زندگينامه بازيكنان مشهور اروپا

در اين قسمت ميخواهيم زندگينامه ي بازيكنان مشهور رو براتون بزاريم

یوفا: آندرسون لویس دی سوزا ملقب به دکو که در سال 1977 در سائوبرناردودوکامپو در برزیل متولد شد.او با قدی 177 سانتی متری و 73 کیلو یکی از بهترین هافبکهای دنیا است.

دکو فوتبال حرفه ای خود را از برزیل با تیم سائوپائولو (96_1995 و 97_1996) اغاز کرد. او فصل بعد را هم در برزیل با تیم کورینتیناس سپری کرد.

دکو در فصل 98_97 به تیم پرتغالی بنفیکا پیوست. بعد از گذراندن یک فصل خوب در بنفیکا به تیم سالگویروس رفت و از انجا با پیشنهاد فرناندو کاسترو مربی پورتو به این تیم پیوست و پنج فصل برای این تیم توپ زد.(2004_1999)

دکو در جام باشگاههای اروپا در سال 2004 همراه مورینیو قهرمان این جام معتبر شد. بعد از قهرمانی در این جام مورد توجه بعضی از تیمهای مطرح اروپا از جمله بارسلونا قرار گرفت.

او در تابستان سال 2004 به تیم بارسلونا پیوست و همراه این تیم در فصل 2005_2004 نایب قهرمانی اسپانیا را به دست آورد و در فصل بعد از آن (2006_2005) همراه بارسلونا قهرمان اسپانیا شد و در همان سال قهرمانی جام باشگاههای اروپا را فتح کرد.

دکو در 29 مارچ 2003 با مسئولین پرتغال برای گرفتن تبعیت این کشور وارد مذاکره شد و در تابستان 2004 باتیم پرتغال در فینال جام ملتهای اروپا با نتیجه ی یک بر صفر مغلوب یونان شد تا به عنوان نایب قهرمانی دست یابد و همچنین در جام جهانی 2006 همراه پرتغال به مقام چهارمی دست یافت.

منبع:یوفا

یوفا: اسطوره میلان، پسر چزاره مالدینی، بازیکن اسبق میلان در تیم ملی ایتالیا که در کودکی یکی از هواداران یوونتوس و شیفته بازی روبرتو بوتگا بود خیلی زود با اثبات شایستگی هایش راه پدر را ادامه داد.

هنگامی که در 10 سالگی موفق به گذراندن تست تمرینی باشگاه میلان شد همه از نفوذ چزاره صحبت می کردند. در 17 سالگی به دعوت نیل لیدهولم سرمربی وقت آث میلان به تیم بزرگسالان پیوست و اولین بازی اش در تاریخ 20 ژانویه 1985 برابر اودینزه انجام داد. در آن بازی پائولو جانشین باستینی مصدوم شد، بازی که با نتیجه یک - یک خاتمه یافت. مالدینی در مورد آن بازی می گوید: «استرس زیادی داشتم ولی لید هولم مرا در آغوش گرفت و گفت همیشه به این فکر کن که این فقط یک بازی در مقیاس بزرگتر است.»

در سال 86 وقتی چزاره او را برای بازی در تیم زیر 21 سال ایتالیا دعوت کرد هنوز بسیاری او را فقط پسر چزاره می دانستند و نفوذ پدر را دلیل حضورش در تیم ملی ... انزو بیزوت سرمربی ایتالیا در قهرمانی 82 در رابطه با پائولو گفته بود: «فقط شناسنامه پائولو می گوید او 19 ساله است. در حقیقت و به نظر من او خیلی بیشتر از سن واقعی اش پخته است.»

آزلیو ویچینی که بر خلاف بسیاری به توانایی های پائولو آگاه بود نام وی را در فهرست مدافعان تیم ملی قرار داد و پائولو اولین بازی ملی خود را در تاریخ 31 مارچ 1998 در برابر یوگسلاوی تجربه کرد، بازی که مشابه اولین بازی باشگاهی اش با نتیجه یک - یک به پایان رسید. همان سال مالدینی به همراه میلان اولین اسکودتوی فوتبال حرفه ای اش را فتح کرد. در سال 90 پائولو اولین جام جهانی اش را هم تجربه کرد، جایی که مقامی بهتر از سومی برای لاجوردی پوشان نداشت.
در سال 94 که خود پائولو به عنوان بهترین سال زندگی اش از آن یاد می کند، جام قهرمانان اروپا برای سومین بار طی چند سال حضور وی در میلان نصیب میلان شد. پائولو در آن سال به عنوان مرد سال فوتبال اروپا نیز برگزیده شد

وی به همراه تیم تحت نظر آریگو ساچی به فینال رقابت های جام جهانی راه یافت اما این بار نیز ایتالیا مغلوب ضربات پنالتی بود. پس از بازی های جام جهانی به عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شد و این اولین باری بود که یک مدافع این عنوان را از آن خود می کرد. حالا دیگر پائولو پسر چزاره نبود، همه از او به عنوان «پسر محبوب ایتالیا» یاد می کردند.

خوانندگان روزنامه «واشنگتن پست» آمریکا و «کی» ایتالیا طی دو نظرسنجی مالدینی را به عنوان محبوب ترین بازیکن جهان انتخاب کردند. در همان سال پائولو و آدریانا فوسا مدل لباس ونزوئلا - ایتالیایی پس از دوستی طولانی مدتشان با یکدیگر ازدواج کردند.
در سال 94 پائولو مدل بودن را نیز تجربه کرد و پیش از عزیمت تیم ملی به آمریکا به درخواست جورجیو آرمانی به روی صحنه رفت. مالدینی در دوران حضورش در تیم ملی تحت نظر آزلیو ویچینی، آریگو ساچی، چزاره مالدینی، دینوزوف و جیووانی تراپاتونی بازی کرده اما دوران سرمربیگری پدرش را یکی از سخت ترین زمان های فوتبال حرفه ای اش می داند. پائولو مالدینی هم اکنون رکورددار حضور در تیم ملی ایتالیاست. وی طی حضور در 126 بازی ملی که در 74 تای آنها بازوبند کاپیتانی را نیز در اختیار داشته، 7 گل برای ایتالیا به ثمر رسانده است.

پائولو در میلان نیز روزهای بسیار خوبی را تجربه کرده، فتح 7 اسکودتو، 4 جام قهرمانی اروپا، یک جام حذفی ایتالیا، 5 سوپر کاپ ایتالیا، 3 سوپر جام اروپا و 2 جام بین قاره ای از جمله افتخاراتی است که وی به همراه میلان به دست آورده است.

پائولو سال گذشته بیستمین سال حضورش در سری آ را نیز جشن گرفت. وی در گفتگویی با شبکه میلان گفته بود: «توپی که روی زمین می غلطد، تمرینات دسته جمعی، مسابقات، ورزشگاه پر از جمعیت، پیروزی و شکست ها، این ورزش، همه و همه باعث می شوند تا شور و هیجان و علاقه من به فوتبال سال ها ادامه یابد.
تمایلی ندارم آخرین سال های بازی خود را در تیمی پایین تر از میلان سپری کنم. من در میلان به دنیا آمده ام و همیشه در اینجا زندگی کرده ام. چه کسی تضمین می کند که من در باشگاهی دیگر به شرایط ایده آل دست یابم؟ من رابطه نزدیکی با میلان دارم. پدر من کاپیتان تیم بوده و اکنون من جای او را گرفته ام. نام خانواده ما از صفحات تاریخ میلان پاک نخواهد شد. میلانو خانه من شده. بخصوص اتاقی که در آنجا دارم. گرچه آن اتاق به دلیل آنکه قدیمی ترین اتاق آنجاست کوچکترین اتاق آنجا نیز هست.»

چزاره نیز مثل هموطنانش پائولو را یکی از دلایل زیبایی سری آ می داند و می گوید: «لزومی نداشت چندان او را نصیحت کنم. او نیاز نداشت و به نظر می رسید که می داند دور و برش چه می گذرد. من به او افتخار می کنم، نه به خاطر اعداد و ارقام، بلکه برای شخصیت و منش والایی که از خود نشان می دهد.»

مالدینی در سال 2004 از فوتبال ملی خداحافظی کرد. با وجود اصرار بازیکنان و دعوت های بیشمار تراپاتونی و لیپی دیگر پیراهن لاجوردی را بر تن نکرد. وی می گوید: «قبل از اینکه بگویند برو، خودت را کنار بکش.» در همان سال پله از او به عنوان بزرگترین بازیکن زنده جهان نام برد.
پائولو هم اکنون صاحب دو پسر به نام های کریستیان (10 ساله) و دانیل (5 ساله) است که پسر بزرگش سال گذشته با تیم جوانان میلان قرارداد بست.

پدی انیو در کتابی با عنوان «مالدینی آنقدر خوب که حقیقی به نظر نمی رسد» می نویسد: «زندگی پائولو سرشار از موفقیت شده که باورکردنی به نظر نمی رسد. بهترین مدافع جهان شد. درآمدی بیش از سالی 3 میلیون دلار بدست آورد. خوش سیما بود. همه جام ها را به دست آورد و از همه مهمتر، همه دوستش دارند.
یک حرفه ای واقعی باقی ماند. همه آمدند و رفتند و او با موفقیت مسیرش را بدون انحراف طی کرد. مشکل موجود با مالدینی بی نقص بودن اوست. او یک مدل حرفه ای است چه از نظر بازی و چه شخصی. او حتی بیشتر از یک مدل است، او بزرگترین هدیه خداست به تیمی که در آن بازی می کند، سرمربی، دیگر بازیکنان و طرفداران آن تیم.»

گابریل مارکوتی نویسنده گاتزتا دلواسپورت می نویسد: «پائولو مالدینی با ظاهری آراسته، قیافه جذاب، تکنیک بالا و لبخندهای خیره کننده اش بخشی از جذابیت سری آ را تأمین می کند. اگر از برلوسکنی بپرسید چه چیزی مردم میلان را برای تماشای قرمز و مشکی ها به سن سیرو می کشاند می گوید سابقه پرشکوه و افتخارآمیز میلان. اما من نیم بیشتر این انگیزه ها و کشش های موجود برای تماشای بازی میلان را در پائولو مالدینی می بینم که اسطوره فوتبال ایتالیا شده است.
بدون پائولو انگیزه ما هم برای نقد کردن بازی های سری آ کمتر می شد. به همان اندازه که پائولو خوش شانس بوده سال ها در سطح اول فوتبال اروپا دوام آورده و اسطوره شده، ما هم خوش شانس بودیم که مالدینی در ایتالیا بازی می کند و به لیگ فوتبال ما رونق و جذابیت می دهد. این یک همزیستی مسالمت آمیز است. پائولو شهرت، افتخار، اعتبار، ثروت و مقام جمع می کند و ما از تماشای بازی او لذت می بریم.

فابیو کاپلو نیز می گوید: «نگاه پائولو به فوتبال استثنایی است.»

پائولو آملی در فیلمی 90 دقیقه ای صحنه های متنوعی از زندگی خانوادگی و حرفه ای پائولو مالدینی را نشان می دهد. وی در این فیلم با 60 شخصیت سرشناس نیز مصاحبه کرده و نظرات آنها را در مورد اسطوره فوتبال ایتالیا جویا شده است.

بازیگران مورد علاقه مالدینی: بروس ویلیس، جودی فاستر
خواننده مورد علاقه: ویل اسمیت
فیلم مورد علاقه: سکوت بره ها
تفریح مورد علاقه: تنیس
پائولو مالدینی طی 819 حضور در میلان، 32 گل برای این باشگاه به ثمر رسانده است.

افتخارات:
1998: قهرمانی سری آ، سوپر کاپ ایتالیا
1989: قهرمان جام قهرمانان اروپا، قهرمان سوپر جام اروپا، قهرمان جام بین قاره ای
1990: قهرمان جام قهرمانان اروپا، قهرمان جام بین قاره ای
1992: قهرمان سری آ، قهرمانی سوپر جام ایتالیا
1993: قهرمان سری آ، قهرمانی سوپر جام ایتالیا، مقام دوم لیگ قهرمانان اروپا
1994: قهرمانی سوپر جام ایتالیا، قهرمان جام قهرمانان اروپا، قهرمان سوپر جام اروپا، قهرمان سری آ، مقام دوم جام جهانی آمریکا
1995: مقام دوم جام قهرمانان اروپا
1996: قهرمان سری آ
1998: مقام دوم جام حذفی ایتالیا
1999: قهرمان سری آ
2000: مقام دوم جام قهرمانان ایتالیا
2003: قهرمان جام حذفی ایتالیا، قهرمان جام قهرمانان اروپا، قهرمان سوپر جام اروپا
2004: قهرمان سری آ
2005: مقام دوم جام قهرمانان اروپا

منبع:یوفا

یوفا: یورکا مادر زلاتان نیز در مورد پسرش می گوید : هر بار زلاتان را در تلویزیون می بینیم که موفق می شود گل بزند به خود می بالیم که تلاشهای ما امروز نتیجه داده است و همیشه به خاطر این موفقیت خداوند را شکر می کنیم .

زلاتان در محله اسکانلان بزرگ شد و به خاطر قد بلندش در 15 سالگی به بسکتبال روی آورد . اما در سال 1996 در جام ملتهای اروپا چون تیم سوئد غایب بود از تلویزیون شیقته بازی بازیکنانی چون آلن شیرر و پاتریک کلایورت شد ، همچنین او عاشق بازی ستاره معروف سوئد، هنریک لارسن در جام جهانی 1994 بود .

او توانست در 15 سالگی وارد باشگاه معروف مالمو شد و خیلی زود توانست استعداد خود را در فوتبال نشان دهد . همچنین او به علت اصلیت بوسنی اش توانست به مدت 2 سال در تیم نوجوانان و جوانان و حتی تیم ملی B بوسنی بازی کند و ملی پوش شود .

او با قد بلندش و شمع گلزنی بالایش فارگو پانچسف گلزن سابق و معروف تیم یوگسلاوی را در اذهان زنده می کرد ، اما تصمیم نهایی او و قبولی ملیت سوئد بسیاری از هموطنان واقعی اش را ناراحت کرد .

در سال 1999 آرسن وانزه مربی تیم آرسنال انگلستان مصرانه خواهان استخدام زلاتان بود اما هرگز موفق نشد تا اینکه زلاتان در 22 مارچ 2001 با رقمی حدود 8/7 میلیون یورو سرانجام به باشگاه آژاکس آمستردام پیوست و زیر نظر رونالد کومان بسیار در فوتبال پیشرفت کرد . او توانست با فوتبال خوب خود و گلزنی هایش عملا به یک ستاره در لیگ هلند و و لیگ قهرمانان اروپا بدل گشت او طی 74 مسابقه که در مدت دو سال برای آژاکس انجام داد 35 گل به ثمر رساند .

زلاتان توانست با تیم ملی سوئد به یورو 2004 پرتقال راه یابد او با گل زیبای خود به تیم ایتالیا پیش از پیش مورد توجه قرار گرفت زلاتان همراه تیم سوئد در یک چهارم نهایی به تیم خوب هلند برخورد کردند و نتواستند از پس حریف براید و با جام خداحافظی کردند . اما یورو 2004 برای زلاتان مانند پله ای بود به سمت صعود او در 31 اوت 2004 با قرار دادی به ارزش 19 میلیون یورو به تیم معروف یوونتوس ایتالیا پیوست . بازی های خوب و تماشایی زلاتان در تورین ایتالیا از او یک فوق ستاره ساخت و او را در سال 2005 به عنوان کاندیدای بهترین بازیکن سال مطرح کرد . در همین سال باشگاه رئال مادرید پیشنهاد عجیب 70 میلیون یورویی خود را برای به خدمت گرفتان زلاتان مطرح کرد که با وجود مبلغ هنگفت پیشنهاد اما سران باشگاه یوونتوس حاضر به فروش زلاتان نشدند .

زلاتان خود نیز چندان تمایلی به حضور در جمع کهکشانهای رئال مادرید نداشت و در این باره می گوید : من فکر می کنم اگر بخواهم ، در همین یوونتوس هم می توانم به قهرمانی در اروپا و جهان برسم و بر ای این کار فقط باید تلاش خودم را بیشتر بکنم . اما سقوط یوونتوس به دسته ذو ایتالیا بع علت تبانی و مشکلات زلاتان با این تیم باعث شد تا با قرار دادی به مبلغ 24 میلیون یورو زلاتان به تیم اینتر میلان بپیوندد

منبع:یوفا

یوفا: فرانک جمیمز لمپارد جونیور متولد 25 ژوئن 1978 در رامفورد انگلستان . او فرزند فرانک لمپارد سینیور مدافع سابق انگلیس و بازیکن پیشین تیم وستهام یونایتد . مادر او نیز از یک خانواده معروف فوتبالی است .

لمپارد در سال 1994 به عنوان کار آموز به باشگاه وستهام یونایتد پیوست . همان باشگاهی که پدرش دستیار سرپرست آن بود و در سال 1995 به طور رسمی با این باشگاه قرار داد بست . در اکتبر سال 1995 به تیم سی سیتی قرض داده شد و در همان باشگاه در نخستین بازی لیگ خود شرکت کرد و یک گل به ثمر رساند و در ژانویه سال 1996 دوباره به وستهام بازگشت . لمپارد بازیکن ثابت تیم جوانان وستهام بود و در کاپ قهرمانی جوانان 1996 کاپیتان تیم شد .

