري كره را هم به دست آورد. هواپيمايي كره براي چهار سال بليت درجه يك هواپيما را به وي هديه ‌كرد به اين اميد كه او تا جام جهاني 2006 سرمربي كره باقي بماند، اما او كار خود را در آن كشور تمام شده مي‌دانست.

هيدينك در سال 2002 از سوي فيفا به عنوان برترين مربي سال برگزيده شد.

پس از جام جهاني موفق، به آيندهوون بازگشت و دوباره اين باشگاه را موفق‌ترين باشگاه هلند ساخت. او در سال‌هاي 2003، 2005 و 2006 قهرماني ليگ، 2005 قهرماني جام حذفي را كسب كرد و در سال 2005 اين تيم را به مرحله نيمه نهايي ليگ قهرمانان باشگاه‌هاي اروپا رساند كه در اين مرحله توسط آ.ث.ميلان حذف شد.

هيدينك در جام جهاني 2006 آلمان به همراه تيم ملي استراليا شركت كرد. در آن جام در كمال ناباوري‌ تيم را به مرحله يك هشتم نهايي رساند. سپس با ايتاليا رو به رو شد كه در آن جام قهرمان شد و با گل دقيقه 95 اين تيم در وقت قانوني بازي،‌ از روي نقطه پنالتي از دور رقابت‌ها خارج شد. استراليا، خود در بازي‌هاي انتخابي جام جهاني در ضربات پنالتي بر اروگوئه، قهرمان دو دوره جام جهاني غلبه كرده بود.

وي از تابستان سال 2006 سرمربي تيم ملي فوتبال روسيه شده است. قرارداد او در 13 آوريل 2006 به امضاء رسيد. در 10 اكتبر سال 2007 اعلام شد كه قرارداد وي براي دو سال ديگر و تا سال 2010 تمديد شده است. هيدينك در 21 نوامبر سال 2007 روسيه را به جام ملت‌هاي 2008 در اتريش و سوئيس برد. بدين ترتيب وي براي پنجمين بار به عنوان سرمربي، در يك تورنمنت بزرگ شركت كرد.

با يك پيروزي 2 بر 0 مقابل سوئد در روز آخر بازي‌هاي گروه D، تيم روسيه به مرحله يك چهارم نهايي صعود كرد و در آنجا مقابل هلند قرار گرفت. در اين مرحله پس از تساوي 1 بر 1 در وقت قانوني، در وقت اضافه 3 بر 1 برابر هلند به برتري رسيد. اما هيدينك اين بار نيز موفق به فتح يك جام بزرگ نشد و در نيمه نهايي با سه گل مغلوب تيم اسپانيا شد.

او علاوه بر امور ورزشي، فعاليت‌هاي اجتماعي هم دارد. وي رئيس هيئت مديره " بنياد هيدينك " است،‌ سازماني كه قبل از هر چيز به حمايت مالي از بچه‌هاي كره جنوبي مي‌پردازد. در اين ميان يوهان كرايف، اسطوره فوتبال هلند هم عضو اين سازمان است و ويم دويسنبرگ، رئيس درگذشته بانك مركزي اروپا نيز با آن سازمان همكاري مي‌كرده است.

گاس هيدينك در 11 فوريه سال 2009 براي هدايت باشگاه چلسي انگليس تا پايان فصل 2009-2008 استخدام شد. وي كماكان هدايت تيم ملي روسيه را نيز در اختيار دارد.

ورکا مادر زلاتان نیز در مورد پسرش می گوید : هر بار زلاتان را در تلویزیون می بینیم که موفق می شود گل بزند به خود می بالیم که تلاشهای ما امروز نتیجه داده است و همیشه به خاطر این موفقیت خداوند را شکر می کنیم .

زلاتان در محله اسکانلان بزرگ شد و به خاطر قد بلندش در 15 سالگی به بسکتبال روی آورد . اما در سال 1996 در جام ملتهای اروپا چون تیم سوئد غایب بود از تلویزیون شیقته بازی بازیکنانی چون آلن شیرر و پاتریک کلایورت شد ، همچنین او عاشق بازی ستاره معروف سوئد، هنریک لارسن در جام جهانی 1994 بود .

او توانست در 15 سالگی وارد باشگاه معروف مالمو شد و خیلی زود توانست استعداد خود را در فوتبال نشان دهد . همچنین او به علت اصلیت بوسنی اش توانست به مدت 2 سال در تیم نوجوانان و جوانان و حتی تیم ملی B بوسنی بازی کند و ملی پوش شود .