در سال 1998 لمپارد به تیم بزرگسالان وستهام پیوست و در کنار بزرگانی چون ( جوکول ) ، ( مایکل کاریک ) و ( ریوفردیناند ) به یکی از مهرهای با ارزش این تیم بدل گشت .

لمپارد در 15 می 2001 با یازده میلیون پوند به باشگاه ثروتمند چلسی نقل مکان کرد . او در فصل نخست حضور خود بازیکن فیکس تیم بود اما در فصل دوم حضورش تحت شعاع بازی خوب ( جیانفرانکوزولا ) قرار گرفت و افت کرد اما با آمدن آبراموویچ ملیاردر معروف روسی به باشگاه ، لمپارد دوباره شکوفا شد و خود را به عنوان بهترین هافبک تیم شناساند .

در سال 2004 ، 2005 لمپارد توانست در همه 38 بازی لیک بازی کند و 13 گل به ثمر برساند و با تیم چلسی قهرمان لیگ برتر شود . بازی او آنقدر زیبا بود که ( کارلوس البرتو ) و ( یوهان کرایف ) بازکنان مطرح جهان هر دو او را ستودند و لمپارد را بازیکن برتر جهان خواندند لمپارد موفق شد در آن فصل جایزه فوتبالیست سال FWA را از آن خود کند . او در سال بعد بهتر ظاهر شد به طوری که خوزه مورینیو ( مربی آن دوران چلسی ) او را بهترین بازیکن دنیا لقب داد .

لمپارد در سال 2003 با ( النارایوز ) ازدواج کرد و ثمره این ازدواج یک دختر به نام ( لوناکوکو پاتریشیا لمپارد ) است ، لونا 22 آگوست سال 2005 به دنیا آمد . چندی پیش فرانک اظهار داشت که او و والنا در انتظار دومین فرزند خود به سر می برند . فرانک لمپارد در حال فراگیری زبان اسپانیایی است که به گفته برخی به خاطر احتمال پیوستن او به لالیگا اسپانیاست . ولی لمپارد اظهار کرد که آموزش زبان اسپانیایی او صرفا دلایل خانوادگی دارد ، زیرا انارایوز اسپانیایی است و او دوست دارد دخترشان و البته کودک آینده آنها دو زبانه بزرگ شود .

لمپارد در ماه های سپتامبر و اکتبر سال 2005 در مسابقه گل برتر روزنامه THE SUN حضور داشت . در جولای سال 2006 THE SUN کتاب زندگینامه لمپارد با نام ( همه چیز از فرانک ) را به صورت دنباله دار به چاپ رساند . این کتاب اسرار زندگی خانوادگی و خصوصی فرانک لمپارد و عکس العمل هایش را نسبت به نا امیدی های جام جهانی افشا کرده است .

لمپارد تا کنون توانسته است با چلسی 2 بار قهرمان لیگ برتر شود ، در نوامبر سال 2005 به عنوان دومین فوتبالیست برتر اروپا شناخته شد و جایزه فوتبالیست سال قاره خود را به هافبک برزیلی ( رونالدینیو ) سپرد . یک ماه بعد رنالدینیو عنوان بازیکن سال دنیا را از آن خود کرد و بار دیگر فرانک لمپارد به مقام دوم بسنده کرد .

منبع:یوفا

یوفا: یحیی توره متولد 13 مِی 1983 در ساحل عاج دارای 187 سانتیمتر قد و 78 کیلوگرم وزن است.

یحیی توره برادر کوچک حبیب توره ای است که در آرسنال بازی می کند.وی همچنین برادر کوچکتری به نام ابراهیم توره دارد که در نیس بازی می کند.توره فوتبال اش را در سال 1996 در آکادمی جوانان میموساس آغاز کرد.دو سال بعد به باشگاه کا.اس.کا بِوِرن بلژیک پیوست و تا سال 2003 در این تیم ماند.
در سال 2003 بطور قرضی به باشگاه متالورگ دونسک اوکراین پیوست.پس پایان مدت قراداد دوباره در همان سال به باشگاه سابق یعنی بورن بلژِک بازگشت.اما باشگاه متالبورگ اوکراین دست بردار او نبود و دوباره برای فصل 2005-2004 او را به خدمت گرفت.
یک سال بعد به باشگاه المپیاکوس پیوست و یک فصل در این تیم ماند.در این تیم بود که وی به عنوان یکی از جوانان آینده دار از شبکه یورو اسپورت انتخاب شد و همچنین لقب پاتریک ویرا جدید توسط برادرش حبیب به او داده شد.در آن سال باشگاه های بسیاری نظیر المپیک لیون ، منچستر یونایتد ، چلسی ، بارسلونا ، اورتون و آ.ث میلان خواهان وی شدند ولی خود او تمایل داشت تا در کنار برادرش حبیب در آرسنال بازی کند.
به همین خاطر در سال 2005 به باشگاه آرسنال برای یک دوره تست رفت اما آرسنالی ها بازی او را نپسندیدند!

در ژانویه 2006 وی از آرسنال بیرون آمد و باشگاه المپیاکوس نیز او را نپذیرفت و و تا تابستان آن سال منتظر باشگاهی بود که به آن بپیوندد.سرانجام وی در 15 آگوست 2006 به باشگاه آ.اس موناکو پوست و یک فصل در این تیم ماند تا تجربه جدید را در لیگ دست اول فرانسه ملقب به لوشامپیونه داشته باشد.توره به عنوان یک هافبک وسط به دلیل فیزیک مناسب بدنی اش و حفظ توپی بالا بازی می کرد.وی 24 بازی برای موناکو انجام داد و 5 گل زد و 2 کارت زرد و 1 کارت قرمز گرفت.

در 26 ژوئن سال 2007 یحیی با قراردادی 10 میلیون دلاری (حدوداً 6.7 میلیون یورویی) به باشگاه بزرگ بارسلونا پیوست و تجربه ای جدید را در لالیگای اسپانیا آغاز کرد تا در کنار بازیکنان بزرگی همچون رونالینهو ، اتوو ، آنری ، پویول و ... بازی کند.او به دلیل اینکه در باشگاه بورن بلژیک شماره پیراهن 17 را می پوشید همین شماره را تقاضا کرد اما بدلیل اینکه این شماره بر تن جیوانی دوسانتوز بود و شماره 24 را که اینیستا دیگر بر تن نمی کرد را پذیرفت.

در بازی دوستانه ای که بارسلونا در سال 2007 در برابر اینتر انجام داد وی توانست اولین گل خود را به ثمر برساند.اما اولین گل خود در رقابت های لالیگا را در 2 سپتامبر در برابر اتلتیکو بیلبائو به ثمر رساند.

منبع:یوفا

یوفا: لوئیس فابیانو کلمنته متولد 8 نوامبر 1980 در کمپیناس سائوپائولو برزیل ، یک بازیکن برزیلی هست که در پست مهاجم بازی می کند.
فوتبال حرفه ای را از باشگاه پونته پرتا در سال 1997 آغاز کرد و تا سال 2000 در این تیم بازی کرد و با درخشش نسبی در این تیم با انجام 67 بازی 25 گل را به ثمر رساند.
در سال 2000 وی راهی اروپا شد و کار خود را با باشگاه رن فرانسه دنبال کرد اما در این باشگاه بدترین نمایش ممکن را اجرا کرد و با انجام تنها 11 بازی آن هم نه به صورت فیکس هیچ گلی به ثمر نرساند تا از اروپا به تیم یائوپائولوی برزیل برود.وی در تیم سائوپایولو احیا شد و از سال 2001 تا سال 2004 که در این تیم بود با انجام 160 بازی 118 گل به ثمر رساند که آمار بسیار خوبی بود و باعث شد که در سال 2003 به تیم ملی پر مهره ی برزیل دعوت شود.
هنگامیکه در تیم سائوپایولو بود سایر بازیکنان تیمش به او بعد از کسب جام لیبرتایورس لقب پسر بد را دادن زیرا هنگام بازی در فینال مسابقات وی با تکل وحشتناکی که زیر گردن بازیکن ریورپلاته انجام داد او را روانه ی بیمارستان کرد و سه بازی در تمام رقابت ها محروم شد
همچنین مادر وی با یک مرد مسلح اقدام به بچه دزدی کرده بود و توسط پلیس دستگیر شد که البته مدتی پیش آزاد شد.
در سال 2004 وی دوباره عازم اروپا شد و کار خود را برای یک فصل با پورتو دنبال کرد و در آن فصل با انجام 22 بازی 5 گل به ثمر رساند.
در سال 2005 وی به تیم سویای اسپانیا رفت و در لالیگا تصمیم به بازی گرفت و درخشش خود را با این دنبال نمود و هم اکنون یکی از گزینه های اصلی بهترین گلزن لالیگاست.
وی با این تیم دوبار پیاپی قهرمان جام یوفا و یک بار قهرمان سوپر جام اروپا شده است.انتظار این امر بسیار می رود که وی بزودی عضو یکی از باشگاه های بزرگ جهان خواهد شد.

منبع:یوفا

یوفا: لوئیس فابیانو کلمنته متولد 8 نوامبر 1980 در کمپیناس سائوپائولو برزیل ، یک بازیکن برزیلی هست که در پست مهاجم بازی می کند.
فوتبال حرفه ای را از باشگاه پونته پرتا در سال 1997 آغاز کرد و تا سال 2000 در این تیم بازی کرد و با درخشش نسبی در این تیم با انجام 67 بازی 25 گل را به ثمر رساند.
در سال 2000 وی راهی اروپا شد و کار خود را با باشگاه رن فرانسه دنبال کرد اما در این باشگاه بدترین نمایش ممکن را اجرا کرد و با انجام تنها 11 بازی آن هم نه به صورت فیکس هیچ گلی به ثمر نرساند تا از اروپا به تیم یائوپائولوی برزیل برود.وی در تیم سائوپایولو احیا شد و از سال 2001 تا سال 2004 که در این تیم بود با انجام 160 بازی 118 گل به ثمر رساند که آمار بسیار خوبی بود و باعث شد که در سال 2003 به تیم ملی پر مهره ی برزیل دعوت شود.
هنگامیکه در تیم سائوپایولو بود سایر بازیکنان تیمش به او بعد از کسب جام لیبرتایورس لقب پسر بد را دادن زیرا هنگام بازی در فینال مسابقات وی با تکل وحشتناکی که زیر گردن بازیکن ریورپلاته انجام داد او را روانه ی بیمارستان کرد و سه بازی در تمام رقابت ها محروم شد
همچنین مادر وی با یک مرد مسلح اقدام به بچه دزدی کرده بود و توسط پلیس دستگیر شد که البته مدتی پیش آزاد شد.
در سال 2004 وی دوباره عازم اروپا شد و کار خود را برای یک فصل با پورتو دنبال کرد و در آن فصل با انجام 22 بازی 5 گل به ثمر رساند.
در سال 2005 وی به تیم سویای اسپانیا رفت و در لالیگا تصمیم به بازی گرفت و درخشش خود را با این دنبال نمود و هم اکنون یکی از گزینه های اصلی بهترین گلزن لالیگاست.
وی با این تیم دوبار پیاپی قهرمان جام یوفا و یک بار قهرمان سوپر جام اروپا شده است.انتظار این امر بسیار می رود که وی بزودی عضو یکی از باشگاه های بزرگ جهان خواهد شد.

یوفا: استیون جورج جرارد (زادهٔ ۳۰ مه ۱۹۸۰) (معروف به استیوی جی)‌ فوتبالیستی انگلیسی است که در حال حاضر در باشگاه فوتبال لیورپول بازی می‌کند. او را از بهترین هافبک‌های حال حاضر جهان می‌دانند. او، پس از دیدیه دشان، جوان‌ترین کاپیتانی است که جام باشگاه‌های اروپا را بالای سر برده‌است (در قهرمانی لیورپول در جام ۲۰۰۵).

زندگی‌نامهٔ شخصی

جرارد در ویستون، مرسی‌ساید متولد شد و در هویتون، مرسی‌ساید بزرگ شد. او در وست‌دربی، لیورپول به دبیرستان کاتولیک کاردینال هینان می‌رفت.

بر خلاف بسیاری از اسطوره‌های تیم لیورپول همچون رابی فاولر، مایکل اوون و جیمی کاراگر، جرارد از زمان کودکی طرفدار لیورپول بود. تصادفا یکی از اقوام کم‌سن‌وسال‌تر او به نام آنتونی جرارد فوتبالیستی حرفه‌ای است که کار را با اورتون (رقیب سنتی لیورپول) آغاز کرد و اکنون در لیگ دستهٔ دوم انگلستان برای والسال بازی می‌کند.

جرارد در حال حاضر با الکساندرا کوران (Alexandra Curran) از مرسی‌ساید نامزد کرده‌است. او از سال ۲۰۰۲ با الکساندر رابطه داشت و از ۲۰۰۴ با او نامزد کرد. آن‌ها صاحب دو فرزند هستند و قرار است در تابستان ۲۰۰۷ ازدواج کنند. فرزندان استیون و الکساندر، لیلی-الا(Lilly-Ella) (زادهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۰۴) و لکسی(Lexie) (زادهٔ ۹ مه ‌۲۰۰۶) نام دارند.

وضعیت کنونی :

جرارد معمولا به عنوان هافبک میانی بازی می‌کند گرچه در فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۶ بیشتر به عنوان هافبک راست به میدان آمد. او گاها به عنوان دفاع راست نیز بازی کرده‌ است که معروف‌ترین مثال آن وقت‌های اضافهٔ فینال جام باشگاه‌های اروپای ۲۰۰۵ است.

جرارد تمام عمر ورزشی خود را در لیورپول گذرانده‌است. او در ردهٔ زیرسن از سال ۱۹۸۹ (۹ سالگی) تا سال ۹۸ برای تیم‌های پایهٔ لیورپول بازی می‌کرد و از سال ۹۸ نیز برای تیم بزرگسالان لیورپول بازی می‌کند. او در حال حاضر شمارهٔ ۸ این تیم را به تن دارد و کاپیتان آن است. از سال ۹۸ تا بحال مجموعا در 341 بازی لیورپول حاضر بوده و 64 گل به ثمر رسانده‌است. (این آمار تنها آمار لیگ داخلی را دربر می‌گیرد و تا 5 سپتامبر ۲۰۰۶ به‌روز شده‌است).

جرارد در تیم ملی انگلستان شمارهٔ ۴ را به تن می‌کند . او از سال ۲۰۰۰ در این تیم بازی می‌کند و تا بحال در 49 بازی ملی حاضر بوده و 10 گل به ثمر رسانده‌است. (این آمار تا ۵ سپتامبر ۲۰۰۶ به روز شده‌است). در حال حاضر استیون کاپیتان دوم تیم ملی انگلستان است.

تاریخچهٔ بازی

جرارد برای اولین بار در ۳۰ نوامبر ۱۹۹۸ برای لیورپول به میدان آمد. او در نیمهٔ دوم بازی مقابل بلک‌برن با وگارد هگم تعویض شد. اولین ۹۰ دقیقهٔ او در جام یوفا و بازی مقابل سلتاویگو بود و با این‌که لیورپول در آن شب شکست خورد، جرارد ۱۸ ساله نام خود را مطرح کرد. او در ۵ دسامبر ۱۹۹۹ در بازی مقابل شفیلد ونزدی اولین گل خود را بری لیورپول به ثمر رساند.

در سال ۲۰۰۱ او به عنوان بازی‌کن جوان سال در انگلستان از سوی «انجمن بازی‌کنان حرفه‌ای» انتخاب شد. در همان فصل او به همراه لیورپول به فینال سه جام راه یافت و در همهٔ آن‌ها بازی کرد. در فینال جام یوفا مقابل آلاوز گل دوم را به ثمر رساند.

در سپتامبر ۲۰۰۱ او در بازی معروف انگلستان مقابل آلمان (در مسابقات راه‌یابی به جام جهانی) یک گل به ثمر رساند و این اولین گل او برای تیم ملی انگلستان بود. انگلستان در آن بازی در خانهٔ حریف با نتیجهٔ پنج بر یک پیروز شد.

اما جرارد به علت مصدومیت نتوانست در جام جهانی ۲۰۰۲ حضور یابد. در تابستان ۲۰۰۴ چلسی وارد مذاکره برای خرید او شد اما نهایتا جرارد ماندن در لیورپول را ترجیح داد. دلایل این ماندن متفاوت و قابل بحث هستند. بعضی می‌گویند او می‌خواست پیش دوستان و خانواده‌اش بماند، بعضی می‌گویند مربی جدید لیورپولی‌ها، رافائل بنیتز، علت این انتخاب بود و بعضی می‌گویند طرفداران لیورپول او را به مرگ تهدید کرده بودند.

او در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۴ مقابل منچستر یونایتد مصدوم شد و این مصدومیت تا نوامبر آن سال او را از بازی محرم کرد.

در آخرین بازی مرحلهٔ گروهی جام باشگاه‌های اروپای همان سال جرارد از فاصلهٔ بیست و پنج یارد گلی حیاتی مقابل المپیاکوس یونان به ثمر رساند. لیورپول در آن بازی برای صعود نیاز به پیروزی با دو گل داشت و جرارد با به ثمر رساندن گل سوم صعود را تضمین کرد. خود جرارد آن گل را بهترین گلش برای لیورپول می‌داند.

از دیگر گل‌های معروف او گلی است که در فینال جام باشگاه‌ةای همان سال در ۲۵ می‌۲۰۰۵ در استانبول مقابل آث میلان به ثمر رساند. در آن هنگام آث میلان ۳ بر ۰ از لیورپول جلو بود و گل جرارد که با ضربهٔ سر به ثمر رسید آغاز بازی طوفانی لیورپولی‌ها بود. چند دقیقه بعد ولادیمیر اسمیچر گل دوم لیورپول را زد. سپس گنارو گاتوزو در یکی از حملات جرارد در محوطهٔ جریمه روی او خطا کرد، داور اعلام پنالتی کرد و ژابی آلونسو توپ را در دو ضرب به گل تبدیل کرد تا لیورپول ۳-۳ مساوی کند و نهایتا جام را فتح کند. فینال آن جام را کلا می‌توان اوج دورهٔ ورزشی جرارد دانست، خود او در مورد آن بازی گفته‌است:«چگونه می‌توانم پس از شبی مثل این، (لیورپول را) ترک کنم؟» او در آن مسابقات به عنوان باارزش‌ترین بازیکن فصل نیز انتخاب شد.

جرارد در فینال جام حذفی مقابل وست‌هام نیز به عنوان کاپیتان به میدان آمد و دو گل به ثمر رساند. گل دوم او در وقت‌های تلف‌شدهٔ نیمهٔ دوم به ثمر رسید و باعث به تساوی رسیدن بازی شد. جرارد از ۳۵ یاردی دروازهٔ شاکا هیسلوپ را باز کرد. گل او از طرف برنامهٔ مشهور «بازی روز» به عنوان گل فصل انتخاب شد و از بهترین گل‌های تاریخ جام حذفی انگلستان است. طبق محاسبات توپ او در یک ثانیه ۳۵ یارد را طی کرد و این بدین معنی است که حدود ۶۸ مایل در ساعت سرعت داشته‌است. در ضمن با این گل جرارد به افتخار بزرگی نایل آمد. او به عنوان یک هافبک در فینال چهار جام بزرگ گل زده بود. یعنی جام حذفی (۲۰۰۶ مقابل وست‌هام)، جام اتحادیه (۲۰۰۳ مقابل منچستر یونایتد)، جام یوفا (۲۰۰۱ مقابل آلاوز)، و جام باشگاه‌های اروپا (۲۰۰۵ مثابل آث میلان).

در ۸ ژولای ۲۰۰۵ پس از ماجراهایی جرارد نهایتا پیشنهاد چلسی را کنار زد و به همراه جیمی کاراگر قراردادش را به مدت چهار سال تمدید کرد.

در پایان فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۶ او از طرف «انجمن بازی‌کنان حرفه‌ای» به عنوان بازی‌کن سال انگلستان انتخاب شد. از زمان جان بارنس در ۱۹۸۸ هیچ کس از لیورپول به چنین افتخاری نایل نیامده بود.

بعدها بنیتو فلورو، مدیر رئال مادرید، نیز برای خرید او وارد مذاکره شد اما جرارد با رد هرگونه پیشنهاد اعلام کرد:«تا وقتی که کسی بگوید مرا نمی‌خواهد، این‌جا می‌مانم!»

جرارد در نزدیکی‌های جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان مصدومیت کوتاهی داشت و گفته می‌شد که شاید اولین بازی انگلستان را از دست بدهد. اما او به بازی آمد و به همراه تیمش پاراگوئه را یک بر صفر شکست دادند. این اولین حضور او در جام جهانی بود که یک کارت زرد نیز برایش به ارمغان داشت. جرارد در بازی دوم انگلستان مقابل ترینیداد و توباگو نیز به میدان آمد. در آن بازی انگلستان با گل پیتر کراوچ یک بر صفر جلو افتاد و سپس در دقیقهٔ ۹۱ جرارد گل دوم را به ثمر رساند تا صعود انگلستان مسجل شود. جالب است که این گل نیز مقابل شاکا هیسلوپ به ثمر رسید، یعنی همان دروازه‌بانی که در فینال جام حذفی از ۳۵ یاردی از جرارد گل خورده بود.

جرارد در بازی سوم مقابل سوئد استراحت داده شد تا کارت دیگری دریافت نکند و از بازی بعدی محروم نشود اما به عنوان ذخیره به میدان آمد و دروازهٔ سوئد را باز کرد. جرارد در یک هشتم نهایی مقابل اکوادور نیز به میدان آمد و در پیروزی انگلستان نفش داشت. در یک چهارم نهایی انگلستان مقابل پرتغال ابتدا به تساوی صفر بر صفر رسید و کار به پنالتی کشیده شد. در پنالتی‌ها جرارد و دو هم تیمی اش پنالتی‌هاشان را گل نکردند تا انگلستان از جام حذف شود.

افتخارات

با لیورپول

* قهرمانی جام یوفا، جام حذفی و جام اتحادیه در فصل ۲۰۰۰-۲۰۰۱
* قهرمانی جام خیریه و سوپرکاپ اروپا و نایب قهرمانی لیگ برتر در فصل ۲۰۰۱-۲۰۰۲
* قهرمانی جام اتحادیه و نایب قهرمانی جام خیریه در فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۳
* قهرمانی جام قهرمانان اروپا و نایب قهرمانی جام اتحادیه در فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۵
* قهرمانی جام حذفی و سوپرکاپ اروپا و نایب قهرمانی جام باشگاه‌های جهان در فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۶
* قهرمانی جام خیریه ۲۰۰۶

جوایز شخصی

* بازیکن جوان سال انگلستان در سال ۲۰۰۱ (از سوی انجمن بازی‌کنان حرفه‌ای)
* باارزش‌ترین بازیکن فصل جام باشگاه‌های اروپا در فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۵
* بازیکن سال انگلستان در سال ۲۰۰۶ (از سوی انجمن بازی‌کنان حرفه‌ای)

منبع:یوفا

یوفا: او متولد ایتالیاست و انگار بیشتر از آنکه ایتالیایی باشد یک دروازه بان است
در 28 ژانویه 1978 در کارارا به دنیا آمد و در اوج شهرت و محبوبیت لقب گرانترین دروازه بان تاریخ جهان را نیز به خود اختصاص داد .
بوفون 30 میلیون پوندی
بوفون هنگامی که یوونتوس برای خریدش از پارما مبلغ کلان 30 میلیون پوند را به سران این باشگاه پرداخت گرانترین دروازه بان جهان شد و با امضایی ارزشمند در سال 2001 پیراهن با ارزش یوونتوس را به تن کرد .
پس از شروعی عصبی در دل آلپی سال به سال به آرامش بیشتری دست یافت و به مرور تبدیل به فردی ارزشمند برای یوونتوس شد .
درک بالا و سرعت عمل فوق العاده اش بیش از هر چیز نظر مسئولان یوونتوس و البته کل جهان را به خود جلب کرد به طوری که باشگاهایی نظیر رئال . میلان . اینتر و ... حاضر بودند مبالغی نجومی برای او بپردازند .
بوفون وقتی در پارما بود و با این تیم قهرمان جام یوفا شد شجاعت و جایگیری های بی نقصش برایش کافی بود که پیراهن شماره 1 تیم ملی را نیز بر تن کند .
یک بدشانسی بزرگ و تلخ
به رغم بازیهای خوب و بی نقصش در مسابقات انتخابی یورو 2000 جی جی بخاطر شکستگی انگشت دستش به ناچار از تورنمنت خارج شد .
او این حادثه را یکی از بدترین حوادث عمرش می داند .
او در جام جهانی 2002 در تمامی بازیها حضور داشت و حتی یک بازی از دیدارهای یورو 2004 را نیز ازدست نداد .
در مسابقات جام جهانی 2006 با کتف آسیب دیده باز استقامت نشان داد و با ایتالیا قهرمان جهان شد .
گذشته و دوران نوجوانی بوفون
بوفون در کارارا به دنیا آمد .خانواده اش ٬ خانواده ای ورزشی بودند .
مادرش یعنی ماریا استلا یک پرتاپ کننده دیسک بود و پدرش یعنی آدریانو یک وزنه بردار قدرتی ! حتی دو خواهرش هم والیبالیست هستند و عمویش نیز یک بسکتبالیست حرفه ای بوده است .
او از نظر فامیلی ارتباط دوری با لورنزو بوفون دروازه بان قدیمی میلان و ایتالیا
دارد .
او در سن 14 سالگی بازیکن خط میانی بود اما به یکباره مجبور به بازی درون دروازه شد علتش هم یک حادثه بود زیرا هر دو دروازه بان دیگر مصدوم بودند و جالب اینجاست که پس از دو هفته دروازه بان اصلی تیم شد .
در 17 سالگی نیز اولین بازی اش را در سری آ مقابل میلان انجام داد .
تعصب و وفاداری نسبت به یوونتوس
وقتی که یوونتوس به علت تبانی به سری ب فرستاده شد بسیاری از بازیکنان دم از رفتن زدند کسانی مثل کاناوارو که در اینتر یک بازیکن ذخیره ای بیش نبود اما در یووه هم به فوتبال اول جهان برگشت و هم کاپیتان ایتالیا شد و یا زامیروتا که تمام شخصیتی که داره از یوونتوس داره . البته فقط اینها نبودند که رفتند بلکه ابراهیموویچ ٬ ویرا ٬ امرسون و تورام نیز رفتند . اما بوفون به همراه ندود و کاپیتان دل پیرو مانگار شد .
او در پاسخ به اینکه چرا در یوونتوس مونده می گوید : من آدم فراموشکاری نیستم و یادم نمی رود که کی بودم و الان کی هستم من هر چی دارم از یووه دارم همه این افتخارات را از یووه دارم و متشکر یووه نیز هستم .
و در پاسخ به اینکه بازی در سری ب چگونه است ؟ می گوید : خب .اینهم تجربه ای تازست . و مشتاقم که تجربه اش کنم .
انچه درباره بوفون باید بدانید
نام و نام خانوادگی : جان لوئیجی بوفون
متولد : 28 ژانویه 1978
محل تولد : کارارا . ایتالیا
سن : 28 سال
قد : 91/1
نام اختصاری : جی جی
وزن : 83
در جام جهانی 2006 آلمان 453 دقیقه دروازه ایتالیا رو بسته نگه داشته است
در جام جهانی 2006 آلمان فقط 2 گل دریافت کرده که یک گل به خودی بوده و
دیگری از روی نقطه پنالتی به دست آمده است
از سوی پله عضو 125 بازیکن برتر زنده دنیا قرار دارد
یکی از دلایلش برای موندن در یوونتوس الکس دل پیرو کاپیتان
محبوب تورینی است .

منبع:یوفا

یوفا: سس فابرگاس در 4 مِی سال 1987 میلادی در آرنا دِمار ایالت کاتالونیای اسپانیا متولد شد.
فوتبال حرفه ایش را از تیم ب بارسلونا شروع کرد.وی با تیم زیر 17 سال اسپانیا قهرمان جام جهانی زیر 17 ساله های جهان شده است.
او در این جام به عنوان بهترین بازیکن و بهترین گلزن انتخاب شد.هنگامیکه او تنها 16 سال بیشتر نداشت با مبلغ قرارداد 2.25 میلیون یورو به انگلیس رفت تا فوتبال حرفه ایش را در آرسنال دنبال کند.
او در حالیکه 16 سال و 177 روز داشت به عنوان جوانترین هافبک تاریخ باشگاه آرسنال به میدان رفت.او در اولین بازی اش که در تاریخ 23 اکتبر سال 2003 بود برای آرسنال خوش یمن بود و آرسنال در آن روز بعد از تساوی 1-1 موفق شد در ضربات پنالتی در جام حذفی انگلیس به پیروزی برسد.
نبوغ بعدی وی هنگامیکه بود که پای وی در برد 5-1 آرسنال مقابل ولورهمپتون به گل باز شد.وی نگاه ها را هنگامیکه که در جام خیریه انگلیس در برابر منچستر یونایتد به میدان رفت به خود اختصاص داد.آرسنال در آن بازی 3 بر 1 پیروز شد.
هنگامی او در لیگ برتر به میدان رفت تا جای خالی پاتریک ویرا را پر کند.در آن بازی آرسنال در خارج از خانه اورتون را 4 بر 1 در هم کوبید.سس به عنوان بازیکن فیکس در بازی بعد و بعد تر به میدان رفت.اولین گل لیگ برتری وی در مقابل بلک برن بود که آرسنال با نتیجه 3 بر صفر بازی را به سود خود به پایان رساند.
متاسفانه پاتریک ویرا از بند مصدومیت رها شده به ترکیب اصلی بازگشت و جای سس جوان را گرفت و وی به نیمکت ذخیره ها روانه شد.اما چند بازی بعد وی در کنار پاتریک ویرا به میدان رفت.چند بازی بعد در حالیکه پاتریک ویرا غایب بود وی در جام باشگاه های اروپا در مقابل پاناتینایکوس به میدان رفت و آن باری با حساب 2-2 به پایان رسید و اولین بازی وی در جام باشگاه های اروپا انجام شد.
وی در آن سال اولین جام قهرمانی خود به همراه آرسنال را در جام حذفی انگلیس کسب کرد.
تابستان سال بعد پاتریک ویرا به یوونتوس پیوست و راه را برای این جوان اسپانیایی کاملاً باز گذاشت.وی با درخشش در بازی مقابل یوونتوس در جام باشگاه های اروپا که با گلزنی و گل سازی او برای آنری همراه بود، آرسنال را با نتیجه 2 بر صفر به پیروزی رساند و نگاه مردم و رسانه های جهان رو به خود جلب کرد.
آرسنال در آن سال با بازی های او نائب قهرمان جام باشگاه های اروپا شد.وی به تیم ملی اسپانیا دعوت شد و اولین بازی اش را مقابل لیختنشتاین که با حساب 4 بر صفر به نفع اسپانیا به پایان رسید را انجام داد.
سِس هم اکنون علی رقم سن کم ، از رکن های اصلی آرسنال به حساب می آید و همگان بر این باورند که آینده ای درخشان تر در انتظار اوست.

منبع: یوفا

یوفا: فیلیپ لام متولد 11 نوامبر 1983 در مونیخ آلمان ، فوتبالیستی آلمانی دارای 170 سانتیمتر قد و پست وی دفاع چپ است.

فیلیپ فوتبالش را بطور اصولی از تیم دبیرستان بایرن مونیخ آغاز نمود.وی بازیکنی پا راست است و در دوران نوجوانی در دفاع راست بازی میکرد اما در حال حاضر در دفاع چپ بازی میکند و درخشش فوتبالش نیز در همین پست است.
وی به دلیل اینکه در کشور آلمان بطور کلی بازیکن چپ پا نادر است مجبور شد تا در سمت چپ بازی کند و در اکثر مواقع وی در موقع سانتر ها توپ را روی پای راست خود آورده و سپس اقدام به سانتر می کند.
همچنین در هنگام دریبل دادن نیز او به سمت داخل زمین که ناشی از پا راست بودن تخصصی و است دریبل می کند. اما سرعت فوق العاده ی این بازیکن که حتی او را با ساموئل اتوو و ساویولا مقایسه میکنند ، باعث میشود که این نقص کمتر به چشم بخورد ودر آن پست بازیکن موفقی باشد.
او در فصل 2002-2001 اولین فصل حضور خود در تیم بزرگسالان بایرن را در بوندس لیگا تجربه کرد و در مجموع 27 بازی که در آن فصل به میدان رفت توانست دو گل نیز بزند.فصل بعد وی توانست حضور بیشتری داشته باشد و 34 بازی برای این تیم به میدان رفت و در آن سال یک گل زد.از آنجاییکه دفاع چپ اصلی بایرن مونیخ در آن زمان لیزارازو مدافع صاحب نام فرانسوی بود وی برای فصل 2004-2003 و همچنین فصل 2005-2004 به تیم اشتوتگارت بطور قرضی انتقال یافت که در اولین فصل حضورش برای اشتوتگارت با انجام 28 بازی یگ گل و فقط دو کارت زرد گرفت.
در دومین فصل حضورش نیز با انجام 19 بازی یک گل و نیز دو کارت زرد دریافت کرد.در ژولای سال 2005 هنگامیکه از مصدومیت رنج می برد به بایرن مونیخ بازگشت و تا ماه دسامبر با مصدومیتش دست و پنجه نرم کرد تا بهبود یافت.
وی در فصل 2006-2005 توانست 12 بازی را انجام دهد اما دوباره مصدومیتش گریبان گیر او شد و تا فصل بعد ادامه داشت.او در فصل 2006-2005 فقط توانست دو بار به میدان برود.
در فصل 2007 - 2006 وی با برطرف شدن مصدومیت و حضور درخشانش در جام جهانی با انجام 37 بازی یکی از مهره های کلیدی بایرن مونیخ به حساب آمد و یک گل نیز در آن فصل زد.وی در تمام این دوران کارت قرمز دریافت نکرده است.

وی در تیم ملی المان در جام جهانی 2006 که در کشورش برگزار میشد در ترکیب اصلی این تیم به میدان میرفت و حضور کاملاً درخشانی داشت.وی در بازی اول در جام جهانی گل افتتاحیه این رقابت ها را نیز به ثمر رساند.

افتخارت وی:

قهرمانی با تیم بایرن مونیخ در سال های 2003 و 2006

قهرمانی با بایرن مونیخ در جام حذفی آلمان در سال های 2003 و 2006

عنوان سومی جام کنفدراسیون ها در سال 2005

عنوان سومی در جام جهانی 2006

منبع:یوفا

یوفا: فوق ستاره ی بارسلونا دارای ملیتی آرژانتینی است.او از همان دوران کودکی نبوغ سرشار و بالای خود را به نمایش گذاشت تا جایی که مربی آن دورانش در باره ی وی گفته:" در آن مقطع کمتر بازیکنی را دیده بودم که در سن مسی آنقدر نابغه باشد و به جرات می گویم کسی وجود نداشت.