او با قد بلندش و شمع گلزنی بالایش فارگو پانچسف گلزن سابق و معروف تیم یوگسلاوی را در اذهان زنده می کرد ، اما تصمیم نهایی او و قبولی ملیت سوئد بسیاری از هموطنان واقعی اش را ناراحت کرد .

در سال 1999 آرسن وانزه مربی تیم آرسنال انگلستان مصرانه خواهان استخدام زلاتان بود اما هرگز موفق نشد تا اینکه زلاتان در 22 مارچ 2001 با رقمی حدود 8/7 میلیون یورو سرانجام به باشگاه آژاکس آمستردام پیوست و زیر نظر رونالد کومان بسیار در فوتبال پیشرفت کرد . او توانست با فوتبال خوب خود و گلزنی هایش عملا به یک ستاره در لیگ هلند و و لیگ قهرمانان اروپا بدل گشت او طی 74 مسابقه که در مدت دو سال برای آژاکس انجام داد 35 گل به ثمر رساند .

زلاتان توانست با تیم ملی سوئد به یورو 2004 پرتقال راه یابد او با گل زیبای خود به تیم ایتالیا پیش از پیش مورد توجه قرار گرفت زلاتان همراه تیم سوئد در یک چهارم نهایی به تیم خوب هلند برخورد کردند و نتواستند از پس حریف براید و با جام خداحافظی کردند . اما یورو 2004 برای زلاتان مانند پله ای بود به سمت صعود او در 31 اوت 2004 با قرار دادی به ارزش 19 میلیون یورو به تیم معروف یوونتوس ایتالیا پیوست . بازی های خوب و تماشایی زلاتان در تورین ایتالیا از او یک فوق ستاره ساخت و او را در سال 2005 به عنوان کاندیدای بهترین بازیکن سال مطرح کرد . در همین سال باشگاه رئال مادرید پیشنهاد عجیب 70 میلیون یورویی خود را برای به خدمت گرفتان زلاتان مطرح کرد که با وجود مبلغ هنگفت پیشنهاد اما سران باشگاه یوونتوس حاضر به فروش زلاتان نشدند .

زلاتان خود نیز چندان تمایلی به حضور در جمع کهکشانهای رئال مادرید نداشت و در این باره می گوید : من فکر می کنم اگر بخواهم ، در همین یوونتوس هم می توانم به قهرمانی در اروپا و جهان برسم و بر ای این کار فقط باید تلاش خودم را بیشتر بکنم . اما سقوط یوونتوس به دسته ذو ایتالیا بع علت تبانی و مشکلات زلاتان با این تیم باعث شد تا با قرار دادی به مبلغ 24 میلیون یورو زلاتان به تیم اینتر میلان بپیوندد

پیتر چک متولد 20 مِی 1982 در پِلِزن جمهوری چک دارای 197 سانتیمتر قد و پستش دروازبان است.فوتبالش را از تیم ویکتوریا پلزن آغاز کرد اما نه در پست دروازبان بلکه در پست هافبک و فوروارد

از وقتیکه پایش در سن 10 سالگی شکست ، وی پس از بهبود گاه گاه در درون دروازه می ایستاد و کم کم به این پست علاقمند شد.در سن 17 سالگی وی به تیم چِمل بِلسانی در سال 1999 با یک قرارداد رسمی ملحق شد ولی نتوانست در این تیم موفق باشد.
بعد از انجام 27 بازی در 2 فصل ، باشگاه آ.ث. اسپارتا پراگ یکی از تیم هایی بود که استعداد پیتر چک را به عنوان یک بازیکن کم سن و سال قبول داشت و با پیشنهاد بالای 700 هزار یورویی برای یک دروازبان با وی قرارداد بست.
وی پس از پیوستن به این تیم به سرعت درخشید و فصل بسیار موفقی را با این تیم طی نمود.وی توانست در آن سال رکورد 855 دقیقه بدون خوردن گل را ثبت کند.همچنین درخشش وی در بازی های جام باشگاه های اروپا با این تیم سبب شد که وی مورد توجه باشگاه های بزرگ قرار گیرد.اما وی با تیم رِن فرانسه به نوافق رسید و قرارداد 5 میلیون یورویی را با این تیم امضا کرد که یک مبلغ گزاف برای یک دروازبان در سال 2002 بود.