لیونل کارهایی با توپ می کرد که اعجاب برانگیز بود و فقط از یک بازیکن مستعد بر می آمد.
" بله همانطور که گفته شد مسی فوتبال را از کوچکی و در خون خود داشت.
متاسفانه لیونل دارای یک بیماری هورمونی بوده که در اثر آن ترشحات کافی که لازمه ی رشد جسمانی وی بود بدن وی را تغذیه نمی کرد. او در مقایسه با هم سن و سالان اش بسیار ریزتر و کوتاه قد تر بود .

در نهایت پدرش برای مداوای وی تصمیم گرفت او را به اروپا بیاورد و این آغاز سناریوی ورود شخصی به بارساست که اکنون همه ی ما با غرور با اسم اش در دنیا جولان می دهیم.
نمی دانم بیماری وی را معجزه بنامم یا خوش شانسی برای بارسا! به هر حال او پا به شهر بارسلونا نهاد. وقتی او به یک دکتر مراجعه کرد دریافت که می تواند با تزریق نوعی آمپول این کمبود ترشح را رفع کند.

او در مدرسه ی فوتبال بارسلونا ثبت نام می کند و... با این روند می توان او را رهروی بزرگانی چون پویول , ژاوی , انیستا , والدس و... دانست, چون به نوعی مسی دست ساخته ی آکادمی بارسلوناست.
مقامات بارسا متعهد شدند که خرج و مخارج درمان وی را به عهده بگیرند.حدود دو سال پیش با درخشش لئو در ترکیب تیم دوم بارسلونا مطبوعات , مربی تیم دوم بارسلونا و بزرگی چون آرماندو مارادونا سعی کردند او را به ترکیب 25 نفره ی رایکارد برای بازی در لیگا تحمیل کنند .
اما او برای اولین در بازی با اوساسونا در نیوکمپ به میدان رفت.(این بازی که فصل پیش برگزار شد در هفته ی هشتم بود و با نتیجه ی 3 بر صفر به سود بارسا به پایان رسید. اتوئو 2 بار و رونالدینهو از روی نقطه ی پنالتی گلزنی کردند, بسیار جالب است بدانید که او در این بازی جانشین رونالدینهو شده بود!).
او فرصت کرد که در طول فصل قهرمانی بارسا در چندین بازی, هر چند اندک به میدان برود. مهمترین دیداری که او در آن درخشید در بازی با آلباسته در نیوکمپ و از هفته ی 34ام بود که وی دو گل زد که البته یکی را کمک داور به اشتباه آفساید گرفت! بارسا آن بازی را 2 بر صفر برد .
شاید 17 ساله بودن لیونل عامل اصلی ترس از گذاردن او در ترکیب اصلی و جانشین کردن او به جای ژولی فرانسوی بود. جام جهانی جوانان سکوی پرتاب مسی بود تا نه تنها خود را به رایکارد بلکه به جهانیان معرفی کند.
درخشش خیره کننده ی وی در جام جهانی, قهرمانی تیم کشورش را به همراه داشت او در دیدار پایانی برابر نیجیریه دو گل از روی نقطه ی پنالتی زد و جام را تقدیم به مردم آرژانتین نمود.کسب آقای گلی جام , برترین بازیکن و پدیده ی جام عناوین شخصی او در این تورنمنت معتبر بود. لازم به ذکر است سن لیونل در آن تورنمنت به 18 نرسیده بود و او جوان ترین بازیکن نیز بود! موفقیت لئو درجام جهانی جوانان و بازی های نه چندان دلچسب ژولی سرانجام به نفع جوان اول بارسلونا به پایان رسید.
او در هفته ی ششم و در بازی با زاراگوزا در نیوکمپ(2بر2) به میدان رفت و کم کم توسط رایکارد به پیکره ی تیم تزریق می شد. مشکلات پاسپورت اروپایی سبب شد تا رقیبان دندان هایشان را تیز کنند که مهمترین آنها دپورتیوو لاکرونیا بود. پس از حل این مشکل مسی به بازی های خود ادامه داد و این مساله با خشم باشگاهایی همراه بود که بازهم دپور در متن ماجرا بود و آنها سعی کردند مانع ادامه ی حضورش در لا لیگا شوند.

او در مدرسه ی فوتبال بارسلونا ثبت نام می کند و... با این روند می توان او را رهروی بزرگانی چون پویول , ژاوی , انیستا , والدس و... دانست, چون به نوعی مسی دست ساخته ی آکادمی بارسلوناست.مقامات بارسا متعهد شدند که خرج و مخارج درمان وی را به عهده بگیرند.
حدود دو سال پیش با درخشش لئو در ترکیب تیم دوم بارسلونا مطبوعات , مربی تیم دوم بارسلونا و بزرگی چون آرماندو مارادونا سعی کردند او را به ترکیب 25 نفره ی رایکارد برای بازی در لیگا تحمیل کنند .
اما او برای اولین در بازی با اوساسونا در نیوکمپ به میدان رفت.(این بازی که فصل پیش برگزار شد در هفته ی هشتم بود و با نتیجه ی 3 بر صفر به سود بارسا به پایان رسید.
اتوئو 2 بار و رونالدینهو از روی نقطه ی پنالتی گلزنی کردند, بسیار جالب است بدانید که او در این بازی جانشین رونالدینهو شده بود!).
او فرصت کرد که در طول فصل قهرمانی بارسا در چندین بازی, هر چند اندک به میدان برود. مهمترین دیداری که او در آن درخشید در بازی با آلباسته در نیوکمپ و از هفته ی 34ام بود که وی دو گل زد که البته یکی را کمک داور به اشتباه آفساید گرفت! بارسا آن بازی را 2 بر صفر برد .
شاید۱۸ ساله بودن لیونل عامل اصلی ترس از گذاردن او در ترکیب اصلی و جانشین کردن او به جای ژولی فرانسوی بود. جام جهانی جوانان سکوی پرتاب مسی بود تا نه تنها خود را به رایکارد بلکه به جهانیان معرفی کند.
درخشش خیره کننده ی وی در جام جهانی, قهرمانی تیم کشورش را به همراه داشت او در دیدار پایانی برابر نیجیریه دو گل از روی نقطه ی پنالتی زد و جام را تقدیم به مردم آرژانتین نمود.کسب آقای گلی جام , برترین بازیکن و پدیده ی جام عناوین شخصی او در این تورنمنت معتبر بود. لازم به ذکر است سن لیونل در آن تورنمنت به 18 نرسیده بود و او جوان ترین بازیکن نیز بود! موفقیت لئو درجام جهانی جوانان و بازی های نه چندان دلچسب ژولی سرانجام به نفع جوان اول بارسلونا به پایان رسید.
او در هفته ی ششم و در بازی با زاراگوزا در نیوکمپ(2بر2) به میدان رفت و کم کم توسط رایکارد به پیکره ی تیم تزریق می شد. مشکلات پاسپورت اروپایی سبب شد تا رقیبان دندان هایشان را تیز کنند که مهمترین آنها دپورتیوو لاکرونیا بود. پس از حل این مشکل مسی به بازی های خود ادامه داد و این مساله با خشم باشگاهایی همراه بود که بازهم دپور در متن ماجرا بود و آنها سعی کردند مانع ادامه ی حضورش در لا لیگا شوند.

منبع:یوفا

یوفا: شِی امانوئل آدبایور متولد 26 فوریه 1984 در لومه کشور توگو است.
امانوئل زندگی فوتبالی اش را از زمین تمرینی در لومه آغاز کرد.
در سن 15 سالگی مورد توجه باشگاه متز فرانسه قرار گرفت و وی بدون معطلی بسوی فوتبال حرفه ای در فرانسه حرکت کرد.وی در اولین فصل حضورش در تیم متز دو گل از 9 بازی ای که برای این تیم انجام داد را به ثمر رساند.
در فصل بعد حضورش در این تیم 17 گل از 35 بازی ای که برای این تیم فرانسوی به میدان رفت را به ثمر رساند تا نظر باشگاه های بزرگی همچون یوونتوس و آرسنال را به خود جلب کند.اما تیم موناکوی فرانسه با او به توافق رسید.وی در سال فصل 2004-2003 به موناکو پیوست و با انجام 17 بازی در لیگ 7 گل و در جام باشگاه های اروپا با انجام 10 بازی دو گل به ثمر رساند و به این تیم کمک کرد تا به فینال این بازی ها راه پیدا کند.

سرانجام باشگاه آرسنال حضور امانوئل را در لیگ برتر انگلیس محقق کرد و در 13 ژانویه 2006 با قرارداد 7 میلیون یورویی او را به خدمت گرفت و شماره 25 را که سال های پیشتر بر تن نوآنکه کانو بود را به او داد.وقتیکه با او مصاحبه کردند وی گفت که کانو الگوی من بود به همین خاطر شماره ی او گرفتم.وی همچنین مانند کانو شماره ی 4 را در تیم ملی توگو به تن می کند.این دو بازیکن همچنین شباهت شگفت انگیزی هم از نظر قیافه و هم فیزیک بدنی نسبت بهم دارند!

اولین حضور آدبایور در لیگ برتر انگلیس در ترکیب آرسنال بر می گردد به 4 فوریه 2006 در برابر بیرمنگام که بعد از 21 دقیقه حضور اولین گل خود را نیز به ثمر رساند و آرسنال توانست آن بازی را با حساب 2 بر 0 به سود خود به پایان برساند.امانوئل در اولین فصل حضورش در آرسنال با انجام 10 بازی 4 گل برای این تیم به ثمر رساند.در فصل 2007-2006

با مصدومیت تیری آنری فرصت مناسبی برای فیکس بازی کردن او در تیم آرسنال فراهم شد که گل سر سبد این فیکس شدن گلزنی در برابر منچستر یونایتد در زمین اولد ترافورد شهر منچستر بود که آرسنال با همان تک گل بازی را برد و در ذهن هواداران تیم آرسنال نام او را به یاد ماندنی کرد.

اما بیشترین درخشش امانوئل مربوط می شود به فصل جاری که با گل های او آرسنال پیش می رود و اولین گلزن آرسنال محسوب می شود و نبود تیری آنری را در این تیم کاملاً کمرنگ کرده است.وی در سال 2007 یکی از کاندیدهای بهترین بازیکن قاره ی آفریقا بود.امانوئل با سن و سال پایین آینده ای از این درخشانتر را دنبال می کند.و مطمئناً بعد ها از او بیشتر خواهید شنید.

آدبائور در تیم ملی توگو

آدبائور علاوه بر اینکه در باشگاه هایش موفق بوده ، در تیم ملی کشورش نیز اینگونه بوده است.بطوریکه در حضور تیم توگو در جام جهانی 2006 نقشه عمده ای را بر عهده داشته است و با 11 گل در مرحله ی مقدماتی برای حضور به جام جهانی ، این تیم را عازم این بازی ها کرد.اگرچه تیم توگو نتوانست جواز حضور در مرحله ی بعد از گروهی جام جهانی را کسب کند، اما حضور کشور ناشناخته ای مانند توگو در جام جهانی کار بزرگی است.


منبع:یوفا

یوفا: رابسون ده سوزا ملقب به روبینهو متولد 25 ژانویه 1984 در سائو ویسنته برزیل است.

وی دارای 172 سانتیمتر قد است و پست وی پشت فوروارد و فوروارد است.او فوتبال حرفه اش را از تیم سانتوس ( همان باشگاهی که در نوجوانان و جوانان این تیم از سال 1996 بازی می کرد) در کمپونیتوی برزیل در سال 2002 آغاز کرد شروع کرد.
وی در سال 2003 در زمانی که تیم سانتوس مائوس کننده ظاهر می شد بازی کرد و در آن سال کار خاصی را نتوانست انجام دهد ، اما در فصل بعد در سال 2004 وی با بازی خوب و خیره کننده توانست 21 گل در 36 بازی برای این تیم بزند و ظهور ستاره ای جدید در دنیای فوتبال را ندا دهد.
وی در مجموع 98 بازی که برای این تیم انجام داد توانست 40 گل بزند.
در همان زمان از باشگاه های بزرگ اروپایی که شامل رئال مادرید ، چلسی ، بایرن مونیخ ، لیورپول و آث میلان بود ، پیشنهاداتی برای وی داده شد. اما باشگاه سانتوس به روبینهو رضایت نامه نداد.

در سال 2004 مادر روبینهو دزدیده شد و دو ماه بعد که آزاد شد ، روبینهو بدون توجه به رضایت نامه از باشگاه سانتوس و بدون توضیحی عمومی در این رابطه تصمیم قطعی برای ترک کشورش گرفت.

در تابستان سال 2005 روبینهو با مبلغ 30 میلیون دلاری به باشگاه رئال مادرید پیوست.وی اولین بازی برای این باشگاه را در برابر کادیز انجام داد.در فصل اول حضورش در این تیم توانست با انجام 37 بازی 8 گل بزند.
اما با آغاز فصل 2007-2006 در زمان مربیگری فابیو کاپلو که به او کمتر اعتقاد داشت ، اکثر اوقات بر روی نیمکت می نشست.
اما با تمرینات سخت بعد از فصل زمستان خود را به کاپلو تحمیل کرد تا به ترکیب اصلی بازگردد و قهرمانی در این فصل را با تیم رئال مادرید جشن بگیرد.هم اکنون با حضور برن شوستر نیز وی به عنوان یکی از رکن های اصلی رئال مادرید محسوب می شود و نقشه ی عمده ای در پیروزی های اخیر رئال مادرید دارد.

منبع:یوفا

یوفا: كريستيانو رونالدو (دوس سانتوس آويرا) متولد پنجم فوريه سال 1985 كه بيشتر با نام (كريستيانو رونالدو) معروف مي‌باشد،

فوتباليست پرتغالي در رده حرفه‌اي است كه در تيم‌هاي (منچستريونايتد) و (ملي پرتغال) بازي مي‌كند. او يكي از بهترين بازيكنان دنيا و یکی از بهترين استعدادهاي امروز فوتبال است.

كريستيانو رونالدو در شهر (فانچال) در منطقه (ماديرا) در كشور پرتغال به دنيا آمد. مادر (ماريا دولورس داس آويرا) و پدرش (خوزه دينيس آويرا) بود. او يك برادر به نام (هوگو) و دو خواهر به نام‌هاي (الما) و (كاتيا) دارد.

نام رونالدو در كشور پرتغال نام رايجي نيست ولي پدر و مادرش به خاطر (رونالد ريگان) رييس‌جمهور آمريكا نام او را رونالدو گذاشتند زيرا ريگان هنرپيشه مورد علاقه پدر رونالدو بود. او تاكيد مي‌كند اين نامگذاري اصلا دلايل سياسي نداشته است.

وقتي سه ساله بود ضربه زدن به توپ را آغاز كرد. وقتي در شش سالگي به مدرسه رفت ديگر علاقه‌اش به ورزش كاملا نمايان شده بود. او در آن زمان عاشق تيم (بنفيكا) بود و جالب است كه بعدها به تيم رقيب آن يعني (اسپورتينگ) پيوست.

او ابتدا با يك تيم آماتور به نام (آندورنيا) بازي مي‌كرد زيرا پدرش در آن باشگاه شاغل بود. در آن زمان رونالدو تنها هشت سال داشت. در سال 1995 يعني در ده سالگي (كريستيانو رونالدو) كم‌كم در پرتغال كسب شهرت مي‌كرد و آهسته آهسته نامي آشنا در ورزش فوتبال مي‌شد. به طوري كه دو تيم برتر شهر ماديرا در پي امضاي قرارداد با او بودند.

كريس رونالدو با بازي در مسابقات زير هفده سال يوفا براي تيم (اسپورتينگ ليسبون) مورد توجه (جرارد هولر) سرپرست وقت تيم ليورپول قرار گرفت. در آن زمان او تنها شانزده سال داشت و به همين خاطر ليورپول از خريد او صرف نظر كرد ولي همين موضوع سبب شد به چشم (سرالكس فرگوسن) بيايد.

در تابستان 2003 او در بازي برابر تيم منچستريونايتد به خوبي توانايي‌هاي خود را در معرض تماشا قرار داد و نشان داد كه مي‌تواند در دو جناح بازي كند.

پس از بازي، اعضاي تيم منچستريونايتد همگي از يك استعداد درخشان سخن مي‌گفتند. آنها معتقد بودند بهتر است در آينده در كنار اين جوان باشند تا مقابل او.

در منچستر یونایتد
فرگوسن اين جوان را مي‌خواست. او مي‌خواست از رونالدو به جاي ديويد بكام كه به تازگي به رئال مادريد پيوسته بود بهره ببرد و بدين ترتيب كريستيانو با قيمت 24 ميليون و 12 هزار پوند رهسپار تيم منچستريونايتد شد.

رونالدو در ابتدا با پيراهن شماره هفت ظاهر شد ولي با وجود تمام مهارت‌ها و حمله‌هايش دوست نداشت تحت فشار انتظارات مردم باشد.

انتظاراتي كه از شماره پيراهن او نشات مي‌گرفت. او ترجيح مي‌داد پيراهن شماره 27 را بپوشد زيرا در اسپورتينگ نيز همين شماره را مي‌پوشيد.