مسلماً رِن تیم بزرگی در فرانسه نبود ولی به عنوان تجربه در تیمی خارج از کشورش و همچنین به عنوان سکوی پرتابی برای ستاره شدن اش دارای اهمیت بود.بعد از 2 سال در تابستان 2004 وی با قرارداد 10 میلیون یورویی جایگزین کارلو کودیچینی ای شد که در چلسی خوب کار نمیکرد و مسئولین این تیم را ملزم به آوردن دروازبان جایگزین کرده بود تا هم در درون دروازه گزینه ی مناسبی داشته باشد و هم با ایجاد حس رقابت ، انگیزه ی کودیچینی را هم بالا ببرند.
پیتر چک خیلی زود و به خوبی توانست جای کودیچی را پر کند و مورد تشویق طرفداران چلسی واقع شود.وی با استفاده از این فرصتی که به وی داده شده بود به جهان نشان داد که چه می تواند بکند.
وی همچنین در لیگ انگلیس هم رکورد ثبت کرد و توانست 1025 دقیقه دروازه ی خود را بسته نگه دارد. اوضاع برای پیتر چک داشت خوب پیش میرفت تا اینکه وی در یک مصدومیت شدید از ناحیه جمجمه آسیب دید و مدت ها از میادین دور بود.وی بعد از بهبودی با کلاه مخصوصی به فوتبالش ادامه داد.

پیتر چک هم اکنون اگر بهترین دروازبان دنیا نباشد بین 3 دروازبان برتر جهان به حساب می آید و بسیاری از تیم ها آرزوی داشتن چنین دروازبانی را دارند.

افتخارات پیتر چک

بهترین دروازبان اروپا در رده ی سنی امید همراه با تیم چک در سال 2002

بهترین دروازبان لیگ انگلیس در سال 2005

قهرمانی با تیم چلسی در لیگ برتر انگلیس در فصل های 2004-2005 و 2005-2006

قهرمانی جام اتحادیه انگلیس در سال 2005-2006

قهرمانی جام حذفی انگلیس در فصل 2006-2007

قهرمانی جام اتحادیه در فصل 2006-2007

و ...

یحیی توره متولد 13 مِی 1983 در ساحل عاج دارای 187 سانتیمتر قد و 78 کیلوگرم وزن است.

یحیی توره برادر کوچک حبیب توره ای است که در آرسنال بازی می کند.وی همچنین برادر کوچکتری به نام ابراهیم توره دارد که در نیس بازی می کند.توره فوتبال اش را در سال 1996 در آکادمی جوانان میموساس آغاز کرد.دو سال بعد به باشگاه کا.اس.کا بِوِرن بلژیک پیوست و تا سال 2003 در این تیم ماند.
در سال 2003 بطور قرضی به باشگاه متالورگ دونسک اوکراین پیوست.پس پایان مدت قراداد دوباره در همان سال به باشگاه سابق یعنی بورن بلژِک بازگشت.اما باشگاه متالبورگ اوکراین دست بردار او نبود و دوباره برای فصل 2005-2004 او را به خدمت گرفت.
یک سال بعد به باشگاه المپیاکوس پیوست و یک فصل در این تیم ماند.در این تیم بود که وی به عنوان یکی از جوانان آینده دار از شبکه یورو اسپورت انتخاب شد و همچنین لقب پاتریک ویرا جدید توسط برادرش حبیب به او داده شد.در آن سال باشگاه های بسیاری نظیر المپیک لیون ، منچستر یونایتد ، چلسی ، بارسلونا ، اورتون و آ.ث میلان خواهان وی شدند ولی خود او تمایل داشت تا در کنار برادرش حبیب در آرسنال بازی کند.
به همین خاطر در سال 2005 به باشگاه آرسنال برای یک دوره تست رفت اما آرسنالی ها بازی او را نپسندیدند!

در ژانویه 2006 وی از آرسنال بیرون آمد و باشگاه المپیاکوس نیز او را نپذیرفت و و تا تابستان آن سال منتظر باشگاهی بود که به آن بپیوندد.سرانجام وی در 15 آگوست 2006 به باشگاه آ.اس موناکو پوست و یک فصل در این تیم ماند تا تجربه جدید را در لیگ دست اول فرانسه ملقب به لوشامپیونه داشته باشد.توره به عنوان یک هافبک وسط به دلیل فیزیک مناسب بدنی اش و حفظ توپی بالا بازی می کرد.وی 24 بازی برای موناکو انجام داد و 5 گل زد و 2 کارت زرد و 1 کارت قرمز گرفت.

در 26 ژوئن سال 2007 یحیی با قراردادی 10 میلیون دلاری (حدوداً 6.7 میلیون یورویی) به باشگاه بزرگ بارسلونا پیوست و تجربه ای جدید را در لالیگای اسپانیا آغاز کرد تا در کنار بازیکنان بزرگی همچون رونالینهو ، اتوو ، آنری ، پویول و ... بازی کند.او به دلیل اینکه در باشگاه بورن بلژیک شماره پیراهن 17 را می پوشید همین شماره را تقاضا کرد اما بدلیل اینکه این شماره بر تن جیوانی دوسانتوز بود و شماره 24 را که اینیستا دیگر بر تن نمی کرد را پذیرفت.

در بازی دوستانه ای که بارسلونا در سال 2007 در برابر اینتر انجام داد وی توانست اولین گل خود را به ثمر برساند.اما اولین گل خود در رقابت های لالیگا را در 2 سپتامبر در برابر اتلتیکو بیلبائو به ثمر رساند.

فرانک جمیمز لمپارد جونیور متولد 25 ژوئن 1978 در رامفورد انگلستان . او فرزند فرانک لمپارد سینیور مدافع سابق انگلیس و بازیکن پیشین تیم وستهام یونایتد . مادر او نیز از یک خانواده معروف فوتبالی است .

لمپارد در سال 1994 به عنوان کار آموز به باشگاه وستهام یونایتد پیوست . همان باشگاهی که پدرش دستیار سرپرست آن بود و در سال 1995 به طور رسمی با این باشگاه قرار داد بست . در اکتبر سال 1995 به تیم سی سیتی قرض داده شد و در همان باشگاه در نخستین بازی لیگ خود شرکت کرد و یک گل به ثمر رساند و در ژانویه سال 1996 دوباره به وستهام بازگشت . لمپارد بازیکن ثابت تیم جوانان وستهام بود و در کاپ قهرمانی جوانان 1996 کاپیتان تیم شد .

در سال 1998 لمپارد به تیم بزرگسالان وستهام پیوست و در کنار بزرگانی چون ( جوکول ) ، ( مایکل کاریک ) و ( ریوفردیناند ) به یکی از مهرهای با ارزش این تیم بدل گشت .

لمپارد در 15 می 2001 با یازده میلیون پوند به باشگاه ثروتمند چلسی نقل مکان کرد . او در فصل نخست حضور خود بازیکن فیکس تیم بود اما در فصل دوم حضورش تحت شعاع بازی خوب ( جیانفرانکوزولا ) قرار گرفت و افت کرد اما با آمدن آبراموویچ ملیاردر معروف روسی به باشگاه ، لمپارد دوباره شکوفا شد و خود را به عنوان بهترین هافبک تیم شناساند .

در سال 2004 ، 2005 لمپارد توانست در همه 38 بازی لیک بازی کند و 13 گل به ثمر برساند و با تیم چلسی قهرمان لیگ برتر شود . بازی او آنقدر زیبا بود که ( کارلوس البرتو ) و ( یوهان کرایف ) بازکنان مطرح جهان هر دو او را ستودند و لمپارد را بازیکن برتر جهان خواندند لمپارد موفق شد در آن فصل جایزه فوتبالیست سال FWA را از آن خود کند . او در سال بعد بهتر ظاهر شد به طوری که خوزه مورینیو ( مربی آن دوران چلسی ) او را بهترین بازیکن دنیا لقب داد .

لمپارد در سال 2003 با ( النارایوز ) ازدواج کرد و ثمره این ازدواج یک دختر به نام ( لوناکوکو پاتریشیا لمپارد ) است ، لونا 22 آگوست سال 2005 به دنیا آمد . چندی پیش فرانک اظهار داشت که او و والنا در انتظار دومین فرزند خود به سر می برند . فرانک لمپارد در حال فراگیری زبان اسپانیایی است که به گفته برخی به خاطر احتمال پیوستن او به لالیگا اسپانیاست . ولی لمپارد اظهار کرد که آموزش زبان اسپانیایی او صرفا دلایل خانوادگی دارد ، زیرا انارایوز اسپانیایی است و او دوست دارد دخترشان و البته کودک آینده آنها دو زبانه بزرگ شود .