رونالدو هميشه متهم به خودخواه بودن و تكروي است، با اين وجود فرگوسن تمام حيثيت كاري خود را بر روي او گذاشته و مجددا با او قراردادي تا پايان سال 2010 به امضا رسانده است.

رونالدو در مصاحبه‌اي با نشريه (ايونينگ نيوز) گفت: (منچستريونايتد هميشه براي كمك به من حاضر است و هميشه از من حمايت مي‌كند. من بايد اين را تلافي كنم.)ولي رونالدو اغلب در بازي‌ها، مشكل عصبي پيدا مي‌كند. او نمي‌تواند اعصاب خود را كنترل كند و زود از كوره در مي‌رود. او يك بار به خاطر رفتار خشونت‌بار و انگشت تكان دادن به نشانه تهديد به سوي تماشاچيان از بازي اخراج و از يك مسابقه نيز محروم شد.

(فيليپ اسكولاري) مربي تيم ملي پرتغال نيز به او هشدار داد در مسابقات جام‌جهاني رفتار خودش را كنترل كند.

كريستيانو رونالدو در سال 2005 به (بازيكن جوان ويژه فيليپو) معروف شد و از سوي فيفا بيستمين بازيكن برتر تاريخ فوتبال لقب گرفت. او با وجود اخلاق تندش محبوب طرفداران منچستريونايتد باقي ماند. به همين خاطر دوست ندارد هرگز تيم منچستريونايتد را ترك كند. او در بازي‌هاي جام‌جهاني اولين گل خود را با ضربه پنالتي به تيم ملي ايران زد

زندگي خصوصي
پدر رونالدو كه (دينيس آويرا) نام داشت هفتم سپتامبر 2005 و در زمان بازي‌هاي مقدماتي جام‌جهاني از دنيا رفت.

رونالدو چند ساعت پس از شنيدن اين خبر مجبور بود برابر تيم روسيه بازي كند و اين براي او بسيار سخت بود ولي مي‌دانست امكان ندارد در بازي غايب باشد. پس از بازي، سرالكس فرگوسن خود، رونالدو را مشايعت كرد و به كشورش فرستاد.

در اكتبر سال 2005 او به همراه مرد ديگري به اتهام آزار جنسي دستگير و مورد بازجويي قرارگرفت. رونالدو كه به گفته خودش از همه جا بي‌خبر بود اين اتهام را تكذيب كرده و آن را توطئه‌اي براي بد نام كردن خود دانست. پليس نيز كه مدرك لازم و كافي براي اين موضوع نداشت او را آزاد كرد.

رونالدو پيش از اين با زني به نام (مرچه رومرو) مجري اسپانيايي تلويزيون پرتغال رابطه داشت. هر چند اصليت اسپانيايي دارد ولي در پرتغال به دنيا آمده و رشد كرده است. او با آشنايي خود با رونالدو تنفر خيلي‌ها را برانگيخت زيرا بسياري از طرفداران رونالدو او را شايسته نامزدي فوتباليست محبوب خود نمي‌دانستند و سايت‌هاي اينترنتي عليه او ايجاد كردند.

(مرچه) نه سال از كريستيانو بزرگ‌تر بود و از همسر اولش طلاق گرفته بود. او براي نخستين بار در نشريات پرتغال اعتراف كرد كه با كريستيانو رابطه دارد ولي رونالدو با وجود عكس‌هاي زيادي كه از آن دو گرفته شده بود، هرگز اين حرف را تاييد نكرد. او هميشه دوست دارد زندگي خصوصي خود را به معناي واقعي آن خصوصي نگه دارد و معتقد است زندگي خانوادگي از زندگي حرفه‌اي جداست.

ولي چندي پيش اعلام كردند كه اين رابطه بالاخره به پايان رسيده است. ولي نه (مرچه) از اين موضوع حرفي به ميان آورد و نه رونالدو. تنها يكي از دوستان آنها به خبرنگاران گفت: ارتباط آنها به جدايي انجاميده و مرچه از اين اتفاق بي‌نهايت ناراحت است. سرانجام در بيستم سپتامبر 2006 (مرچه) هم تاييد كرد كه ديگر رابطه‌اي با كريستيانو رونالدو ندارد.

او هزينه سفر (مارتونيز) پسربچه يازده ساله اندونزيايي و پدرش كه از بازماندگان سونامي بودند را پرداخت تا آنها بتوانند به خاطر علاقه پسرك براي ديدن بازي‌هاي مقدماتي جام‌جهاني به اروپا بروند.
ديگر هم‌تيمي‌هاي رونالدو پس از ملاقات اين پدر و پسر تقبل كردند كه با كمك يكديگر هزينه خريد يك خانه جديد در اندونزي را براي آنها فراهم آورند. پس از پايان بازي‌هاي مقدماتي، رونالدو به اندونزي رفت تا از سرزمين‌هاي مصيبت‌زده آن ديدن و براي آنها كمك‌هاي خيريه جمع‌آوري كند. او در اين سفر با (يوسف كالا) رييس‌جمهور اندونزي نيز ديدار كرد و توانست با به حراج گذاشتن وسايل ورزشي خود در جاكاراتا پايتخت اندونزي، 120 هزار دلار آمريكا كمك جمع كند.

رونالدو هم اكنون يك خانه دو ميليون پوندي در (وود فورد) واقع در انگليس دارد. پس از حضور كريستيانو در تيم ملي كشور پرتغال و بازي مقابل تيم انگليس در مسابقات جام‌جهاني آلمان، طرفداران تيم انگليس به نشانه خشم خود شيشه‌هاي خانه گران‌قيمت كريستيانو را شكستند.

رونالدو نيز از اين عكس‌العمل غيرمنطقي مردم ناراحت شد و اعلام كرد منچستر را ترك مي‌كند و آينده او در اسپانياست. (مرچه) سي ساله كه در آن زمان هنوز با كريستيانو رابطه داشت گفت: اگر كريستيانو قبل از اين‌كه خشم مردم فرو بنشيند به انگليس بازگردد، كار احمقانه‌اي كرده است. او حتي از ستاره منچستريونايتد تقاضا كرد براي بردن وسايلش هم به آن جا بازنگردد.

شايعه رابطه كريستيانو رونالدو با دختري به نام (جمااتكينسون) به تازگي بر سر زبان‌ها افتاده است. با اين وجود نامزد قبلي كريستيانو پيام تبريك خود را براي او فرستاد (مرچه رومرو) كه در سال 2005 از كريستيانو جدا شد بهترين آرزوهايش را نثار اين زوج كرده است. گفته مي‌شود (جما) نيز به تازگي از نامزد سابقش كه اتفاقا او نيز يك فوتباليست بوده، جدا شده است. رابطه كريستيانو و (جمااتكينسون) ناگهان تيتر درشت صفحه اول تمام نشريات پرتغال شد.

(جمااتكينسون) هنرپيشه نوپاي شبكه ITV خود اظهار داشته كه با كريستيانو رونالدو آشنا شده است.

او نخستين بار كريستيانو را همين اواخر در يك مهماني ملاقات و اعتراف كرد از اين آشنايي بسيار خوشحال است. وي اظهار داشت: (كريستيانو مرد خيلي خوبي است. شنيده‌ام خيلي‌ها به من حسادت مي‌كنند. اين موضوع براي من اصلا عجيب نيست.) اين هنرپيشه 22 ساله كه پيش از اين با (ماركوس بنت) بازيكن تيم (چارلتون) آشنا بود، گفت: (من به فوتبال علاقه خاصي ندارم و اگر با كريستيانو آشنا شده‌ام به خاطر شخصيت اوست. اصولا فوتباليست‌ها همه آدم‌هاي خوبي هستند. در ضمن دلم نمي‌خواهد زياد درباره اين موضوع صحبت كنم چون نامزدي من با ماركوس به خاطر مصاحبه‌ام با خبرنگارها به هم خورد. نمي‌خواهم اين موضوع دوباره تكرار شود.) ظاهرا از اين پس يك زن به جرگه زنان خبرساز فوتباليست‌هاي انگليس افزوده شده است.

سرالكس فرگوسن هميشه از كريستيانو رونالدو به عنوان يك بازيكن برتر نام مي‌برد. او در يك مصاحبه مطبوعاتي در جواب به اين سوال كه آيا رونالدو بازيكن سال مي‌شود يا نه، اظهار داشت: (مطمئنم نام او در ليست است. او 21 سال دارد و به نظر من بهتر از اين هم مي‌شود. او به بلوغ لازم رسيده و اميدوارم بازيكنان جوان ما مثل او خود را نشان دهند.

خيلي كم هستند كساني كه مانند كريستيانو مي‌توانند برابر بازيكنان هجومي بايستند. مدافعان نمي‌توانند اين جور بازيكنان را كنترل نمايند؛ به همين خاطر است كه همه به او به چشم يك (خطر بزرگ) نگاه مي‌كنند.)

كوتاه از كريستيانو
_ او در بازي‌هاي يورو 2004 و جام‌جهاني 2006 به عنوان جذاب‌ترين بازيكن شناخته شد.
_ در كودكي با نام مستعار (كلويورت) ناميده مي‌شد.
_ او از سهام‌داران (نايك)، (پيپ جينز)، (اكسترا جاس) (نوشيدني انرژي‌زاي اندونزي) و اتومبيل سوزوكي است هر چند كه خود يك اتومبيل بي‌‌ام‌و مشكي دارد.
_ تيم محبوب كودكي او (بنفيكا) بود.
_ قهرمان كودكي رونالدو (مارادونا) بود.
_ قهرمان كنوني او (لوييس فيگو) و (تيه ري‌آنري) هستند.
_ رونالدو كه در ليسبون بزرگ شده است هميشه به خاطر لهجه (ماديرايي)‌اش مورد تمسخر بچه‌ها قرار مي‌گرفت.
_ رونالدو با (آلبرتو جارديم) فرماندار زادگاه خود دوست صميمي است


منبع:یوفا

یوفا: شايد کمتر کسي باشد که ديويد بکهام کاپيتان و ستاره انگليسي را نشناسد. مطمئناً همگي شما با گوشه هايي از زندگي بکهام و موفقيت اين بازيکن در دنياي فوتبال آشنا هستید.

نام کامل: ديويد رابرت جوزف بکهام، متولد: 2/5/1975، مليت: انگليسي، محل تولد: ليتون استون، وزن: 92/73 کيلوگرم ، قد: 180سانتي متر، اولين بازي ملي 1996/6/1: ، باشگاه فعلي: گالاکسی

ديويد بکهام فوتبال حرفه اي خود را از جوانان منچستر آغاز مي کند چند ماه پس از حضوراو در تيم جوانان منچستر يونايتد وي براي بازي در جام اتحاديه انگليس به تيم بزرگسالان دعوت شد. هر چند در اولين حضورش در تيم بزرگسالان منچستر يوناتيد نيمکت نشين بود ولي دو سال و نيم بعد بکهام به همراه تيم بزرگسالان براي اولين بار حضور در ليگ برتر را تجربه کرد.
فصل 96/1995اولين حضور بکهام در ليگ برتر بود.
سرانجام ديويد بکهام دوم آوريل 1995 اولين بازي اش را در ليگ برتر مقابل ليدز يونايتد تجربه کرد و در واقع فصل 96- 95 آغازي بود بر درخشش اين بازيکن در فوتبال انگليس ديويد ابتدا در پست هافبک راست مشغول به بازي شد که سابق بر آن پست آندري کانچلسکيس در منچستر محسوب مي شد و گلهاي زيباي خود را از همين جا آغاز کرد.
مخصوصاً گل به يادماندني اش در مرحله نيمه نهايي جام حذفي باشگاههاي انگليس در مقابل چلسي و اين فصل با قهرماني در دو جام براي شياطين سرخ به پايان رسيد فصل 97/1996 دومين فصل حضوروي در ليگ برتر بود. او مشهورترين گل خود را در اين فصل و در مقابل تيم ويمبلدون به ثمر رساند و با ضربه اي زيبا از وسط زمين دروازه ويمبلدون را در سل هارست پارک باز کرد.
او اولين حضورش در تيم ملي انگليس را در اول سپتامبر 1996 تجربه کرد و به همراه اين تيم به مصاف مولداوي در کيشنف رفت پيش از آن ديدار، بکهام سابقه بازي در تيم ملي زيرا 21 سال انگليس را در کارنامه خود داشت بکهام سال 1997 به همراه منچستر به عنوان قهرماني ليگ برتر انگليس دست يافت او بدون شک نقشه به سزايي در اين قهرماني ايفا کرد و به عنوان بازيکن برتر انگليس در اين سال برگزيده شد گلن هادل سرمربي وقت تيم ملي انگليس بکهام را براي حضور در رقابتهاي جام جهاني 1998 فرانسه دعوت کرد.
او در دو بازي نخست انگليس نيمکت نشين بود. اما در سومين بازي تيم ملي انگليس مقابل کلمبيا به ميدان رفت و گلي زيبا روي يک ضربه آزاد در اين ديدار به ثمر رساند در جام جهاني 1998 فرانسه و ديدار انگليس و آرژانتين درگيري بکهام با ديگوسيمونه منجر به اخراج اين بازيکن شد و شايد همين امر نقشه زيادي در شکست تيم ملي انگليس در اين بازي حيثيتي داشت. اما بکهام همچنان به پيشرفت ادامه داد و درخشش او در سال 1999 وي را در کنار ريوالدو کانديداي دريافت عنوان بهترين بازيکن اروپا وجهان کرد بکهام در نخستين بازي فصل 99-1998 منچستر يوناتيد برابر لسترسيتي باز هم منجي شياطين سرخ شد و با گلي زيبا از روي يک ضربه کاشته منچستر را از شکست نجات داد. سال 1999 براي بکهام سالي پر از افتخار بود. قهرماني در ليگ برتر انگليس، قهرماني در جام حذفي و سرانجام قهرماني ليگ قهرمانان اروپا کلکسيون افتخارات اين بازيکن را کامل کرد. بروتلين فرزند اول ديويد بکهام نيز سال 1999 چشم به جهان گشود و بکهام در اين سال طعم پدرشدن را چشيد سال 2000 آغازتنشهاي ديويد بکهام و سرآلکس فرگوسن سرمربي منچستر بود.
تا جايي که او به فکر جدايي از اولترافورد افتاد اما پس از چندي از تصميم خود صرفنظر کرد تا آينده اي درخشان را در منچستر بسازد، بدون شک بکهام نقش به سزايي در قهرماني شياطين سرخ در فصل 2000 داشت و او به مشهورترين بازيکن تاريخ انگليس تبديل شد.
شوتها، ضربات آزاد و پاسهاي ديدني او حاکي از استعداد سرشار اين بازيکن است.
اين فاکتورهاي بکهام همگان را به ياد روزهاي جواني و اوج پل گاسکوئين ديگر بازيکن بزرگ انگليس مي انداخت در نوامبر سال 2000 پيتر تيلور سرمربي وقت تيم ملي انگليس بازوبند کاپيتاني را براي اولين بار در بازي دوستانه انگليس مقابل ايتاليا بر بازوي ديويد بکهام بست.
پس از بازنشستگي آلن شيرر و به دنبال او توني آدامز حالا نوبت به ديويد رسيده بود تا در داخل زمين هدايت بازيکنان تيم ملي انگليس را بر عهده بگيريد اسون گوران اريکسون نيز در اولين حضورش به عنوان سرمربي جديد تيم ملي انگليس در يک بازي دوستانه در استاديوم ويلا پارک به مصاف اسپانيا رفت و سه بر صفر حريف خود را مغلوب کرد. بکهام در رقابتهاي مقدماتي جام جهاني 2002 عنوان کاپيتاني خود را در تيم ملي انگليس حفظ کرد در اه مارس سال 2001 انگليس در آنفيلد ميزبان فنلاند بود و کاپيتان بکهام اولين گل ملي خود را براي انگليس در همين بازي به ثمر رساند که منجر به پيروزي 2 بر 1 انگليسي ها بر فنلاند شد
بکهام در فصل 2001 هم آغاز بسيار خوبي در تيم منچستر داشت و دستورات الکس فرگوسن را به خوبي در زمين پياده مي کرد اما پس از کريسمس تيم منچستر فرم ايده آل خود را از دست داد و حذف از رقابتهاي ليگ قهرمانان اروپا در ورزشگاه مونيخ خاطره تلخي را از اين رقابتها براي بکهام به جاي گذارد.
بکهام در سال 2001نقشه او مقابل تيم ملي يونان و گلهاي به ياد ماندني اش در منچستر همواره در خاطره ها خواهد ماند.

او فصل بسيار پرکاري را پشت سر گذاشت والکس فرگوسن ترجيح داد تا براي جلوگيري از خستگي بيش از حد بکهام او چند بازي آخر را نيمکت نيش باشد اما بازگشت دوباره بکهام پس از استراحتي کوتاه مدت با مصدمميت شديدش همراه شد و او در بازي مقابل دپورتيو دچار آسيب ديدگي شد.

- فصل 2003- 2002 همراه با تولد دومين پسر ديويد بکهام همراه بود . رومئو در سپتامبر2002 متولد شد. در اين فصل بکهام شش گل براي يوناتيد به ثمر رساند و 9 بار با پاسهاي اين هافبک ارزشمند منچستر به گل رسيد تا اين تيم جام قهرماني را در اين فصل نصيب خود کند و آرسنال ديگر مدعي جدي اين فصل را پشت سر بگذارد. همراه با قهرماني منچستر در اين فصل ديويد بکهام نيز جايزه بهترين بازيکن سال انگليس را از سوي هواداران فوتبال در اين کشور به خود اختصاص داد.

- بکهام در ادامه فصل 2003- 2002 بازيهاي درخشاني از خود در منچستر به نمايش گذاشت اما اين فصل آغاز درگيري هاي جدي او و سرآلکس فرگوسن مربي منچستر بود. بکهام با کوتاه کردن موهايش و تغيير فرم آرايش آن توجه مطبوعات و فرگوسن درختکن منچستر ايجاد شده بود جلب کرد و شايد همين موضوع بکهام را به جدايي از اين تيم را سخ تر از پيش کرد.

- کشمش ها بين بکهام و فرگي در منچستر همچنان در فصل 2003- 2002 ادامه داشت. در اين فصل بکهام اولين پيشنهاد رسمي را از سوي باشگاه رئال مادريد دريافت کرد، پيشنهاد معادل 35 ميليون پوند. در مرحله يک چهارم نهايي رقابتهاي ليگ قهرماني اروپا در همان فصل منچستر در اولترافورد ميزبان رئال بود و توانست4 بر3 ميزبان خود را شکست دهد بکهام زننده دو گل شياطين سرخ در اين بازي بود. او با درخشش خود وفاداري اش را به تيم منچستر اثبات کرد. اما پس از آن همچنان پيشنهاد هاي و سوم سه برانگيز باشگاههاي بزرگ اروپايي ادامه يافت.

- کاپيتان تيم ملي انگليس در بازيهاي مقدماتي يورو2004هم براي تيم کشورش درخشيد و در چهار بازي نخست تيم ملي انگليس در مرحله مقدماتي رقابتهاي يورو2004 گلزني کرد. اما بکهام در ديدار جنجالي انگليس مقابل ترکيه از بازي اخراج شد و به دنبال آن بازي ماه ژوئن مقابل تيم اسلواکي را از دست داد. در پايان آن فصل تمام توجه مطبوعات معطوف به آينده بکهام بود. بازيکني که مورد توجه رم، ميلان، رئال مادريد و بارسلونا قرار گرفته بود و همه اين تيم ها خواهان جذب او بودند.

- بارسلونا اولين باشگاهي بود که رسماً درخواست خود را مبني بر تمايلش جهت جذب ديويد بکهام تقديم منچستر يوناتيد کرد اما در اين بين تنها يک تيم بود که توانست گوي سبقت را براي جذب اين ستاره انگليسي بربايد. در ژوئن سال 2003 ديويد بکهام باعقد يک قرار داد چهار ساله به تيم رئال مادريد قهرمان باشگاههاي اسپانيا پيوست منچستر در ابتداي قراردادش با رئال مبلغ 5/17 ميليون پوند بابت فروش بکهام دريافت کرد که اين مبلغ با توجه به حضور بکهام در رقابتهاي ليگ قهرمانان و نمايش او در رئال تا 25 ميليون پوند قابل افزايش بود.

- سرانجام بکهام راهي رئال شد و جدايي او از منچستر يوناتيد خلاء بزرگي در خط مياني اين تيم بوجود آورد. سرخپوشان اولترافورد با از دست دادن کاپيتان تيم ملي انگليس شايد توجه بسياري از رسانه ها و محافل ورزشي را که معطوف به بکهام بود از دست دادند. بکهام طي سال هاي حضورش در منچستر در 397 بازي که براي اين تيم انجام داد 86 گل به ثمر رساند.

- شروع کار بکهام در رئال با انتقادات زيادي همراه بود. بسياري معتقد بودند که او نمي تواند در تيم رئال شرايط آرماني خود را باز يابد و همانند گذشته بازيهاي خوبي از خود ارائه دهد. اما اين هافبک ارزشمند پاسخ هواداران را به گونه اي ديگر داد و در سه بازي مختلفي که براي رئال به ميدان رفت دو بار گلزني کرد. هر چند پس از آن ادعايي بر ارتباط نا مشروع بکهام علاوه بر زندگي خصوصي بر فوتبال او تاثير زيادي گذاشت فصلي که بکهام به همراه رئال بدون کسب هيچ عنواني پشت سر گذاشت. و بالاخره در تابستان سال 2004 بکهام بازيهاي بسيار ضعيفي را در رقابتهايي يورو2004 از خود به نمايش گذاشت و با از دست دادن دو پنالتي حساس موجبات حذف تيم ملي انگلستان را از گردونه اين رقابتها فراهم کرد. فصل 2005- 2004 نيز ديويد موفق به کسب مقامي به همراه رئال نشد. فصل 2006- 2005 نيز فرصت مناسبي براي ديويد بکهام خواهد بود. تا مجدداً به روزهاي اوج خود باز گردد خصوصاً اينکه او اکنون به همراه تيم ملي انگليس در جام جهاني حضور دارند و همچنين به همراه رئال به مرحله بعدي رقابتهاي ليگ قهرمانان اروپا راه يافته است.

منبع:یوفا

یوفا: پیرلو در سال های 1998-1994 و سال 2001 (به صورت قرضی) برای تیم برشا و در سالهای 1999-1998 وسال 2000 برای تیم اینتر بازی کرده است .
وی همچنین در فصل 2000-1999 برای تیم رجینا (به صورت قرضی) بازی می کرد و از سال 2001 به تیم آث میلان منتقل شد و هم اکنون نیز در این تیم توپ می زند.

او به همراه این تیم یک مرتبه موفق به فتح اسکودتو شد. وی همچنین به همراه تیم میلان یکبار قهرمان جام باشگاه های اروپا شد.
او برای تیم ملی ایتالیا در مسابقات یورو 2004 و در المپیک تابستانی سال 2000 بازی کرد و به همراه این تیم در سال 2000 موفق به کسب مدال برنز فوتبال مردان المپیک آتن گشت .

هم اکنون پیرلو یکی از بهترین هافبک های حال حاضر جهان به خصوص در سری آ به شمار می رود .

او دارای استعدادی فوق العاده در دادن پاسهای دقیق است . از دیگر تواناییهای این بازیکن می توان خلاقیت بالا و دادن پاسهای در عمق زیبا نام برد .
در تیم میلان ، پیرلو مرکز تیم است و بازیکنان این تیم گرداگرد توانایی های او در ضمینه های مختلف مانند بازی خوانی و کنترل کردن بازی قرار دادند .
پیرلو همچنین متخصص توپ های مرده نامیده می شود .
او اولین گزینه برای زدن ضربات آزاد و کرنرها می باشد . پیرلو شگردی جدید برای زدن ضربات آزاد مرسوم کرد به این ترتیب که او با استفاده از آرایش مخصوصی که به سه انگشت بیرونی پای خود برای زدن ضربات آزاد میدهد توانسته است با رکورد بیشترین گل از ضربات آزادی را که بازیکنان میلان از اول تاسیس این باشگاه تا هم اکنون در نیم فصل اول زده اند تساوی کند(چهار گل در نیم فصل اول) به طوری که فقط دو نفر توانسته اند با این رکورد تساوی کنند( دیمیتری آلبرتینی 3بار و فرانک ریکارد 1 بار ).

تکنیک فوتبال بازی کردن این بازیکن واقعا بی همتاست و کیفیت بازی این بازیکن هیچ گونه محدودیتی برای مربی این تیم باقی نگذاشته است. . با این وجود چون در میلان بازیکنی مانند پیرلو از نظر خصوصیات تدافعی وجود ندارد وتنها کسانی که می توانند در میلان در پست او بازی کنند ( گتوزو و سیدورف) دارای خصوصیات لازم یک هافبک تدافعی خلاق نیستند پیرلو به ناچار در این پست بازی می کند .

پیرلو در جام جهانی 2006 آلمان یکی از مهره های اصلی این تیم به شمار می رود.

دورنمای خانوادگی

آندره آ پیرلو متولد یک خانواده ی ثروتمند است و پدر او دارای دو مرکز بزرگ ذوب آهن می باشد.از آنجایی که خانواده پیرلو عاشق بازی فوتبال هستند آندره آ را در بازی فوتبال پشتیبانی می کردند.البته اونها هیچ وقت چیزهایی رو که پیرلو دوست نداشت به او تحمیل نمی کردند.پیرلو دارای یک برادر می باشد که 3 سال از او بزرگتر است و در تیم برشا توپ می زند وی همچنین خواهری دارد که 10 سال از او جوانتر است .

اطلاعات دیگر
متولد : 1979/5/19

ملیت : ایتالیایی

باشگاه کنونی : آث میلان

شماره : 21

پست : هافبک

قد : 178سانتیمتر

وزن :۶۵ کیلوگرم

محل تولد: ایتالیا ، برشا ، فلرو

افتخارات المپیک : مدال برنز فوتبال مردان - المپیک 2004 آتن

نامهای مستعار: Campanellino،Trilly،Metronomo

خانواده: یک برادر به نام ایوان که از او سه سال بزرگتر است. و یک خواهر که از او ده سال جوانتر است.همسری به نام دبروآ و پسری به نام نیکولا

نخستین بازی برای تیم ملی ایتالیا : بازی مقابل آذربایجان

یوفا: در دنیای توپ گرد و در یک برهه از زمان نام یک بازیکن خاص در دنیا و سر زبان ها می افتد , همه جهانیان به او قبطه می خورند و لب به ستایش او می گشایند.
از بارز ترین این نمونه ها می توان به بزرگانی چون پله , زیکو, دی استفانو, فان باستن , یان رایت , جورج بست , پلاتینی , گرد مولر , مارادونا , بکن بائر , کرایوف , رونالدو و زیدان یاد کرد.
اما در حال حاضر بازیکنی از پورتو آلگرا ی برزیل ظهور کرده که قریب به دو سال و نیم است همگان را به تماشای بازی اش هیپنوتیزم می کند. او کسی نیست جز ابر قدرت بارسا , تک ستاره ی جهان رونالدینهو گائوچو .



او در تاریخ 21/03/1980 در پورتو آلگرای برزیل به دنیا آمد.
در سرزمین فوتبال رشد یافت و از ادوار کودکی و در سواحل گرمیو با توپ نفس می کشید.
در خانواده ی تقریبا فقیری رشد کرد و با از دست دادن پدر نه تنها ضربه ی روحی بزرگی را خورد بلکه مشکلات زندگی بر خانواده تاثیرات بسیار بدی گذاشت.
در این دوران سخت بود که برادر بزرگتر رونی کوچک سرپرستی خانواده را در اختیار گرفت. آسیس کوچک شب و روز در ماسه های داغ و سوزان توپ را با خود می دواند و وقتی شب گرسنه و کوفته به خانه می آمد با شرمندگی مادرش روبه رو می شد.
مادرش نمی توانست آنگونه که شایسته است او را تامین کند ولی رونی کوچک به این مسئله خو گرفته بود و فوتبال غذای روح و جان اش بود.مادرش می گوید : در آن دوران به غیر از خواب همواره با توپ دیده می شده و اگر در جمعی قرار می گرفت که مجبور به محرومیت از توپ می شد بسیار مضطرب و غمگین به نظر می رسید.
این گفته ها همه چیز را در مورد عشق حقیقی او به فوتبال بیان می کند.
ابتدا به طور آماتور در یک تیم سالنی بازی می کرد.در آنجا همه ی هم سن های خود را به راحتی جا می گذاشت و گاهی دیده شده که با چندین دریبل سرپای پشت سر هم چهار پنج نفر را به سرسام می آورده! وقتی دید در آنجا رقیبان درخور ندارد به کمک برادرش به عضویت تیم شهر زادگاهش یعنی گرمیو در آمد.
در ابتدا زیاد به بازی گرفته نمی شد ولی در زمان اندکی که به میدان می آمد درخششی خاص داشت.در سال 1997 به عضویت تیم ملی جوانان در آمد و در جام جهانی مصر قهرمانی برزیل را با آقای گلی اش به ارمغان آورد.
این عنوان سکوی پرتاب بلندی برای وی محسوب می شد.
در همین بینابین بود که چشم سوئیسی ها به وی خیره شد و آنها با پیشنهاد مالی قابل توجهی به وی پیشنهاد کردند که با پذیرفتن تابعیت این کشور در تیم ملی شان توپ بزند.
ولی عشق او به برزیل توامان با مخالفت برادرش مانع از این خرید و پیشنهاد کثیف شد.

و سر انجام در سال 1999 در حالی که حدود 19 سال داشت به تیم ملی دعوت شد و در همین سال به مقام قهرمانی کوپا آمریکا رسید.
پس از ارائه ی بازیهای بسیار جالب مسئولان برزیلی را مجاب کرد تا او را برای جام کنفدراسیون ها به تیم ملی دعوت کنند.
او پاسخ این اعتماد را به بهترین وجه ممکن داد و با وجود ناکامی برزیل آقای گل شد. اینجا بود که کلید شهرت او زده شد و دیدگان اروپاییان متوجه این استعداد ناب شد.

وقتی در سال 2001 با پیشنهاد خوبی از باشگاهی چون پاریسن ژرمن مواجه شد فرصت را غنیمت شمرد و راهی تیم محبوب پایتخت فرانسه شد.
هواداران گریمیو در این زمان به او لقب پول پرست دادند ولی اگر چشمهاشان را باز می کردند می فهمیدند که اگر او پول پرست بود به درخواست سوئیسی ها تن در می داد
در لیگ فرانسه و با شماره ی 10 چنان حرکاتی را با توپ انجام می داد که برخی از آنها در آن زمان جدید بودند .
روحیه ی بالایش در آن تیم سایر یاران را به وجد می آورد. باور نکردنی بود ولی با توجه به دوسال حضور موثر او در پاریسن ژرمن این تیم به موفقیت خاصی دست نیافت !
البته ناکامی او در این تیم فرانسوی با کسب قهرمانی جام جهانی 2002 کره و ژاپن محو شد , چنانکه رونالدینهو ی 21 ساله عضو 11 نفره ی اصلی تیم بود و اکثر ضربات پنالتی را هم خودش می زد.او به دلیل حضور بازیکنانی چون رونالدی و ریوالدو به نوعی هافبک بازی ساز به شمار می رفت و حقا که خوب از پس این مسئولیت برآمد .
در دیدار مقابل انگلستان او تک ستاره ی آبی پوشان در آن بازی بود. گل اول برزیل را از فاصله ای در حدود 35 متر به تور دروازه ی دیوید سیمن چسباند و بازی طلایی اش را در نیمه ی دوم تکمیل کرد. پا عوض کردن اش اشلی کول را سرگردان کرد سپس بدون خود خواهی پاسی را به ریوالدو داد و چپ پای هنرمند برزیل باخت 1 بر صفر برزیل را به برد 2 بر 1 تغییر داد.
در نهایت برزیل برای پنجمین بار قهرمان جام جهانی شد , بنابراین او در این سن به بزرگترین آرزوی یک فوتبالیست حرفه ای رسید


منبع:یوفا

كاكا" ستاره تيم ملي فوتبال برزيل و باشگاه آث‌ميلان كه بي‌گمان در حال حاضر بهترين هافبك هجومي فوتبال جهان است، يكي از مدعيان كسب جايزه بهترين بازيكن سال فوتبال اروپا در دسامبر ‪ ۲۰۰۷‬است.

به‌گزارش یوفا: كاكا ‪ ۲۵‬ساله، با توجه به نقش موثري كه در قهرماني ميلان در جام قهرمانان باشگاههاي اروپا در فصل ‪ ۲۰۰۶/۰۷‬داشت، شانس بسيار بالايي براي كسب عنوان فوق دارد.

هواداران باشگاه منچستريونايتد انگليس، گل نخست او در ديدار برگشت مرحله نيمه نهايي در ورزشگاه سن سيرو را كه موجب تساوي ‪ ۳‬بر‪ ۳‬دو تيم شد تا ميلان به لطف تفاضل گل خارج از خانه، به فينال راه يابد، فراموش نخواهند كرد.

ميلان ديدار مذكور را ‪ ۳‬برصفر برد و در مجموع با برتري ‪ ۵‬بر‪ ۳‬به فينال راه يافت تا ليورپول را ‪ ۲‬بر‪ ۱‬در فينال شهر آتن، مغلوب كند.

كاكا پيراهن معروف شماره ‪ ۱۰‬را كه اسطوره‌هايي مثل "په‌له"، "ديه‌گو مارادونا"، "ميشل پلاتيني" و "زين‌الدين زيدان" بر تن كرده‌اند و هزاران جوان آرزوي پوشيدن آن را دارند، در ميلان برتن مي‌كند.

او با نام اصلي "ريكاردو ايزكسون دوس سانتوس ليت" در خانواده‌اي متمول در سائوپائولو متولد شده و در حاليكه ‪ ۲۰‬ساله بود، در جام جهاني ‪ ۲۰۰۲‬كه برزيل پنجمين قهرماني‌اش را بدست آورد، حضورداشت.

در سنين جواني، بار سنگين اميدها و آرزوهاي بسيار بزرگي را بردوش مي كشيد. مطبوعات برزيلي معتقد بودند او هافبك‌هاي افسانه‌اي مثل "ريولينو" و "سوكراتس" را محو خواهد كرد تا اينكه در سال ‪ ۲۰۰۳‬به ميلان ملحق شد.

به همان اندازه كه درمورد طولاني بودن اسمش، جوك ساخته شده، استعداد و نبوغ كاكا بر همه مسلم است. معروف است كه "لوچيانو موگي" رييس باشگاه يوونتوس در مورد او گفته: كاكا؟ ما هرگز نمي‌توانيم كسي با اين همه اسم را بخريم.