لمپارد در ماه های سپتامبر و اکتبر سال 2005 در مسابقه گل برتر روزنامه THE SUN حضور داشت . در جولای سال 2006 THE SUN کتاب زندگینامه لمپارد با نام ( همه چیز از فرانک ) را به صورت دنباله دار به چاپ رساند . این کتاب اسرار زندگی خانوادگی و خصوصی فرانک لمپارد و عکس العمل هایش را نسبت به نا امیدی های جام جهانی افشا کرده است .

لمپارد تا کنون توانسته است با چلسی 2 بار قهرمان لیگ برتر شود ، در نوامبر سال 2005 به عنوان دومین فوتبالیست برتر اروپا شناخته شد و جایزه فوتبالیست سال قاره خود را به هافبک برزیلی ( رونالدینیو ) سپرد . یک ماه بعد رنالدینیو عنوان بازیکن سال دنیا را از آن خود کرد و بار دیگر فرانک لمپارد به مقام دوم بسنده کرد .

فیلیپ لام متولد 11 نوامبر 1983 در مونیخ آلمان ، فوتبالیستی آلمانی دارای 170 سانتیمتر قد و پست وی دفاع چپ است.

فیلیپ فوتبالش را بطور اصولی از تیم دبیرستان بایرن مونیخ آغاز نمود.وی بازیکنی پا راست است و در دوران نوجوانی در دفاع راست بازی میکرد اما در حال حاضر در دفاع چپ بازی میکند و درخشش فوتبالش نیز در همین پست است.
وی به دلیل اینکه در کشور آلمان بطور کلی بازیکن چپ پا نادر است مجبور شد تا در سمت چپ بازی کند و در اکثر مواقع وی در موقع سانتر ها توپ را روی پای راست خود آورده و سپس اقدام به سانتر می کند.
همچنین در هنگام دریبل دادن نیز او به سمت داخل زمین که ناشی از پا راست بودن تخصصی و است دریبل می کند. اما سرعت فوق العاده ی این بازیکن که حتی او را با ساموئل اتوو و ساویولا مقایسه میکنند ، باعث میشود که این نقص کمتر به چشم بخورد ودر آن پست بازیکن موفقی باشد.
او در فصل 2002-2001 اولین فصل حضور خود در تیم بزرگسالان بایرن را در بوندس لیگا تجربه کرد و در مجموع 27 بازی که در آن فصل به میدان رفت توانست دو گل نیز بزند.فصل بعد وی توانست حضور بیشتری داشته باشد و 34 بازی برای این تیم به میدان رفت و در آن سال یک گل زد.از آنجاییکه دفاع چپ اصلی بایرن مونیخ در آن زمان لیزارازو مدافع صاحب نام فرانسوی بود وی برای فصل 2004-2003 و همچنین فصل 2005-2004 به تیم اشتوتگارت بطور قرضی انتقال یافت که در اولین فصل حضورش برای اشتوتگارت با انجام 28 بازی یگ گل و فقط دو کارت زرد گرفت.
در دومین فصل حضورش نیز با انجام 19 بازی یک گل و نیز دو کارت زرد دریافت کرد.در ژولای سال 2005 هنگامیکه از مصدومیت رنج می برد به بایرن مونیخ بازگشت و تا ماه دسامبر با مصدومیتش دست و پنجه نرم کرد تا بهبود یافت.
وی در فصل 2006-2005 توانست 12 بازی را انجام دهد اما دوباره مصدومیتش گریبان گیر او شد و تا فصل بعد ادامه داشت.او در فصل 2006-2005 فقط توانست دو بار به میدان برود.
در فصل 2007 - 2006 وی با برطرف شدن مصدومیت و حضور درخشانش در جام جهانی با انجام 37 بازی یکی از مهره های کلیدی بایرن مونیخ به حساب آمد و یک گل نیز در آن فصل زد.وی در تمام این دوران کارت قرمز دریافت نکرده است.

وی در تیم ملی المان در جام جهانی 2006 که در کشورش برگزار میشد در ترکیب اصلی این تیم به میدان میرفت و حضور کاملاً درخشانی داشت.وی در بازی اول در جام جهانی گل افتتاحیه این رقابت ها را نیز به ثمر رساند.

افتخارت وی:

قهرمانی با تیم بایرن مونی
خ در سال های 2003 و 2006

قهرمانی با بایرن مونیخ در جام حذفی آلمان در سال های 2003 و 2006

عنوان سومی جام کنفدراسیون ها در سال 2005

عنوان سومی در جام جهانی 2006