كاكا عضو تيم طلايي برزيل بود كه با رويايي قهرماني به جام جهاني ‪ ۲۰۰۶‬قدم گذاشت اما با باخت مقابل فرانسه در يك چهارم نهايي، به دليل غرور بيش از حد، حذف شد.

وي در فصل گذشته گلهاي زيادي براي ميلان نزد اما گلهاي متعددي براي هم تيمي هايش ساخت. با اين وصف با ‪ ۱۰‬گل در ‪ ۱۳‬مسابقه كمك كرد ميلان انتقام باخت به ليورپول در فينال چمپيونزليگ ‪ ۲۰۰۵‬را بگيرد.

"سيلويو برلوسكوني" رييس باشگاه آث ميلان هفته گذشته اعلام كرد به هيچ عنوان امكان ندارد كاكا را بفروشد.

رئال مادريد با پيشنهاد ‪ ۹۰‬ميليون يورويي خواستار جذب كاكابود.

وي طبق گزارشي كه در روزنامه گازتادلواسپورت منتشر شد، پردرآمدترين بازيكن فوتبال در ايتالياست كه سالانه شش ميليون يورو درآمد دارد.

كاكا تا سال ‪ ۲۰۱۱‬پيش از اينكه ‪ ۳۰‬ساله شود، با ميلان قرارداد دارد و به نظر مي‌رسد جايزه بهترين بازيكن سال اروپا، پاداش اجتناب ناپذيري براي اين بازيكن فوق‌العاده باشد.

یوفا: فرانچسكو توتي (متولد 27 سپتامبر 1976) يك فوتباليست ايتالياييست كه هم اكنون در تيم آ اس رم ايتاليا و تيم ملي ايتاليا كه با آنها موفق به كسب جام جهاني 2006 شد بازي مي كند.
پست فرانچسكو توتي مهاجم يا هافبك تهاجمي است,هر چند بيشتر در پست مهاجم دوم معروف است يك متصل كننده ميان دو پست كه بازيكن در نقش يك لينكر خط هافبك را به مهاجم يا مهاجمان متصل مي كند.
او همچنين اولين گزينه براي ضربات آزاد و پنالتي ها در رم است كه تا كنون گل هاي فراواني از روي توپ هاي مرده به ثمر رسانده است.
توتي به عنوان سمبل رم شناخته مي شود چون تا كنون باشگاه را علي رغم پيشنهادهاي بسيار از تيمهاي قوي تر و ثروتمند تر ترك نكرده است و به عنوان بهترين گلزن باشگاه با بيشترين بازي انجام داده براي تيم در تاريخ باشگاه ثبت شده است.
در17 ژوئن سال 2007 وي به عنوان ارزشمند آقاي گلي اروپا دست يافت و كفش طلاي قاره ي سبز را از آن خود كرد.

(كودكي)

توتي در منطقه اي به نام پورتا مترونيا در حوالي رم به دنيا آمد و بزرگ شد.والدين وي انزو و فيورلا توتي هستند.
بر خلاف تمام كدكان هم سن و سال وي كه به تماشاي كارتون هاي تلوزيوني علاقه مند بودند,فرانچسكو به تماشاي بازي هاي فوتبال علاقه مند بود و هميشه با پسران بزرگتر از خود فوتبال بازي مي كرد.
مادر وي پيشنهاد بزرگ باشگاه ميلان را رد كرد چون منتظر رسيدن پيشنهاد از باشگاه محبوب پسرش يعني آ اس رم بود.مادر توتي معتقد بود كه پسرش نبايد براي هيچ تيم ديگري به جز رم بازي كند.توتي سر انجام در سال 1989 به تيم جوانان رم پيوست.

( تيم ملي)

توتي در بازي فينال جام ملت هاي اروپا زير 18 سال در جولاي 1995در پيروزي 4 بر 1 برابر اسپانيا براي ايتاليا گل زني كرد.
در فينال زير 21 ساله ها در تساوي يك بر يك برابر اسپانيا نيز زننده ي تنها گل تيمش بود.ولي توتي اولين بازي رسمي خود را براي تيم ملي بزرگسالان ايتاليا در دهم اكتبر سال 1998 در بازي برابر سمويس انجام داد.او در تورنومنت نهايي يورو 2000 نيز حاظر شد و در بازي برابر روماني و باژيك موفق به گل زني شد.
هر چند ايتاليا در بازي فينال طرف بازنده برابر فرانسه بود,توتي لغب بهترين بازيكن ميدان را از آن خود كرد و به عقيده ي بسياري از كارشناسان همچون ميشل پلاتيني وي بهترين بازيكن تورنومنت بود.
در جام جهاني 2002 توتي آن قدرها هم خوش شانس نبود.در دور دوم رقابت ها توتي در بازي برابر كره با دريافت كارت زرد دوم به دليل فريب داور در محوطه ي جريمه (هر چند تمام كارشناسان راي بر اشتباه داور و پنالتي دادند)از زمين بازي اخراج شد تا ايتاليا از دور رقابت ها كنار رود.
در يورو 2004 هم شانس با توتي يار نبود چون از سوي كميته داوران از انجام بازي تا مرحله ي نيمه نهايي براي ايتاليا محروم شد (به دليل پرتاب توف بر صورت كريستين پولسن مدافع دانمارك,هر چند اين تصوير هم توسط تلوزيون دانمارك تسليم يوفا شد و در آن حركت قبلي بازيكنان سانسور شده بود)هر چند ايتاليا با تباني دو تيم دانمارك و سوئد موفق به حضور در مرحله ي بعد نشد.

(جام جهاني 2006)

بعد از مصدوميت شديد توتي از ناحيه ي مچ پا حضور او در جام جهاني 2006 آلمان در هاله اي از ابهام قرار داشت ولي وي سرانجام با كمك پزشكان به اين تورنومنت بزرگ رسيد.پزشكان در درون مچ پاي وي پلاتين كار گزاشته بودند تا وي بتواند بازي خود را انجام دهد.
در بازي برابر استراليا وي تك گل بازي را در آخريت دقيقه ي بازي از روي نقطه ي پنالتي براي ايتاليا به ثمر رساند.
در برد 3بر 0 برابر اوكراين توتي پاس گل اول را به زامبوتا به زيبايي داد.در بازي برابر آلمان در نيمه نهايي هم توتي به ميدان رفت.وي همچنين در بازي فينال هم از ابتدا به ميدان رفت ولي در دقيقه ي 61 جاي خود را به هم باشگاهي اش يعني دانيله ده روسي داد و وي همراه تيم جام طلايي را بالاي سر برد ودر پايان مسابقات در بين 23 نفر برتر تورنومنت قرار گرفت.
وي هم اكنون در حال تصميم گيريست كه به تيم ملي باز گردد يا از بازي هاي ملي خداحافظي كند.

(باشگاه)

فرانچسكو تنها 16 ساله بود كه اولين بازي اش را براي رم در برابر برشا در پيروزي 2 بر 0 تيمش در 8 مارس 1993 انجام داد.در فصل 94-95 توتي توانست در 20 بازي 4 گل براي رم به ثمر رساند و در طول فصل كم كم به بازيكني ثابت تبديل شد.
او به عنوان بازيكن برتر سري آ در فصل 2000 و 2003 شناخته شد.در فصل 2000-2001 وي با به ثمر رساند 13 گل براي تيمش سهم بسياري در كسب اسكودتو پس از 18 سال داشت.در فصل 2001-2002 رم اين عنوان را به يوونتوس واگذار كرد ولي توتي در فصل بعد موفق به ثمر رساندن 14 گل شد.
در فصل 2003-2004 وي نقش مهم تري در رم ايفا كرد و با به ثمر رساندن 20 گل باعث كسب مقام نايب قهرماني سري آ شد.فصل 2004-2005 فصل كاملا ناموفقي براي جالوروسي بود و تنها عنوان دومي جام حذفي براي رم به دست آمد تا رم در فصل بعد در جام يوفا حاظر شود.هر چند توتي موفق شد 12 گل به ثمر برساندو با پاس هاي فوق العاده ي خود باعث شد تا وينچنزو مونتلا بتواند 21 گل به ثمر برساند.
در 19 دسامبر سال 2004در بازي برابر پارما توتي موفق شد 107مين گل خودش براي رم را به ثمر برساند و ركورد را كه در دست روبرتو پروتزو بود از وي بگيرد.فصل 2005-2006 فصل عجيبي براي رم بود.در 19 فبريه 2006 در بازي برابر امپولي توتي به شدت از ناحيه ي مچ پا مصدوم شد.
وي در 11 مي 2006 در بازي جام حذفي برابر ميلان به ميادين بازگشت كه رم آن ديدار را 3 بر يك برد.آنها فصل را با مقام پنجمي پشت سر گزاشتند ولي به جام باشگاه ها راه يافتند (به دليل محروميت تيم هاي يوونتوس و فيورنتينا به دليل تباني با داوران.رم پس از آن مساله جايگاه دومي را از آن خود كرد.)رمي ها 11 بازي را با پيروزي پشت سر گذاشتند تا ركورد فصل 1989-1990 ميلان را پشت سر بگزارند.
آخرين برد آنها پيروزي 2 بر 0 برابر لاتزيو بود كه در ديدار بعدي با گل ديرهنگام ماركو ماتراتزي برد خانگي را با تساوي تعويض كردند.لوچيانو اسپالتي تركيب تيم را از تدافعي به تهاجمي تعويض كرد تا رم علي رغم نداشتن مهاجم در 8 مسابقه و نداشتن توتي در بسياري از بازي ها از مقام 15ام به رده ي 5ام صعود كند.
در فصل 2006-2007 رم با غلبه بر اينتر قهرمان جام حذفي شد و توتي با به ثمر 26 گل علاوه بر كسب مقام آقاي گلي سري آ كفش طلاي اروپا را نيز كسب كرد.در ژوئن 2007 توتي دكتر مارياني پزشكي كه مچ پايش را عمل كرد را ملاقات كرد و هر دو تصميم گرفتند تا پلاتين درون مچ پاي فرانچسكو را در نياورند تا وي بتواند فصل آينده هم به راحتي بازي كند.

(شادي پس از گل)

توتي براي موقعيت هاي مختلف شادي هاي متوافتي مي كند.معروفترين آنها در دربي فصل 98-99 بود كه وي پيراهن خود را بالا زد و زير آن به زبان ابتاليايي نوشته شده بود من دوباره شما ها را پاكسازي كردم.
اين بدان دليل بود كه قبل از آن رم لاتزيو را تا 5 سال شكست نداده بود.يك شادي معروف ديگر اين بود كه وي پيراهن خود را درآورد و زير آن به ايتاليايي نوشته شده بود كه تو تك هستي.
اين نوشته را براي همسر كنوني اش ايلري بلازي نوشته بود.خوشحالي معمول وي دويدن به كنار زمين و بوسيدن حلقه اش براي احترام به همسرش است و اين كه از خداوند به خاطر پسرش با بالا بردن انگشتش شكر ميكند.
ولي هم اكنون وي براي شادي انگشت شستش را ميمكد به اين نشانه كه گل هايش را به خودش تقديم مي كند.
او چند شادي داشت كه منحصر به فرد بود.يك بار وي توپ را درون پيراهنش قرار داد و به پشت خوابيد و هم تيمي هايش توپ را در آوردند به نشانه ي تولد فرزند پسرش.يك بار ديگر وقتي وي موفق به گل زني در دربي شد به طرف دوربين رفت و شروع به فيلم برداري كرد.

(زندگي شخصي)

ايلري بلازي همسر فرانچسكو توتي است.يك دختر ايتاليايي كه هم اكنون به عنوان مجري در اكثر برنامه هاي شبكه ي تلوزيوني RAI كار ميكند.اولين فرزند توتي پسري بود به نام كريستسن كه در تاريخ 6 نوامبر سال 2005 به دنيا آمد.
خواهر كريستين ,كانل در 13 مي 2007 به دنيا آمد.توتي همچنين صاحب يك مدرسه ي فوتبال به نام شماره ي 10 و يك تيم موتور سواري به نام ورزش والاي توتي مي باشد.
بهترين دوست او برادرش ريكاردوست هرچند توتي هميشه مي گويد كه ريكاردو در كودكي بهتر از وي فوتبال بازي مي كرده و شانس يار او نبوده كه او اكنون فوتباليست نيست.
اكنون ريكاردو مدير برنامه هاي توتي نيز هست.او همچنين رابطه ي بدي با مربي سابقش فابيو كاپلو دارد كه هم اكنون مربي رئال مادريد است.
دوستي نزديك وي با آنتونيو كاسانو هم به پايان رسيد.زماني كه آنتونيو مشكلات زيادي براي رم به وجود آورد.فرانچسكو و آنتونيو هم اكنون با هم صحبت نمي كنند.هر چند آنتونيو اعلام كرده كه از اين كارش پشيمان است و اميدوار است رم و توتي وي را ببخشند.

(افتخارات)

آ اس رم

*سري آ

قهرمان:2001

نايب قهرماني:2002.2004.2006.2007

*كوپا ايتاليا

قهرمان:2007

نايب قهرماني:2003.2005.2006

*جام برندگان سري آ

قهرمان:2001

نايب قهرماني:2006

تيم ملي

*جام جهاني:

قهرمان:2006

*جام ملت هاي اروپا:

نايب قهرماني:2000

*جام ملت هاي اروپا زير 21 سال

قهرمان:1996

شخصي

فيفا 100(125 بازيكن برتر جهان كه توسط پله انتخاب شد)

ستاره هاي جام جهاني 2006

عضو تيم منتخب يورو 2000

بازيكن سال فوتبال ايتاليا:

2000.2001.2003.2004

بازيكن جوان سال ايتاليا:

1999

بهترين گلزن سري آ:

2006-2007

كفش طلائي اروپا:

2007

اطلاعات ديگر:

توتي در حال حاظر سفير يونيسف مي باشد.توتي 2 كتاب جك چاپ كرده تا براي فقرا پول جمع كند.كتاب هاي توتي براي ماه ها در بين پرفروش ترين كتاب ها قرار داشتند.برخي از جوك ها به صورت كليپ هاي كوتاه در آمد كه توسط توتي و هم تيمي هايش هم چون دل پيرو,بوفون دلوكيو, نستا و كاسانو بازي شد.
الگوي توتي در فوتبال جوزپه جيانيني كاپيتان سابق رم مي باشد كه وي را مانند برادر بزرگتر خود مي داند.توتي در ضربات چيپ مهارت خاصي دارد و گلهاي زيباي بسياري از اين طريق به ثمر رسانده است.پنالتي حساس در يورو 2000 به ادوين وندرسار,گل زيبا در دربي و گلي كه به اينتر زد از نمونه ي بارز گل هاي زيباي توتي از طريق ظربه ي چيپ ميباشد.


منبع:یوفا

یوفا: ساموئل اتوئو يكي از بچه شير هاي دسته ي مخوف و شگفتي ساز فوتبال آفريقا واز نمونه هاي تكامل يافته و درجه يك كامروني هاي شيفته و مستعد اين ورزش است.

مهاجم مشهور و پرطرفدار تيم بارسلونا با ركورد كسب عنوان سومين بازيكن برتر فوتبال جهان در سال2005.كسب عنوان بهترين بازيكن سال آفريقا در دو سال پياپي 2003.2004و همچنين جوانترين بازيكن جام جهاني 1998(فرانسه) با سن 17 سال و فاتح جام ملت هاي آفريقا در سالهاي 2000.2002 با مدال طلاي المپيك تابستاني سال 2000كه در واقع از آغاز حرفه اي و درخشش در عرصه فوتبال و طي نزديك يك دهه ي گذشته با تيم ملي كامرون همراه و در كسب موفقيت هاي آن سهيم بوده است.

نكته ي جالب كشف و انتقال او به اروپا توسط باشگاه پر ستاره ي رئال مادريد است در حالي كه طي 6 سال تحت قرارداد با اين تيم فقط در 3 بازي ليگ حضور يافته و 9 گل زده است كه اين يك ركورد رويايي براي يك بازيكن است كه در اين مدت بيشتر به صورت بازيكن قرضي گذرانده است.
اين ماجرا و حواشي آن تيم ملي كامرون و هموطنان متعصب .رفتار تهاجمي او .دردسرهاي برخورد نژادپرستانه . زندگي خصوصي و فرمانروايي همسر.شايعات مربوط به رد كردن پيشنهاد چلسي و ترس از انگليسي ها يا خرافات زنانه درباره ي مورينيو ي جادوگر و ضيافت هاي بارسلونا و هتل هاي لوكس و شام خوردن با زاغه نشينان و رقصيدن با مردم كوچه و خيابان هاي جنوب شهر . در زندگي اين بچه شير به چشم مي خورد.

شانزدهمين و هفدهمين گل ها ي اتوئو در دقايق 38و57 بازي با سلتاويگو به ثمر رسيد تا ركورد حيرت انگيز 17 گل در 17 بازي در آن فصل در كارنامه اش ثبت شد و از سوي ديگر سيزدهمين پيروزي متوالي بارسلونا با سهم استثنايي اين شير كامروني رقبا را به وحشت اندازد.
اتوئو چنان نمايان و خيره كننده بود كه در 15سالگي شانس جهش به اروپا و قرارداد رويايي با رئال مادريد را تجربه كند و آنقدر گيج و هيجان زده و البته كم سن و سال بود كه در فرودگاه پارما بدون اينكه كسي او را بياورد پرواز اشتباهي را انتخاب كرد .
در اوج نا اميدي سراغ اولين آفريقايي تيره پوستي كه ديد ,دويد و كمك خواست و مرد غريبه او را به زمين رئال مادريد هدايت كرد.خودش مي گويد كه آنقدر بهت زده و هراسان شده بود كه مي خواست گريه كند و حتي فراموش كرد نام يا آدرس ناجي خود را بپرسد .
او به رئال مايوركا قرض داده شد و طي سالها فقط نام و قرار داد رئال مادريد را داشت.در مايوركا به جام كينگز دست يافت و براي خودش تجربه و جسارت كسب مي كرد.شانس هنر نمايي در تيم كهكشاني رئال مادريد هرگز نصيب او نشد.
و به عنوان مهاجم خارجي نمي توانست بر نفوذ و شهرت غول هايي مانند رائول و رونالدو در خط حمله تيم غلبه كند پس قرارداد 24 ميليون يورويي انتقال به بارسلونا ,سرزمين كاتالانها رقيب ديرينه ي رئالي ها برايش حكم رهايي بود.

عنوان قهرماني لاليگا در دو سال پياپي 2004.2005و گلزن برتر تيم با24گل شروع كار بود.
او حالا پس از هم تيمي اش رونالدينهو و ستاره ي چلسي فرانك لمپارد عنوان سوم جايزه ي بهترين بازيكن سال فيفا در سال2005را به خود اختصاص داده و با غرور در مراسم با شكوه اهداي جوايز و كنفرانس مطبوعاتي با كت و شلوار گران قيمت خود در روبروي دوربينها قرار گرفت.
اين همان جوان سر گردان در فرودگاه است كه آدرس رئال را مي پرسيد و آرزوي بودن در خط حمله ي رئال مادريد در كنار رونالدو راداشت حالا در كنار رونالدينهو پله ي مرواريد سياه جهان و بزرگان ديگر بارسا كسب عناوين ميكند و به رئال مي فهماند كه باز ي ندادن به اين شير گرسنه به ضرر اين تيم تمام شد.

او كسي است كه دو سال پاپي است چلسي به دنبال ساقهاي خستگي ناپذيرش است و امسال هم دوباره پيشنهاد رويايي قرار داد اين تيم را براي فصل بعد رد كرد.و گفت: پيشنهاد چلسي سخاوتمندانه و عالي بود اما پول خوشبختي نمي آورد.
البته بعدا معلوم شد كه به خاطر همسرش اين پاسخ را داده است.
او در بازي نخست توانست انتقام بارسا را از شن هاي آبي با گل خود بگيرد.
او با بارسلونا يك فصل ديگر تمديد كرد تو دستمزد خود را از 2.8ميليون دلار به 5.3 ميليون دلار رساند.

او آنقدر در جمع آبي و اناري پوشان محبوب شده كه خوان لا پورتا رييس باشگاه بارسلونا حالا مدعي است كه او را با تمام پولهاي دنيا عوض نمي كند.

اتوئو در انتظار گرفتن دو جام در امسال است يكي جام اسپانيا و ديگري جام باشگاههاي اروپاست.

او در مصاحبه اي جسورانه گفت كه:من به خوشگلي بكام نيستم اما فوتباليست بهتري هستم.
اين تا حدي به دلخوري و احساس رقابت او نسبت به ستاره هاي رئال و اصولا اين باشگاه مشهور و تيم كهكشاني سوپر استارهاي مغرور و افاده اي آن مربوط ميشود به هرحال آنها هرگز قدر او را ندانستند مگر وقتي كه تيم هاي اروپايي براي جذب او به رقابت پرداختند و ميليونها دلار را وسط گذاشتند و رئال پشيمان براي باز خريد او تلاش كرد اما او ديگر به آنجا باز نمي گردد .بهترين تمركز در زمين .كنترل توپ و قدر ت سريع در تصميم گيري پشتوانه وي در گلزني به تيمهاي بزرگ است.

منبع:یوفا

دینوزوف یکی از ۵ دروازه بان برتر تاریخ فوتبال جهان، در سال ۱۹۴۲ به دنیا آمد. فوتبال حرفه ای را از ۱۹ سالگی با ایستادن درون دروازه باشگاه اودینزه آغاز کرد و پس از چند فصل حضور در مانتووا در سال ۱۹۶۷ به باشگاه ناپولی پیوست.

● دینو زوف

▪ تولد:
۲۸ فوریه ۱۹۴۲

▪ محل تولد:
ماریانودل فریولی - ایتالیا

▪ باشگاه ها:
۱) اودینزه،
۲) مانتووا،
۳) ناپولی
۴) یوونتوس

▪ افتخارات:
قهرمان جام جهانی ،۱۹۸۲ قهرمان جام ملت های اروپا ،۱۹۶۸ قهرمان جام یوفا ۱۹۷۷ ۶، عنوان قهرمانی در لیگ ایتالیا با یوونتوس و ۲ عنوان قهرمانی جام حذفی با این تیم

▪ تیم ملی ایتالیا:
۱۱۲ بازی

▪ حضور در جام جهانی:
۳ دوره (۱۹۷۴ ، ۱۹۷۸ و ۱۹۸۲) - ۱۷ بازی

دینوزوف یکی از ۵ دروازه بان برتر تاریخ فوتبال جهان، در سال ۱۹۴۲ به دنیا آمد. فوتبال حرفه ای را از ۱۹ سالگی با ایستادن درون دروازه باشگاه اودینزه آغاز کرد و پس از چند فصل حضور در مانتووا در سال ۱۹۶۷ به باشگاه ناپولی پیوست.

زوف برای اولین بار در سال ۱۹۶۸ به تیم ملی ایتالیا دعوت شد و در همین سال همراه این تیم به مقام قهرمانی جام ملت های اروپا رسید.

او در ۱۴۳ دیدار در سری A درون درون دروازه ناپولی ایستاد و در سال ۱۹۷۲ عازم یوونتوس شد و تا سال ۱۹۸۳ در این تیم بازی کرد (۳۳۰ بازی).

او موفق شد در حد فاصل سال های ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۴ طی ۱۲ بازی ملی به مدت ۱۱۴۲ دقیقه دروازه اش را بسته نگه دارد.

زوف به همراه یوونتوس ۶ بار فاتح اسکودتو شد و جام یوفا را در سال ۱۹۷۷ فتح کرد.

او در ۳ دوره جام جهانی حضور داشت و در سال ۱۹۸۲ به عنوان کاپیتان تیم ملی ایتالیا در ۴۰ سالگی فاتح جام جهانی شد.

دینوزوف پس از انجام ۱۱۲ بازی ملی در سال ۱۹۸۳ از تیم ملی خداحافظی کرد. زوف در سال ۱۹۸۶ به سمت مربیگری تیم المپیک ایتالیا منصوب شد و ۳ سال بعد بر روی نیمکت یوونتوس نشست و همراه این تیم فاتح جام حذفی ایتالیا و جام یوفا شد.

او طی سال های ۱۹۹۰ تا۱۹۹۴مربی تیم لاتزیو بود اما با وجود جذب تعدادی از بازیکنان بزرگ جهان موفق به کسب اسکودتو نشد.

او در سال ۱۹۹۸ سرمربی تیم ملی ایتالیا شد و با این تیم به فینال جام ملت های ۲۰۰۰ رسید اما پس از پایان جام ازسمت خود استعفا داد.

یوفا: با آغاز روز اول ژانويه ‪ ،۲۰۰۸‬سال ‪ ۲۰۰۷‬به تاريخ پيوست اما سال پرباري براي فوتبال بود كه بياد ماند.

به گزارش یوفا: درحالي كه هنوز خاطره رقابت هاي جام جهاني ‪ ۲۰۰۶‬در آلمان، به روشني در اذهان باقي مانده، سال ‪ ۲۰۰۷‬سالي بود كه ستارگان آينده فوتبال ظهور خود را نويد دادند به ويژه در رقابت هاي زير ‪ ۲۰‬سال و زير ‪ ۱۷‬سال جهان.

در همين حال شماري از ستارگان با تجربه نيز خبر ساز شده و در كانون توجه رسانه‌هاي جمعي قرار گرفتند: كاكا نبض ديدارهاي تيم آ.ث.ميلان بود، كريستيانو رونالدو براي منچستر يونايتد درخشيد و مارتا جايگاه فوتبال زنان را با ارايه بازي‌هاي خيره كننده و نفس‌گير به ويژه در جام جهاني زنان در چين، ارتقا بخشيد.

كافو، سسك فابرگاس، ليونل مسي و سرجيو راموس به همراه سه بازيكني كه نام برده شد، در مورد بهترين لحظات فوتبالي سال گذشته و آرزوهاي خود در سال جديد با سايت فيفا گفت وگو كرده اند:

* كافو (برزيل)، آ.ث.ميلان
سال ‪ ۲۰۰۷‬به دو دليل بياد ماندني بود. نخست به‌خاطر اينكه پدر و مادرم از بيماري و مشكلات جسمي رها شدند كه برايم بهترين اتفاق سال بود. دوم، فعال بودن و بازي در تيم بزرگي به نام ميلان در سن ‪ ۳۷‬سالگي، حايز اهميت است. اميدوارم در سال ‪ ۲۰۰۸‬در آمادگي مطلوب بمانم و سال خوب ديگري در فوتبال داشته باشم.


* سسك فابرگاس (اسپانيا)، آرسنال
دوست دارم در سال ‪ ۲۰۰۸‬فصل موفقي همراه با آرسنال داشته باشم و تا جايي كه مي‌توانم خوب بازي كنم تا به قهرماني در يك رويداد مهم دست يابم چون اين باشگاه شايستگي آن را دارد.

آرزو مي‌كنم در رقابت هاي جام قهرمانان باشگاه هاي اروپا به قهرماني برسيم. فكر مي‌كنم تيم بسيار قدرتمندي براي حضور در اين رقابت ها داريم. شايد جوان باشيم اما تجربه قابل توجهي هم داريم.


* كاكا (برزيل)، آ.ث.ميلان
قهرماني در جام قهرمانان باشگاه هاي اروپا بهترين اتفاق سال ‪ ۲۰۰۷‬براي من بود. اين قهرماني نقطه عطفي در زندگي‌ام بود، يك نقطه اوج حقيقي. جام قهرمانان مهمترين رقابت باشگاهي در اروپاست.

در سال ‪ ،۲۰۰۸‬هدفم ادامه قهرماني ‌هاست. چمپيونزليگ مهمترين رويداد سال است، اما سري A باشگاه هاي ايتاليا نيز مهم است. آ.ث.ميلان تيم بزرگي دارد كه هميشه بايد در پي قهرماني باشد و در اين فصل، هر دو جام را مي‌خواهيم.


* مارتا (برزيل)، اومي
انتخاب فقط يك لحظه به عنوان بهترين خاطره از سال ‪ ۲۰۰۷‬سخت است. براي مثال ما در بازي ‌هاي "پان -امريكن" شركت كرديم كه در ورزشگاه ماراكانا در حضور ‪ ۷۰‬هزار تماشاگر بازي داشتيم. براي همه بازيكنان برزيل يك لحظه تاريخي بود چون هيچ وقت چنين فرصتي را حتي در خواب هم نمي‌ديديم. لحظه واقعا منحصربه فردي بود.

در جام جهاني زنان در چين، ديدار هاي بسياري مثل بازي نيمه ‌نهايي برابر آمريكا و صعود به فينال مقابل آلمان، قابل ذكر هستند.

در سال ‪ ۲۰۰۸‬بازي‌ هاي المپيك را در پيش داريم و آرزو مي ‌كنم در اين سال هم همراه با تيم برزيل قهرمان شويم اگرچه بايد از ديدارهاي مقدماتي صعود كنيم. اگر به پكن برسيم، قطعا براي مدال طلا تلاش خواهيم كرد.


* ليونل مسي (آرژانتين)، بارسلونا
اين سال براي من، بسيار پرباري بود. در اين سال توانستم بيشتر پيشرفت كرده و تجربه كسب كنم و به قهرماني دست يابم. در سال ‪ ۲۰۰۸‬مي‌خواهيم عناوين بيشتري بدست آوريم. مي‌دانيم كه كار دشواري است اما غير ممكن نيست و تيم ما آن قدر توانمند است كه از عهده‌اش برآييم. براي شخص من، فقط پيشرفت و بهتر شدن مهم است.


* سرجيو راموس (اسپانيا)، رئال مادريد
بهترين خاطره سال ‪ ۲۰۰۷‬براي من، قهرماني در ليگ اسپانيا با رئال مادريد بود. اگر فقط يك آرزو براي سال ‪ ۲۰۰۸‬داشته باشم، قهرماني در جام ملت هاي اروپا و جام قهرمانان باشگاه هاي اروپاست.


* كريستيانو رونالدو (پرتغال)، منچستريونايتد
بهترين لحظه من در سال ‪ ۲۰۰۷‬وقتي بود كه همراه با منچستر، قهرماني را بدست آوردم چون اين اولين قهرماني براي من بود.

بدست آوردن اين جام احساس فوق ‌العاده‌اي داشت. دوست دارم سال ‪ ۲۰۰۸‬به خوبي اين سال و حتي بهتر باشد، كسي چه مي‌داند. من به شدت تلاش مي‌كنم و هم تيمي‌ هاي بزرگي دارم.

فكر مي‌كنم در مسير درستي قرار گرفته‌ام، شروع خوبي در فصل جاري داشتم، هم در جام قهرمانان باشگاه هاي اروپا و هم در ليگ برتر انگليس بنابراين چطور مي‌توانم خوشحال نباشم.

هوگو سانچز بزرگترین چهره تاریخ فوتبال مکزیک است که سال ها برای تیم ملی این کشور بازی کرد. او در سال ۱۹۷۶ فوتبال حرفه ای خود را از باشگاه پوماس اونام آغاز کرد و سال بعد اولین بازی ملی خود را برای تیم کشورش انجام داد.

● هوگو سانچز

▪ تولد: ۱۱ جولای ۱۹۵۸

▪ محل تولد:
دیست ریتو - مکزیکو سیتی

▪ باشگاه ها:
۱) پوماس اونام مکزیک(۱۹۸۱-۱۹۷۶)،
۲) سن دیه گو ساکرز آمریکا(۱۹۸۰-۱۹۷۹)،
۳) آتلتیکومادرید(۱۹۸۵-۱۹۸۱)،
۴) رئال مادرید (۱۹۹۵-۱۹۹۴)،
۵) آمه ریکا مکزیک (۱۹۹۳-۱۹۹۲)،
۶) رایووایکانو اسپانیا (۱۹۹۴-۱۹۹۳)،
۷) آتلانته مکزیک (۱۹۹۵-۱۹۹۴)،
۸) لینز اتریش(۱۹۹۶-۱۹۹۵)،
۹) دالاس برنز آمریکا(۱۹۹۶)
۱۰) آتلتیکوسلایا مکزیک(۱۹۹۷-۱۹۹۶)

▪ افتخارات:
قهرمان لیگ اسپانیا ۱۹۸۶ ، ۱۹۸۷ ، ۱۹۸۸ ، ۱۹۸۹ و ،۱۹۹۰ قهرمان جام یوفا ،۱۹۸۶ قهرمان جام حذفی اسپانیا ۱۹۸۵ و ۱۹۸۹ ، ۵ بار آقای گل لیگ اسپانیا و بهترین بازیکن تاریخ فوتبال مکزیک

▪ تیم ملی مکزیک۷۶:
بازی، ۴۶ گل

▪ حضور در جام جهانی:
۳ دوره (۱۹۸۶ ، ۱۹۸۷ و ۱۹۹۴)

هوگو سانچز بزرگترین چهره تاریخ فوتبال مکزیک است که سال ها برای تیم ملی این کشور بازی کرد. او در سال ۱۹۷۶ فوتبال حرفه ای خود را از باشگاه پوماس اونام آغاز کرد و سال بعد اولین بازی ملی خود را برای تیم کشورش انجام داد.

در جام جهانی ۱۹۷۸ با ۲۰ سال سن جوانترین عضو تیم بود و در هر ۳ بازی مرحله اول در ترکیب اصلی به میدان رفت.

شهرت جهانی سانچز مربوط به دوران حضور او در رئال مادرید اسپانیا است.

وی در سال ۱۹۸۵ از باشگاه همشهری و رقیب این تیم یعنی آتلتیکو به رئال پیوست و با این تیم به۵ عنوان قهرمانی لیگا دست یافت و ۵ بار هم آقای گل لیگ اسپانیا شد که در نوع خود رکورد محسوب می شود. بهترین دوران سانچز در تیم ملی مربوط به جام جهانی ۱۹۸۶ بود که مکزیک میزبان بود.

در این رقابت ها تیم میزبان که توسط بورا میلوتینوویچ هدایت می شد،در مرحله یک چهارم نهایی در ضربات پنالتی مغلوب آلمان غربی شد و از حضور در نیمه نهایی بازماند.

سانچز پس از سال ها حضور در لیگ اسپانیا و به ثمر رساندن ۲۳۴ گل در این رقابت ها به مکزیک بازگشت، البته یک فصل در اتریش وایالات متحده بازی کرد.

دوران پرافتخار وی در روز ۲۹ می ۱۹۹۷ طی دیداری نمادین و با پیراهن رئال مادرید به پایان رسید. پس از آویختن کفش ها به مربیگری روی آورد و در پوماس اونام، باشگاهی که فوتبال حرفه ای را در آن آغاز کرده بود به مربیگری پرداخت.

او در سال ۲۰۰۶ به عنوان سرمربی تیم ملی مکزیک انتخاب شد.